Uharteko eta giltzapeko sehaskan jaioa

Cristina Iglesiasen Hondalea, Donostiako Santa Klara uharteko itsasargiaren etxe-barruan kokatutako eskultura… gauza asko da, aldi berean: artea, teknologia, diseinua, artisautza, ikuskizuna, aldarri turistikoa eta nahi beste gehiago… denetik du-eta, dezente asko, irisgarritasuna-edo izan ezik. Eta, behar bada, epe labur eta ertainean, behintzat, ez du aise izango.

Beste modu gordinago batez esanda, iritzia iritzi, arte, teknologia, diseinu, artisautza, ikuskizun eta aldarri turistikoaren aldetik artefaktoari dagozkiokeen balioak batere ukatu gabe, beldur naiz ez ote diren irisgarritasun murritzaren ajea gainditzeko behar lituzkeen balioak baino bakanagoak.

Are gordinago, galdera da behar besteko proportziorik ba ote dagoen bertaraino joateak eskatzen duen logistikaren eta ikustaldiak eskain ditzakeen ordainen artean.

Eta ez da, ez, bere baitango errua. Kontua da, inguruko Eraikuntza hutsa (Oteiza) edo Haizearen orrazia (Chillida) lau haizetara aske eta libro izan diren artean sortze beretik, Hondalearen sehaska, uharteko eta giltzapeko dorrea baino ez dela jatorriz.

Brontzezko itsas-hondalea, Eibarko Alfa Artek egina.

Goitik behera begira

Santa Klarako itsasargia, iluntzeko azken eguzkira begira. Barrenean, Donostia.