Margola, 1924
Nere aitxitxa, Luis Aranberri, "Margola" gatxizenakin ezagutu izan da Eibarren. Izen bereko tintorerixia euki zebalako.
Bere anai batek 1920. urte inguruan sortu zeban eta urte batzuk geruago nere aitxitxak hartu zeban tintorerixian arduria. Aitxitxa, aitta, ama,... tintorerixara lotuta dagoz nere barruan. Hango PER usaina, labadoratzarrak, erropa-multzuak, furgonetak... Aitxitxa bere buleguan, aitxa eta ni domeka goixetan erropia sailkatzen, eta ama alargunduta jo-ta-sua biharrian. Nere gaztaroko oroitzapen mordua PER usain horri lotuta dagoz.
Aste honetan, 1924ko aldizkari zahar baten, Margolako iragarki bat topau dot. Politta. Margolako logo zaharra, diabrua. Eta tintorerixako lanik arruntenak zerrendatzen dittu: "Limpieza en seco y tinte en todos colores. Negro permanente para luto y luto especial en doce horas". Izan be, antxiñako tintorerixetako lanik inportantienetakua ez zalako arropak garbittu eta plantxatzia, tintatzia baizik (askotan, lutorako).
Francon diktadura-sasoian, diabrua berde-gorrittu egin zeban aitxitxak.
Hi, benetan zorionak. Kolore bako diabru hori nik ezautu najuan gaztetan. Gero etorri zittuan kolore gorri-berdiak.
Halandabe... hik badiñok 1924koa izango dok baina... nik esango najeukek 1950eko hamarkadan Margolan telefono-zenbakixak numero bi baino ez ekazela. Zelan izan leikek 26 urte lehenago hiru eukitzia?