"Dumitru" (Koldo Izagirre, 2014)
Gaur iluntzean hasi dugu Eibarko liburutegiko irakurle-taldearen denboraldi berria. Totem handi batekin hasi ere, Koldo Izagirre izan dugulako gure artean.
Dumitru (Erein, 2014). Koldo Izagirreren azkenaurreko idazlana, iazko udazkenean ateratako eleberri laburra, Erein argitaletxearen gazte-literatura bilduman argitaratua. 70 orrialde laburreko lana (letra haundiz), ordu betean ti-ta irakurtzeko modukoa. Ezin bere lan handiekin konparatu, baina lan interesgarria da, eta aktualitate handikoa. Irakurle-taldeko berriketarako eman du, behintzat.
Behar ez zen tokian eta unean agertuko da Dimitru, etorkin errumaniar gaztea. Azken batean, kanpotarrak beti daudelako lekuz kanpo. Hari horri tiraka, pilula txikietan, egungo gizarteari argazkia ateratzen dio Izagirrek. Gure buruari selfiea. Ttak. Inmigrazioa, krisi ekonomikoa, bakardadea, integrazioa, jazarpena,... baita alderdi soziolinguistikoa ere.
Ahots ezberdin askoren bitartez kontatuta, samurtasuna eta gordintasuna uztartuta, bi gaztetxoren begien bitartez nagusien (eta guztion) arazoei harreta ipinita.
Ikuspegi ezkorra dario lanari, oro har, neurri handian. Azken batean, arrain txikiek nekez egiten diotelako aurre uholdeari. Gauza jakina da. Eta errekatik kanpo ito egiten direlako, gainera. Baina elkartasun aldarri bat egiteko tartetxoa ere badago amaieran, batez ere gazteen aldetik, Dumitruren ikaskide guztiek (gehienek) oihukatzen dutenean, "Denok gara Dumitru".
Esan bezala, irakurle-klubari ondo eman diogu hasiera. Gabonak arteko hurrengoak, Garazi Kamio eta Orube abandonatuak (azaroan), Jabier Muguruzaren eta Hilen logika ezkutua (abenduan).
