Harrikadak

En castellano

Gaur ere etxean izango dugun erakusketa baten propaganda egitera nator. Goizean izan da prentsaurrekoa eta arratsaldean inaugurazioa. Propaganda egitera nator, gainera, AEG eta Ceinpro ikastetxeetako irakasle eta ikasleek egindako lanak merezi duelako. Hona hemen pdf formatuan erakusketaren berri hedatzeko egin den postala. Hemen behean dagoen irudia erabili da:

Esan bezala nahi duenak erakusketa interesgarri hau osatzen duten 48 kamisetak ikusteko aukera izango du Ernest Lluch Kultur Etxean uztailaren 21a arte: astelehenetik ostiralera (16:00etatik 20:30etara) eta larunbatetan (16:30etatik 20:30etara).

Ekainaren 28an hitzaldi bat emango du emakumearen aurkako biolentziaren gaia jorratzeko Paz de Corral irakasle eta adituak.

Jarraian prentsa-oharretik hartutakoa. Ez zara inoren panpina / No eres la muñeca de nadie: erakusketa

"Ez nazazu jo, ez iezadazu garrasirik egin, ez nazazu mindu, ez iezadazu errespetua galdu, ez ezazu nire janzkera epaitu, ez itzazu nire esanak zuzendu, eta ez itzazu nire iritziak besteren aurrean justifikatu, ez itzazu nire mugikorreko mezuak irakurri, ez zaitez nire objektu pertsonaletan lardaskan ibili, ez nazazu zigortu, ez iezadazu esan norekin irten behar dudan, ez zaitez kalean niri segika ibili, ez nazazu beldurtu, ez iezazkidazu sentimenduak ezereztu… mesedez, ez iezadazu tratu txarrik eman. Ez naiz inoren panpina".

Erakusketa honek 2005eko azaroaren 24an izandako hitzaldi bat du abiapuntu. Donostiako AEG eta Ceinpro ikastetxeek, Emakumearen Kontrako Biolentzia Salatzeko Nazioarteko Eguna zela-eta, Paz de Corral Psikologia doktorearen eta EHUko irakaslearen hitzaldia antolatu zuten. Gure gizartean gertatzen diren mota honetako krimen kopurua eta horien kausak aztertu zituen Pazek.

Zentro bietako ikasleei arazo honi buruzko informazioa emateko eta sentsibilizatzeko asmoz, hitzaldia proiektu handiago baten barruan txertatu zuten: beraien ezagupen teknikoak, sormena eta sentsibilitatea erabiliz, Ceinproko Diseinu Grafikoa eta Publizitateko ikasleak zein AEGko Jantzigintza eta Patroigintzako ikasleak elkarrekin jarri zituzten arazo sozial honi buruzko kamisetak diseinatzen eta egiten.

Eta orain iritsi da proiektuaren azken unea, kamiseta diseinu horiek erakusgai jartzeko unea. 48 kamiseta egongo dira ikusgai Ernest Lluch Kultur Etxean. Kamiseta bakoitzak hiruzpalau lerroko esplikazioa du, euskaraz eta gazteleraz. Hauek bezalako esaldiak:

"Arrazoiari ihes egiten dioten gertakari hauek jorratzen saiatzeko era bakarra, behar bada, zenbatzen hastea da. 9 segundoro emakume bat hiltzen da munduan tratu txarren eraginez".

"Hezkuntzaren bidez gizon eta emakumeen arteko harremanetan aldaketak sortuko diren itxaropenez, eta jokabide erasotzaileak zein desberdintasunak desagertuko direla pentsatuz. Itxaropena sentitu nahi al duzu? Eskatu laguntza, hartu indarra, segurtasuna eta egin borroka zure askatasunaren alde".

"Oharra: Etxeko hilketak ez dira jada familian gelditzen, zigortu egiten dira legalki".

"Sufrimendua: Sufriaraztea ez da maskulinotasunaren sinonimo, eta beldurra eragitea ez da errespetatua izatearen sinonimo".

Julen Gabiriari bidali nion aurrekoan e-maila. Berrian irakurri nuenez, "Urikeriak" emanaldiaren gidaria zen bera. Bi galdera egin nizkion: ea zer zen eta ea zer moduzko boloa atera zitzaien Bilborock-en. Erantzuna gustatu zaidanez eta ez blogaria dela kontutan hartuz, beti ere bere oniritziarekin, hona ekartzea erabaki dut. Haren erantzunaren aurretik irakurri nuen Patxi Lurra aita barriaren mezua. Norbait ausartuko al da Donostiakeriak egitera?

Milar esker, Julen. Zer da Urikeriak

Narratzaile-aktore bat; bi bertsolari; hiru musikari; eszenografia: banku bat, tabernako barra bat, farola bat, pertxero bat arropekin (fular bat, gabardina bat, sonbreiru bat, betaurreko lodi batzuk -bertsolariek nahi bezala erabiltzeko edo ez erabiltzeko-); argazkiak atzeko pantaila batean proiektatuta (bertsolariak kantuan ari direnean ez).

Gai nagusia: Bilbo Zaharra eta San Frantzisko ingurua (hau da, baztertuen auzoa: kolore guztietako etorkinak, ijitoak, droga, prostituzioa, miseria... baina garai batean, hor egiten zuen bor-bor hiriak).

Nire rola: Ni eskale bat naiz (tabernaria beste batzuetan), Bilbo Zaharraren historia osoa ezagutzen duen eskale bat. Ez ikasketak ditudalako, baizik eta beti bizi izan naizelako bertan. Horrela bada, ezagutu izan dut Bilboko lehen auzoa izandako arrantzaleen asentamendua, geroagoko meatzeak (horrekin batera sortu zen langile-klasea eta langile-mugimendua, eta horrekin batera prostituzioa), sozialismoaren eta abertzaletasunaren sorrera, XX. mende hasierako urte zoro eta alaiak, frankismoa, trantsizioa eta gaur eguneko egoera, besteak beste.

Planteamendua: Publikoa, turista ingeles talde bat, auzoz nahastu da: Guggenheimera joan nahi zuten eta San Frantziskon agertu dira. Emanaldia hasi bezain pronto, joateko gonbita egiten diet, baina ez doaz (noski), eta emanaldia hasten da.

Eskaleak, 8 bat testuren bitartez, auzoaren historiaren berri ematen die, baina ez modu historizista batean, baizik eta modu pertsonalagoan. Hau da, sozialismoaren sorrera testuinguru bat izan daiteke, baina ez da sozialismoaren gaia aztertuko datuak eta izenak emanez, ezpada anekdota soil batetik abiatuta: giroa iradokiz, nolabait. Horrela, 8 gairekin, San Frantziskoko historia errepasatuz.

Testuak literarioak dira. Nik ez diet bertsolariei esaten "zu, Maialen, tabernaria zara; zu, Unai, etorkin beltza zara". Ez: nik testu bat irakurtzen dut, eta testu horretan egon daitezke 1, 2, 3, 4 edo x pertsonaia, eta bertsolariek harrapatu beharko dute gehien interesatzen zaien ikuspuntua.

Nire testuaren eta bertsolarien artean, musikariek 30-45 segundoko piezatxo bat jotzen dute, eta, bien bitartean, argazkiak proiektatzen dira.

Bertsolarien saioa guztiz librea da: beharbada, orain egingo dituzte hiruna bertso, eta gero seina, ezin da jakin. Saio osoa da inprobisazio hutsa.

Saioan zehar, musikariek ere izango dute protagonismoa, pare bat kantu luze ere joko baitituzte. Era berean, nahi izanez gero (horrela gertatu zen), musikariak sar daitezke bertsolarien musikaren barruan, eta bertsolariak kantuan ari diren bitartean musikariek ere doinu horiek jo ditzakete.

Beste detaile bat: bertsolariek eta narratzaileak haririk gabeko mikrofonoak daramatzate (aurpegian jartzen diren txiki horietakoak, tipo Madonna). Ze garrantzi dauka detaile horrek? Handia: bertsolariek ez dute ohiko mikrofonoaren babesik (Unai Iturriagak esana: "ez sinistekoa da hain gauza meheak zelako babesa ematen digun, zelan ezkutatzen garen haren atzean"), eta, era berean, orain eszenatoki osotik atzera eta aurrera ibiltzeko aukera dute.

Zer moduz joan zen ekitaldia

Beharbada ez nuke nik esan beharko, eta Patxi Lurrak egin du lan erdia: akojonantea izan zen. Zaila da kontatzen zer bizi izan nuen eszenatokitik, ikuspegia guztiz desberdina eta berria izan zelako niretzat. Gauza bitxi bat sentitu nuen: jendea ez zen ikusten (ilun zegoen), baina sumatu nuen dena ederto zihoala: jendearen barreak entzuten nituen, txalo-zaparradak, parte-hartzea ere bai batzuetan (nik galderaren bat airera bota eta norbaitek erantzutean)... Niretzat, hori izan zen eszenatokitik sentitu eta bizi izan nuen esperientziarik zirraragarriena: dena ondo egiten ari ginela sentitzea, eta konturatzea jendea (nik ikusi ez arren) ederto jasotzen ari zela guk botatakoa. Eta amaieran txaloak: sinistuko duzu, esaten badizut nire lana amaituta, 2 minututik gorako zaparrada jaso nuela? Izugarria.

Atzo zortzi estreinatu zuen bere zerbitzua Txita enpresak. Zer den Txita? Donostian bisitariak hirian barrena paseatuko dituen txirringa txoferdun eta kapotaduna. Astean zehar irakurritako erreportajean, txita izena txirringa eta taxi hitzen laburdura dela jakin dut.

Atzoko eguna etxean pasa behar izan nuen derrigorrez (katarro puta batengatik), baina aurreko domekan bai ikusi nituela bizikleta hauek hirian barrena. Ondo. Dena den, Kaikuren publizitateak haserretu ninduen: dena gazteleraz zegoelako. Zergatik Donostiako herritarrek ikusi behar ditugu bizikleta horietan (ustez) euskal enpresa petoenetarikoak jarritako publizitatea erdara hutsean?

Eta Donostiako Udalak noiz hasi behar du zenbait hizkuntza irizpide jartzen horrelako kontratazioak egiterakoan? Beste aldera zergatik begiratzen duten galdetu beharko zaie politikariei.

Txita taxiak martxan jarri duen enpresaren aurka ez dut ezer. Bi gazte donostiar eta kataluniar bat dira bultzatzaileak eta munduko zortzerik onena opa (attá, inbiu txabolá) diet.

Bai irakurri dudala Eguzki taldearen salaketa, bidegorriaren zenbait toki estutan bizikletak desbideratzea ekartzen dutela txitek. Hori dela-eta, Udalari eskatu diote zenbait tramotan ez baimentzea haien pasoa. Ez dakit, gogorregia iruditzen zait, baina horrelako toki esturen batean beraiekin topo eginez gero, esango dizuet zer pentsatzen dudan.

Kaikuri, berriz, adierazi nahi diot horrelako publizitatea nire herrian egiten duen bitartean ez dudala beraien produkturik erosiko. Eta esan nahi diot ere, orain arte behintzat, asko gastatzen dudala astero haien produktuetan.

Oharra: Enteratu naizenez, publizitatea hilabetero berrituko da bizikleta hauetan.

Jakina da aita hil zaiola Fermini duela egun batzuk. Izorratuta egonda ere, hortxe dago berriro errepidean. Hiru elkarrizketa aipatu nahi ditut apunte honetan. Portzierto, gero eta gehiago gustatzen zait azken lana.

Patxi Gaztelumendik Irratia.com-en

Herenegun entzun nuen Patxi Gaztelumendik duela egun batzuk Irratia.com-en eginiko elkarrizketa ederra. Mezu honetan sakatu eta entzuteko aukera duzue.

Gorka Erostarbek Entzun-en

Atzo jaso nuen etxean Entzun aldizkariaren azken zenbakiari dagokion ale bat. Creative Commons by-nc lizentziapean argitaratua estrainekoz. Eta hona ekarriko dut zati interesgarri bat.

Musikaria baldin banaiz, musika asko entzun dudalako da

"Hausnarketa handia egin behar dugu diskogintzaren inguruan. Hausnarketa, eta batez ere, joko garbia. Bada garaia kartak mahai gainean jarri eta iruditzen zaiguna esateko. Asko aipatzen da internet, pirateria… eta hori izan liteke diskogintzaren krisiaren faktoreetako bat, baina antzeko faktoreak betidanik izan ditugu. Ni musikaria baldin banaiz, hain zuzen ere, musika asko entzun dudalako da. Musikak egin nau ni musikari eta musika hori izan da bai erosi dudana, baina baita irratietatik dohainik jaso dudana, internetetik egun jasotzen den bezala, eta baita kopietatik jaso dudana. Musika kopiatu dut eta musika kopiatu didate. Musikariok hori esan egin behar dugu. Denok. Norbaitek esaten badit hori ez dela horrela, eztabaidatuko dugu, baina ea norbait ausartzen den. Metak ixtea golpe handia da bai, baina, lehenago beste batzuk ere itxi izan dira, eta horrelako krisialdiak izan dira lehen ere, eta hori da, neurri handi batean, gurean independentziaren alorrean mugitzen garelako. Egon zen Soinua, egon da Basati, egon da Suicidas… eta ez daude. Diskoak ez direla saltzen diote, baina norbaitek azaldu behar dit zergatik zabaldu berri duten musika denda handi bat Donostian, beste bat zabalduko duten Bilbon, zergatik Virgin iritsi den Baionara. Ez badira diskoak saltzen zergatik horrelako mugimenduak? Diskoak saltzen dira. Metak erreferentzia zen eta gogorra da desagertzea, baina, badaude beste erreferentzia batzuk: Gaztelupeko Hotsak, Elkar multzo erraldoia guztia, Gor ... eta autoekoizpena noski, zeina beti egon den. Azterketa zehatz bat egiteko garaia da, eta musikaren munduan autokritika egiteko garaia".

Radio Vallekaseko "La región perdida" saioan

Bukatzeko, bitxikeria: irratian egin eta ikusgai dago hemen Madrilgo Radio Vallekas-en eginikoa. Dirudienez, Radio Euskadiren bideari jarraikiz, irrati ikusgarria egitea erabaki du irrati libre madrildarrak.

Datorren ostegunean, hilaren 15ean, Comissió de la Dignitat taldeko bi kide ezagunenak egongo dira Donostian: Josep Cruanyes eta Toni Strubell. Bigarrena Errenterian bizi da eta behin baino gehiagotan idatzi dut hemen berari buruz. Lehena Kataluniatik etorriko da.

Komunikabideei bidalitako oharretik hartuta:

"Hilaren 15eko ekitaldiaren aitzakia "Els papers de Salamanca. L'espoliació del patrimoni documental de Catalunya (1938-1939)" (Ediciones 62)liburuaren aurkezpena bada ere, aukera ezin hobea da 1938an eta 1939an Kataluniatik frankismoak konfiskatutako agirien bueltatzearen aldeko kanpaina bultzatu zuten bi arduradun nagusienak, Josep Cruanyes eta Toni Strubell, elkarrekin ikusteko; Kataluniak Generalitat-aren artxiboak jaso dituenean eta izaera pribatuko agiriak (alderdienak, sindikatuenak, elkarteenak, norbanakoenak…) itzultzeko zain gaudenean (urte bukaeran gertatuko dela aurreikusten da). Paul Prestonen hitzetan ikuspegi bakarra eta argigarria duen liburua da eta bertan ageri da nola, zergatik eta noiz gertatu ziren Gestapoko ofizialek pentsatu eta DERD erakundeak (Delegación del Estado por la Recuperación de los Documentos) planifikatutako harrapaketak".

Ekitaldi interesgarria izango delakoan amaitzen da oharra. Ez dut joaterik izango, lan arrazoiengatik, baina saiatuko naiz bukaerara iristen. Dena dela, bat nator antolatzaileekin eta ekitaldiak merezi duela uste dut.

Esan bezala, ekainaren 15ean izango da aurkezpena, arratsaldeko 19:30etan Donostiako Espai Catalunya Topalekuan

Hona hemen kokapena, Tagzaniaren laguntzaz

Espai Catalunya map - Tagzania

Irutxuloko Hitza egunkaritik hotsegin didate, hilean behin tarte bat eskainiz. Gaur argitaratu da lehenengo artikulua Loretopetik atalean. Loretopea (gazteleraz Pico del Loro itzulpen txar bati esker) Kontxako Badia bi hondartzatan banatzen duen lur zatia da, Antiguako tunelaren parean. Hona hemen idatzitakoa.

Pako eta Santi, hiriko istorioak

Hilean behin tarte honetan kolaborazio bat egitea eskatu didate. Eta baietz esan dut. Gustura, gainera. Libre naizela gaia aukeratzeko, baina Donostiari buruz aritzea eskertuko luketela.

Lerro hauek idazterakoan ilun dago hiria. Telebistari begira egon beharrean, ordenagailua piztea erabaki dut. JC Perezen Hiriko istorioak disko erosi berria jarri dut CD irakurgailuan. Arratsaldean bi tabernarirekin izandako telefono solasaldietaz gogoratu naiz.

Lehenengoa Bartzelonakoa da eta rock & roll musikan espezializatutako taberna du auzo batean. Ziurrenik, azken urtea izango du barraren atzealdean. Kristoren ilusioa jartzen du, baina astean hirutan soilik irekitzen ditu establezimenduaren ateak, ostegunetik larunbatera. Gainerako egunetan ez omen du merezi. Diru sarrerak baino gastuak gailentzen omen dira. Pakok nahiago du beste egunak ikasten eta bere gauzetan pasa. Beno, ez bakarrik bere gauzetan, nahikoa gustura baitago etxebizitza duinaren alde Bartzelonan antolatu dituzten zenbait mobidarekin. "Zeta taldeko periodikuan agertu da gaur nire erretratua" esan dit.

Bigarren tabernaria Amara Berrikoa da. Laneko kontu batengatik hots egin diot patrikako telefonora. Hunkituta zegoen Santi eibartarra. "Mikel, ez dakik nor agurtu berri dudan!" Gauzak horrela esanda, ezezkoa erantzun behar. "Tipo batekin egon naiz tabernan berbetan. Agur esateko garaia iritsi denean, nire izena bota diot eta hark erantzun dit Ruper zela berea. Ruper? Ez haiz bada Ruper Ordorika izango? Eta berak baietz. Barratik atera eta besarkada handi bat eman diot". Euskal Herrian egongo al da musikazaleren bat Ruper Ordorika ezagutzeko gauza ez dena? Bai, Santi Atabal.

Duela urtebete, Santi anfitrioi aparta zela idatzi nuen blogean. Taberna zulo bat da, eskailera estuak jaitsi behar dira, baina tokiaren gabezi guztiak estaltzen ditu jabearen ontasunak. Lanerako ez du trabarik jartzen eta errespetuz tratatzen du jende oro.

Hiriko istorioak aipatu ditut hasieran. Kulturarekiko errespetu izugarria duen jendea badago tabernetako barraren beste aldean. Isilean ari den jendea, paperetan agertzen ez dena. Pako Bartzelonan eta Santi Donostian, adibidez. Ah! Biek badute Ruperrekin istorio bana.

Eguneratzea goizeko 10:30etan: Atzo egon omen zen Ruper Tolosan Lou Reed handiarekin bazkaltzen. Zorionak Tolosaldeko Hitzakoei. Notizia honetaz Berrian gaur, kontrazalean, baina ez dut loturarik aurkitu hauen webgunean.

Eguneratzea eguerdiko 12:30etan: Atzo jarri nuen lotura ezkutuan geratzeko arriskua dagoenez, azpimarratu nahi dut Ruper Ordorikak Larrabetzun emandako kontzertu akustikoari buruz Julen Gabiria ez-blogariak idatzitako kronika Larrabetzu.org-en. Ez blogariarena broma pertsonala da ;-)

Eguneratzea arratsaldeko 17:30etan: Berriako orrialdea pdf formatuan

Atzo gauean hartu nuen Euskaraz public Bloglines-eko harpidetza zerrenda eta 15 harpidedun (edo gehiago) dituztenen sailkapena egin nuen. Ilusioa egin dit nire burua topean ikusteak.

Dena dela, konturatu naiz Euskaraz public atzeratuta dagoela. Zenbait izen esanguratsu falta zirela ikusita, nire bloglines-eko zerrendara joan eta egon naiz falta zirenak begiratzen. Sailkapena Euskaraz publicen dagoena da, nahiz eta nireak nik etiketatu.

Ba horixe. Gutxi gorabeherakoa dela behekoa. Eta zerbait egin beharko dugula Euskaraz Public-ekin.

Zergatik 15? Luistxok esan izan baitu etorkizunean Warholen 5 minutuko loria 15 harpidedunen zerrenda bihurtuko dela. Besteak beste horregatik.

Harpidetzak: 49etik gora

209: Sustatu (Teknologia)

91: Ingelesen Hilerria-Luistxo (Pertsonala)

84: IKTeroak (Hezkuntza)

77: Xabier Mendiguren Elizegi (Pertsonala)

71: Faroa (Teknologia)

67: TeknoSexua (Teknologia)

65: Etiam (Pertsonala)

64: Harrikadak (Pertsonala)

61: Gabiria (Pertsonala)

58: Superbai (Pertsonala)

51: Prospektiba (Pertsonala)

50: Patxitrapero (Pertsonala)

Ekainaren 5eko eguneratzea: IKTeroak ere Top-ean daude, hiru jarioak batuta. Harpidetzak: 35-49

49: Euskara eta publizitatea (Hedabideak)

Piperrautsa (Pertsonala)

47: Erabili.com-Berri berriak (Euskara)

Zaldi Eroaren eguneko biñeta (Hedabideak)

Zientzia.net (Hezkuntza)

46: Code Syntax (Komertziala)

44 E-gor blog (Pertsonala)

Telezaborra (Hedabideak)

43: Eibar.org (Albistegi Lokalak)

Klik bikoitza (Pertsonala)

40: Filoblogia (Euskara)

39: Eibartik (Pertsonala)

37: Mutilmedia (Kultura)

36: Erral´s blog (Pertsonala)

35: Gipuzkoa Euskara.net (Euskara)

Dantzing (Pertsonala)

Markos Zapiain (Pertsonala)

Mathiasen kopilotua (Pertsonala)

Sarean.com (Pertsonala)

Harpidetzak: 20-34

34: Eitb.com-Politika (Hedabideak)

Garagoittiko orakulua (Pertsonala)

Hamaika ikus-entzuteko jaioak (Pertsonala)

33: Gaztelupeko Hotsak (Kultura)

32: Dantzan.com (Kultura)

31: Gaztelumendi (Pertsonala). Aldaketa-garaian

Euskal GNU (Teknologia)

28: Goiena.net-Arrasate

Goiena.net-Debagoiena (Albistegi Lokalak)

Amatiño (Pertsonala)

27: Aek.net (Euskara)

Arrasateko euskalgintza (Euskara)

Indymedia Euskal Herria (Politika-gizartea)

Sustatu-irudiak (Hedabideak)

26: Euskaraz.net (Euskara)

Kafe Antzokia (Kultura)

25: Tiraka (Euskara)

Zinema (Kultura)

Arrosak latan (Pertsonala)

Ziur al zaude? (Pertsonala)

24: Uztarria.com-Hizkuntza eskubideak (Euskara)

Euskal musika posta zerrenda (Kultura)

G&A (Gauez eta Azpikeriez) (Pertsonala)

22: Lauhaizetara (Albistegi Lokalak)

Euskal Jakintza (Hezkuntza)

Gizakom (Hezkuntza)

21: Consumer aldizkaria (Komertziala)

Erabili.com-Iritzi muinetik (Euskara)

Izarren hautsa: zientzia eta beste (Teknologia)

29A (Pertsonala)

Euskonomia (Pertsonala)

Zabaldu.com (Auskalo)

20: Hitz beste-Anjel Lertxundi (Idazlea)

Harpidetzak: 15-19

19: Eizie (Euskara)

Hiru.com(Hezkuntza)

Matrallako irratia (Kultura)

Arrasateko Udala (Udala)

Ahuntzaren Eguerdiko Doministikua (Pertsonala)

Eremulauak.com (Kultura)

18: Mutrikuko Atxukale (Albistegi Lokalak)

Arrate Kultur Elkartea (Pertsonala)

Euskal Herria Info (Politika-gizartea)

Mahai jokoan (Politika-gizartea)

17: Baleike (Albistegi Lokalak)

Espaloia (Kultura)

EtnoMet-EtnoAroa (Pertsonala)

Sarean photolog (Pertsonala)

Nire begietatik (Pertsonala)

16: Goiena.net-Oñati (Albistegi Lokalak)

Ukberri.net (Albistegi Lokalak)

Uztarria.com-Albisteak (Albistegi Lokalak)

Etxekoandreak oi! (Pertsonala)

Raahe Diary (Pertsonala)

Irratia.com (Hedabideak)

Volgako batelariak (Literatura)

15: Goiena.net-Bergara (Albistegi Lokalak)

Basque Research (Hezkuntza)

Izan eta esan (Pertsonala)

Ez naiz Loquillo zalea izan inoiz. Haren disko bakarra dut etxean (zenbait poema ezaguni jarritako musika biltzen duen "La vida por delante"; seguraski, tartean Atxagaren poesia bat zegoelako erosiko nuen). Urteetan entzun dut Loquillo ez zela ezer Sabino Méndez kantugilearen lana barik. Eta horrela izango da. Batzuen ustez, Loquillok Sabino taldetik bota zuenean agerian geratu zen hori.

Gogoan dut gaur egun zinema munduan dabilen Anton Reixak gidatzen zuen Os Resentidos taldearen "Delicatessen" diskoa erosi nuela 1991n. Reixak Galiziako telebistan egiten zuen "Sitio distinto” saioko zuzeneko kantuak eta beste bitxitasun batzuk daude bertan.

Azken saioko gonbidatua izan zen Sabino eta "Voy en busca del señor" kantua abestu zuen kataluniarrak galiziarraren bandarekin. Geroztik, ez diot kasu askorik egin. Ez dut Sabinoren libururik irakurri, ez dut haren diskorik entzun. Ezer ez. "Corre, rocker, corre" liburuan Loquillo ez dela oso ondo atera aipatu zidan norbaitek, baina, esan bezala, ez dut irakurri.

Aurreko batean, Hontza liburudendan nengoela, saltseatzen, "Hotel Tierra" izeneko liburu argitaratu berria ikusi eta hartu nuen eskutan. Sabinok azken 25 urte hauetan berridatzitako zenbait apunte dira. Bukaeratik hasi nintzen orriak pasatzen eta Arcadi Espada behin eta berriro aipatzen zuela ikusi nuen, baita Albert Boadella edota Felix de Azúa ere. Horrela konturatu nintzen Kataluniako Ciutadans plataformako kide dela.

Zer den Ciutadans? Kataluniako alderdi guztiekin haserretu zen intelektual eta herritar multzo batek bultzaturiko mugimendua, gaur egun alderdi politiko izateko bidean dagoena. Irakurri duela urtebete-edo plazaratu zuten lehen manifestua edo 2006ko martxoan argitaratutako bigarrena.

Méndez-ekin jarraituz, liburua dietario bat dela esan behar da eta bost zati dituela. Jorratzen dituen gaiak? Musika, fama, droga, politika, gaixotasuna, aitatasuna… Batzutan pedantea dela idatzi gabe ere ez naiz geratuko. Azalean gaur egun 80 urte izango zituen Marilyn ederra ateratzen da.

Irakurraldiaren ondoren konturatu naiz, lagunak direla berriro ere Sabino eta Loquillo. Liburuaren aurkezpenean egon zen bigarrena eta Sabino Barakaldoko BECen 2005eko azaroan Loquillok eskaini zuen kontzertuan igo zen eszenatokira (Deia egunkariak antolaturiko emanaldia, bitxia bada ere).

Baga: ez dakit zer kontatu nahi nuen, baina amaitu dut. Seguraski, liburua gustatu zaidala.

Biga: Loquilloren webgunean dagoen lege-ohar honek oka egiteko gogoa ematen du.

Higa: Egon zarete Lasarte dagoen Mendi Kafe Rock tabernan? Ni ez naiz egon, baina ezagutzen dut bertan jo duen musikari bat. Sede oficial de Loquillo y Trogloditas dio webguneak eta esango nuke N-1 errepidetik ikusi daitekeela horren berri ematen duen kartela.

Bloglines.com biltzaileari esker, jakin dut Redondo Terreros politikari ohia fitxatu duela Esther Koplowitz dirudunak kontrolatu berri duen enpresa bateko kontseilari gisa. Eta nondik jaso dut berria? EAJko senatari den Anasagastiren blogetik.

Orojakileari galdetu eta berehala bildu dizkit izendapenaren berri ematen duten albiste batzuk. Emaitzei erreparatuta, aurreratuena El Mundo egunkaria izan dela ikusi dut, ekonomia orrietan aipatu baitzuen notizia maiatzaren 22an.

Anasagastik dio 100 milioi pezeta jasoko dituela hilean. Akatsa izango dela uste dut eta soldata hori urtekoa izango da. Sindikalista baten seme izateko ez dago txarto.

Lerro hauek idatzi ondoren mileurista kontzeptua etorri zait burura. Hau da, 30 urte inguruko unibertsitario prestatuak, hilean 1000 euro jasotzeko larri dabiltzanak.

Kalkulagailua zabaldu dut ordenagailuaren pantailan: 600.000 euro zati 365 egun berdin 1643,83 euro gordin.

Beraz, Nicolasín-ek egunero gazte askok bi hilabetetan jasoko ez duten dirua eramango du etxera.

Galdera ez da hain retorikoa: zeren truke pagatzen dira dirutza horiek?

Ah! Oreja familiak jarri omen du gizon hau toki horretan.

Ostiral arratsaldea. Lanera noa. Autobusean. Ibilbide laburra da, baina autobus aldaketa egin behar dut. Bi erabaki hartu ditut: poltsa txikia, bandolera moduan, eta liburu bat eramatea. Lehenengoaren ondorioz liburuxka izan beharko du bigarrenak.

Etxean irakurtzeko ditudan liburuei erreparatu ondoren, poesia plaquettea hartu dut. Artisau moduan inprimatutako koadernoa da, 300 ale autoreak berak sinatuak eta zenbakituak. Urbanoak dira poemak, gau girokoak batzutan, musikazalea dela nabari zaio tipoari. Ondo.

Gehien harritu nauena hasieran dagoen egile eskubideen oharra da, bukaeran irakurri dudana:

"Queda rigurosamente prohibida, sin autorización escrita de los titulares del Copyright, bajo las sanciones establecidas en las leyes, la reproducción parcial o total de esta obra por cualquier medio o procedimiento, comprendidos la reprografía y el tratamiento informático, y la distribución de ejemplares de ella mediante alquiler o préstamo público."

Haizea hartzea eta burua altxatzea derrigorrezkoak dira horrelako oharra irakurri ondoren. Bigarren autobusean nago jada. Nire aurrean neska gazte, alta, ederra dago. Aurpegira begiratu eta malko handi bat masailetik behera nola irristatzen zaion ikusi dut. Ez dut ezer esaten. Ez diot ezer galdetzen. Lotsagatik. Leihotik begira jarri naiz.

Bezperan Luistxo Fernandezi Irutxuloko Hitzan irakurritako Creative Commons euskaraz artikuluaz gogoratu naiz.

Zer irabazten du gure poetak horrelako ohar kriminala obraren atarian jarriz? Bai, badakit ohikoak direla antzeko oharrak, baina deigarria egin zait hain underground den arte-lanean irakurtzea.

Hausnarketa eskatzen du horrek. Bitartean, neskaren malko ederrarekin eta eguraldi eguzkitsuarekin geratuko naiz ni.

Oharra: Blog hau copyleft da.