Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Eibartik / "Perdona" (Lourdes Oñederra, Begi Ertzetik)

"Perdona" (Lourdes Oñederra, Begi Ertzetik)

Asier Sarasua 2012/09/11 09:35
Egunotan antzinako paper zaharrak begiratzen eta garbitzen jardun dut. Tartean hainbat artikulu eta prentsa-errekorte. Horietako bat dakart hona, Lourdes Oñederra irakasle eta euskaltzainak idatzia (Egunkarian? duela 10-12 urte?). Orain arte ikuspegi baikorragoa neukan euskararen egoeraz, baina azkenaldian etsipenak harrapatu nau; Oñederrak orain dela hainbat urte aurreratu bezala. Ez, ez zuen larregi exajeratzen: "aro formulaikoa" zain dugu. Benetan mugitzen ez bagara, behintzat.

"Perdona"
Lourdes Oñederra, Begi Ertzetik

Pero no sé euskera - esaten ziguten lehen apal-apal, euskaraz hasten ginenean. Orain batzuek (askok?) "Puedes hablas castellano, por favor? erantzuten dute , guk "Egunon" hitza bukatu orduko. Eta azkenerako "por favor" horren doinua ez da izaten mesedea eskatzen duenarena, kokoteraino dagoenarena baizik.

Uda alferra omen da, baina ikasturte akabua ere bada eta noizbait ekin beharko zaio, beranduegi ez bada, "kontzientzia azterketa" edo beste batzuek "autokritika" deitu zuten horri. Ez naiz ari lortu ez denaz, eman ez digutenaz: emanari, lortuari atera (ez) zaion etekinaz baizik. Izan ere, ez dirudi egoerak hobera egingo duenak (alderdi nazionalistak hasi dira botere esparrua galtzen). Optimista jarrita, presta gaitezen txarrera egin ez dezan.

Zerbait gaizki egin dugu euskararekin. Kontra zeudenak ez daude alde. Alde ez zeudenak ez dira hurbildu. Alde zeuden askok ez dute ikasi. Ikasi zuten batzuek ahaztu egin dute. Zekiten zenbaitek ez dute egiten... Euskara ez da normaldu. Gizartean axola duten gauzak ez dira euskaraz gertatzen-esaten-idazten.

Kontua ez baita bakarrik zenbat garen, nor garen baizik. Hizkuntza batek osasuntsu iraun dezake hiztun gutxirekin komunikazio-beharrak betetzen baditu. Bost axola Jaurlaritzako paper satinatuetako estatistika trinufalistek. Bost axola horrek, gure ikasleei euskara ez bazaie "gustatzen", gazteleraz erosoago badabiltza pasiloetan... Ez dago euskararen beharrik, batez ere ez dago euskararen gogorik.

Zer egin dugu ofizialtasunarekin, elebitasunarekin, diru laguntzekin, diru bilketa masiboekin? Harrotu, puztu eta dena konpondu balitz bezala jokatu. Euskara geure buruak sendotzeko erabili dugu, diferentziak nabarmentzeko.

Ez dugu jakin hiztunak seduzitzen. Ez didate balio umeek lanpostua izan dezaten badaezpada matrikulatzen dituzten horiek, are gutxiago politikoki beldurtuek, ez batzuek ez besteek ez dute hizkuntza bazkatuko eta handitzen ez den hizkuntza txikitu egiten da eta, urteak gorabehera, hil.

Hizkuntz heriotzazko ikerketan bada "aro formulaikoa" deitua, hizkuntzak salbaziorik ez dueneko faraiaren etiketa: esamolde fosilduak, zenbait kantu eta errezu, besterik ez da gelditzen. Aurtengo udan, erabilera sinboliko horiena datorkit burura: txoko bat udako ikastaroetan (batik bat euskarari buruz aritzeko), jazz emanaldien aurkezpenetako diskurtsu elebiduna eta hondartzako haurrekikoa... Exajeratzen ari naiz. Ados. Baina oso-oso gutxi ari naiz exajeratzen.

Iruzkina gehitu

Erantzuna formulario hau betez utzi dezakezu. Formatua testu arruntarena da. Web eta e-posta helbideak automatikoki klikagarri agertuko dira.

Galdera: Zenbat dira hogei ken bi? (idatzi zenbakiz)
Erantzuna:
Aurkezpena

Eibar, Euskalkiak, Natura, Etnografia

Asier Sarasua Aranberri

Eibar, 1969. Naturzalea txikitatik; txorizalea joan zen mendetik; euskaltzalea betidanik. Sasibiologoa eta sasifilologoa. Txoriak ez ezik, txori-izenak ere behatzen ditut han-hemen. Blogroll ibiltari bat ere banaiz.

..........................

Blog honetako testu original guztien lizentzia: Creative Commons by-sa.

Somerights20

..........................

Blog honetako gai nagusiak

Sarean

Asier Sarasua Aranberri Twitter

Asier Sarasua Aranberri Flickr

Asier Sarasua Aranberri Facebook

Liburu eta proiektuak
Lehen Hitza Euskaraz