Ni urlia naiz, eta bakarrik nago
Komedia latza, zahartzaroa bera bezain jostirudi lakarra, adinduen nahiek eta gurariek nabarmen gehiago baitute iharretik eta idorretik, ahaletik baino. Edozein modutan, zer gerta ere, sekula ez omen da berandu adiskidetasuna, maitasuna, amodioa edo geroko gerotan utzitakoak behingoz egin nahi eta egin ahal izateko.
Goi-goi mailako aktore-aktoresa (Tom Wilkinson, Judi Dench, Maggie Smith, Ronald Pickup, Penelope Wilton, Celia Imrie eta Bill Nighy) simurtuak, elkarrizketa biziak, hausnar xume bezain mamitsuak, ironia anglosaxoia, britainiar burgesiaren gainbehera eta eurozentrismoaren patetismoa.
“El exótico Hotel de Marigold” ez da inondik ere zazpigarren artearen altxorra errotik aberastuko duen filma baina bai, ostera, ordu t´erdiz imintzio alaitsuetan irribarrez pasatzeko abagunea. Azpimarragarri, haatik, denetariko zirikadak eta eztenkadak etengabe biltzen dituen filmak zein serio eta normaltasun handiz azaltzen duen homosexualitatea.
Ni urlia naiz, eta bakarrik nago. Ni sandia naiz, eta bakarrik nago.
Maggie Smith, Ronald Pickup, Bill Nighy, Penelope Wilton, Celia Imrie, Judi Dench eta Tom Wilkinson
Ba neuk be ikusi neban pelikula hori eta gustau jatan. Kasualitatez ikusi, ez nekan eta asmorik horra sartzeko, baina azkenian, zoriak eruana eta pozik urten. Eta "gazte jendeak" zer pentsatzen daben... ba ni zeu baino ixa 20 urte gaztiagua naiz, ea bardin-bardin pasau neban ondo. Horretara, ez da edade kontua.