MAITEAREN ZAIN
-- Duela hogei urte, aurkitu zintudan
geroztik izan nauzu, hausbako gudan;
sarri aitortu arren, zein maite zaitudan
zu aldiz ari zara, beti duda-mudan.
Naukazu tristuran, mingots arrenkuran
galdurik maluran,laztantzeko guran
orain ez baitakit zer egingo dudan.
-- Urteak neramatzan, zulakoren bila
irrikitan jo nizun, bai lehiatila;
grinaz nahi nuen izan, amodio-mutila
elkarri eskaintzeko, maitasun isila.
Taupadaren zila, sentipen hurbila
zorabio abila, dardara pil-pila,
izan beharrekoa izan zedila.
-- Ene txori kutuna, fereka-soroa
ihesik diharduzu, sasoi osoa;
batzutan dirudizu, elorri-zozoa
hurrengoan ostera, paseko usoa.
Iada gurasoa, nauzu inozoa
begien lausoa, minbera gozoa,
zure faltan naukazu guztiz gaixoa.
-- Bizitza zein den triste, oraintxe naiz jabe
durduria nagusi, inoiz ez bare;
egin berri didazu, ezustean alde
ezin gero jarraitu, batere zu gabe.
Naiz ni bakardade, hutsalaren habe
arras atsekabe, zaren horren zale,
izango al naiz berriz zerorren labe.
-- Hegoaren haizea, txispa-guraria
maitasun-sarearen, matasa-haria;
ez nuke nahi ordea, izan ehiztaria
indarrez ez baitzaitut, ezkontarazia.
Nire miraria, lera nabaria
irrits ugaria, zeru-ataria,
irabazi nahi dudan garai-saria.
-- Zatozkit niregana, zu ta bion onez
guk elkar ikusteko, berriro aurrez;
ezer ez da-ta lortzen, maitearen ordez
inork ez du irabazten, inoren saminez.
Hurreratu zaitez, gerturatu oinez
baitere bihotzez, zure borondatez,
hartuko zaitut maite betiko legez.