Hilgo gara zaharrok, jaioko dira berriak, guztiok gara Euskal Herriak
70, ez gehiago, ez gutxiago
Gure aita zenaren lagun-taldea urtero bildu ohi zen elkarrekin bazkaltzeko. Lar “elixatarrak” ez ziren arren, lehenengo meza izaten zuten Legarreko ospitale zaharrean, meza-ostean denon arteko argazkia kaperaurreko harmailetan atera eta, ondoren, bazkaria.
Ni ezkondu aurretik laga zioten argazkia ateratzeari. Meza eta bazkaria, bai, argazkirik ez, ostera, urtero urtero gero eta gutxiago biltzen ziren-eta. Ia berrogei laguneko taldea hamabost ingurura heldu zenean… bapo egin zuten. Denok dakigu noizbait hil behar duguna baina, “horraittiok”, urtero argazkia atera beharra hurrengo urtean nor falta den kontatzeko!
Oker ez banago, 61 urte zituen aitak argazkia ateratzeari utzi ziotenean. Guk, berriz, 70 urteren bueltan argazkia ateratzen jarraitzen dugu… denok hamar urtetik behin baino biltzen ez garen arren.
Kontuak egiten hasi eta, inguruko zazpi lagun galdu ditut azken hamarkadan. Ez dakit zazpi asko edo gutxi diren, baina badakit gero, hurrengo hamarkadan zazpi baino dezente gehiago joango zaizkiguna, azken hatsaren ostean.
Bitartean, hilgo gara zaharrok, jaioko dira berriak, guztiok gara Euskal Herriak.
Gazteenak 65 inguru, zaharrenak, berriz, 75 edo... primaberako liliak, goizik ziren loratuak