“Lo patriótico es salir fuera”
Lo patriótico es salir fuera. Esaldi biribila ez ezik, erabat “iraultzailea” gero. Horrelako adierazpena, teoriaz behintzat, kapital neoliberalaren ordezkari maltzurren bati lerioke baina, hona non, Mondragon Internacional delakoaren zuzendariari datxekion. Abertzalea eta aberkoia izateko modu asko dago, jakina, eta horietako bat, ziurrenik, enpresak sortzen, merkatuak zabaltzen eta munduan barrena salpenak gehitzen.
Hala ere, oraindik bada gure artean edozein kultura-ahalegintxo iraultzatzat eta hil-ala-bizikotzat jotzen duenik eta jarduera ekonomikoa, ostera, malgré-nous besterik ez dela uste duenik. Eta, bistan denez, lantegi-esparruan ere oraindik bada euskal enpresak atzerrira atera izana ontzat ematen ez duenik. Seguru asko, gurean erabat barreiatu eta onetsitako ideia balitz Ugarte jaunak ez zukeen esan beharrik sentituko.
Ikaragarria da sekula lanpostu bakar bat ere sortarazi ez duen jendeak zein formula onak omen dituen inork lanpostuak sor ditzan. Hogei urte baino ez dira, hainbat –abertzaletasunaren izenean— gaizki esaka aritu ohi zela artez arte mundura ateratzeari ekin zioten enpresen bizkar. Mortalak eta bi entzun behar izan zituzten orduko aitzindariek, kanpoko lanpostu merkeez baliatuz bertako lanpostuen kaltetan ari zirelakoan.
Orain ordea, beraiei eta beraien ildotik jarraitu zutenei zor diegu euskal industriak ingurukoak baino hobetoxeago iraun ahal izana. Eskerrak gero, jaramonik egin gabe, garaiz mundura ialgi ziren!