Sardinak latan
Benetan onak zeuden, apartekoak. Ezin uka. Hala ere, ez nuen gero sekula uste izango, euskal jatetxe batean sardinak oliotan eskatu eta latatan aterako zizkidatenik. Baina, onartu beharko, eskatutakoa baino ez zidatela atera.
Asteburua Iparraldeko baserri batean pasatu dugularik elkarrekin, larunbat iluntzean Lapurdiko itsasbazterreko jatetxera batera joan ginen denok, afaltze aldera. Kartan, frantsesez, "sardinak oliotan" irakurri eta, lege zaharreko antxoen antzera, gero eta sarriago jartzen diren "sardinak gatzunetan" zirelakoan eskatu nituen. Baina, aurrez aurre jarri zidatena ez zen izan, horratik, nik itxaro nuena, eskatutakoa atera bazidaten ere, hitzez hitz. Gurin eta guzti, gainera.
Sardinak onak ziren, kalitate handikoak, ezin esan kontrakorik. Eta, kartan badaude, jendeak eskatzen dituelako izango da. Hala ere, ez da erraz ulertzekoa zein bezero-mota izan daitekeen, euskal itsasbazterreko jatetxe batera sardinak latan jatera hurbiltzen dena. Zertan ote, zorioneko euskal sukaldaritza!
Baina, hori bai, nire bilobek, oraindik ere, aitxitxa zaharrari adarra jotzen jarraitzen dute. Ez dute ahazteko. Bejon deiela!
Hamaika ikusteko jaio ginen! Euskal sukaldaritza berria, nonbait!