Zaharra berri
Denok izaten ditugu denboraldi onak eta txarrak. Eta, egoera aldagarrien dantza honetan, ez dirudi Esaiten, Euskal Selekzioaren Aldeko Iritzi Taldearen azken bolada onena izan denik.
Lehenik, Euskadi-Serbia partidoa zela-eta, Euskal Federazioaren kontra azaldu zen, babesa ukatuz eta boikota aldarrikatuz. Zenbaitek esango du Esaitek eskubide osoa duela nahi duen jarrera hartzeko. Bai, seguru baietz. Baina, hala ere, Euskal Federazioaren kontra egon arren, ez da gero batere normala Euskadiren garaipenaz ez poztea eta San Mamesen bildu ginen 30.000 lagunoi ez ikusi eta pasamisi egitea.. Euskadik lau eta huts irabazi... eta Euskal Selekzioaren Aldeko Iritzi Taldea mutu. Isilik-misilik¡
Beste horrenbeste ETAk Madrilen egindako atentatuaren inguruan. Isildu. Ezta txintik ere. Eta seguru gero entzuleren bat egongo dela pentsatzen: Baina... baina... zer dela-eta Esait bezalako kirol-elkarteari eskatu behar zaio iritzi politikotan sartzea?
Ba erantzuna erraza da. Strasburgoraino joan eta bakegintzaren alde Esaitek bere weborrialdean idatzi zuen arrazoi berberagatik. Zenbait egun lehenago presoen aldeko aldarrikapena egin zuen arrazoi berberagatik. Zergatik Strasburgoko pleno koskorra bai eta Madrilgo sarraski galanta ez? Zergatik presoen egoera bai eta ekuatorianoen bizitza ez?
Euskaldunon memoria historikoa apartekoa omen da. Baita, segurutik, zenbaiten amnesia ere, benetan historikoa.
Urte berri... zaharra berri.