Duintasunaren Iraultzak nekez emango du amore
Beti ere arriskutsua izan ohi da inork eskatu gabeko iragarpenetan hastea baina, 15 egun geroago, onartu beharko Yuval Noah-ren argudioak sendotu baino ez direla geroztik egin.
Historialariak zera idatzi zuen: “Putinek bataila guztiak irabaz ditzake baina, hala ere, gerra gal”. Eta Errusiaren eta Ukrainaren indar militarren arteko aldea nabarmendu ostean, zera ezarri: “Askoz ere errazago da edozein herrialde konkistatzea, agintepean eustea baino”.
Noah-ren ustez, gerra honek ez omen du hainbat belaunalditan iraungo duen ukrainarren gorrotoa gehituko baino. Zenbat eta gerra gordinago, are gorroto gehiago. “Gorbachov-ek anaitasun-giroan utzi zituen errusiarrak eta ukrainarrak. Putinek, aldiz, elkarren etsai bihurtu ditu”.
Tartean, Noah-k aipatu ez arren, 2013-2014 urteetan gertatutako “Duintasunaren iraultza” (Euromaidan), zeinen ondorenetan, laburbilduz, Ukrainak finkatu zuen demokrazia-sistema, ekonomia suspertu, administrazio publikoa gardendu, polizia eraberritu, Europar Batasunaren aldeko postura egin eta, Europak berak egin ez duena, aurrenengo aldiz Errusiari batere gasik erosi beharrik ez izateko energia-estrategia indarrean jarri.
Hau guztia lortu ostean, horra non doakion Errusia handi-mandia eta, zer egingo eta inbaditu. Baina, fronteko bataila guztiak galdu arren, Ukrainaren duintasunak amore emango al du gerra osteko sasi-bake egoera ez demokratikoan? Noiz arte?
1) Why Vladimir Putin has already lost this war. The Guardian, 2022ko otsailaren 28an.