Muskerra (Lacerta viridis) aurkitu genuenekoa
Herrigunetik kanpo bizitzeak baditu ere bere alde onak, eta horien artean nagusia, naturarekin harreman handiagoa izan dezakegula, gehienbat udaberriko arratsalde eguzkitsuetan. Batean izango da txepetx kumea, hurrengoa satero familia osoa, beste batean zirauna zelai erdian... eta atzokoan muskerra izan zen.
Muskerra (Lacerta viridis), edo musker berdea, zehatzago esateko. Euskal Herrian aurkitu daitekeen muskerrik ugariena. Nire narrasti faboritoa, duda barik. Seme-alaba, lagun eta lehengusu guztientzat jai handia. Muskerra esku artean! Ez esan ederra ez denik!
Berdea nagusi, baina sabelalde hori eta buru urdinduna. Sendoa, bizkorra, ederra. Gorputza 12-14 cm luze; buztana ia bikoitza. Europa osoan bizi da. Orojalea, zomorro txikiak jaten ditu gehienbat. Negua lurpeko zuloetan edo zirrikituetan igarotzen dute; behin udaberritik aurrera zelai eta basoetara irteten dira. Emeak 10-15 arrautza erruten ditu udan, eta lurpean ezkutatzen (odolki azpian, zulotxo batean...).
Ugari samarra izan arren, ez da erraz-erraz ikusten (beldurtia da eta landare artean erraz mimetizatzen da). Atzokoan nahiko erraz harrapatu genuen, errazegi. Udaberri ospel honen ondorioz lokartu antzean zebilen gure laguna, gu guztiok bezalaxe.
Euskal Herrian beste musker espezie bi ere aurkitu daitezke (askoz urriagoak): gardatxoa (Lacerta lepida), batez ere Nafarroan, eta Schreiber muskerra (Lacerta schreiberi). Azken horrek musker berdearen antz handia dauka.
