Elurrak zuritu aurretik
Zinka latsa, jaioberria
Lalarri, umeekin joateko moduko leku zoragarri horietako bat da. Pinetako parkinetik (1.310 m.) bidezidor zabal eta erosoz gora, hiru orduko joan-etorria baino ez da, 300 metro eskaseko gora-beheran. Hala ere, nekez ingurumari ederragorik, Perdido mendilerroaren magalean eta Zinka errekaren ur-jauzien barrena.
Joan zen asteko elurtearen ondotik, aurrerantzean raketak edo mendi-eskiak behar izango dira bertara igotzeko, baina, uste baino lehen, “udaberriko liliak goizik loratuko dira” beste behin, Mixel Labégueriek kantatu bezala.
Igoera, mantso-mantso, baserri-bide antzeko galtzadatik egin daiteke, eta jaitsiera, aldiz, artez arte, sekulako aldats behera, baso ainubean zehar. Nabarmen bizkorragoa da, baita nekagarri samarra ere. Bide-ertzean, ezker-eskuinez, zenbaki eta guztiko hogeitaka zuhaitz-mota bereziz, nolabaiteko interpretazio-zidorra edo.
Lalarri, Lasarra, Belsierre, Javierre, Astazu, Ascaso, Arasan, Araguas, Alcorz, Betorz, Urdiceto… euskal itxurazko toponimia edonon, Bielsa inguru guztian.
Lalarriko lautada sakona. Hogei minutu inguru, barreneraino
Han goian, arratseko eguzki goritan, Astazu gailurra (3.071 m.)