Donostiarzentrismoaz
Asier Sarasua
2006/10/23 22:35
Lehenago ere askotan aipatu dugu kontu hau gure artean, han eta hemen, eta sarri-sarri eibartarrak zerrendan. Ez dut, horretara, gauza berririk asmatuko. Baina gaur arratsaldean egunkari donostiar batean ikusi dudan gauzatxo batek gogora ekarri dit (atzera berriz) donostiarzentrismoaren gaia.
Donostiarzentrismoa, mugimendu filosofiko sakona, mundua ulertzeko eta gizakion arteko hartu-emanak aztertzeko ikuspegia. Erligioa ere ba omen, batzuen iritziz.
Hiru oinarri sendo ditu mugimendu honek:
- Donostiarrak donostiar dira, baina gainontzekoak gipuzkoar gara beste edozein sentimenduren gainetik. Sentimendu berria niretzat. Izan ere, ez dut ezagutzen "gipuzkoar" sentitzen den inor. Eibartar sentituko dira batzuk, euskaldun besteak, espainiar askotxo, eta europar beste apur bat. Munduko biztanle dela ere esango du modernoren batek, baina gipuzkoar?
- Donostiarrenak diren elementuak gipuzkoar guztiok maitatu eta bedeinkatu behar ditugu. Sansebastian eguna ospatu behar dugu, tanborradaz gozatu, errealzaleak izan, eta Donostiako kontxa da munduko 8. marabilla. Herejeak sutara. Edo okerrago, Bizkaira.
- Gipuzkoa Aritzetan amaitzen da (edo asko jota, Zumaian). Itziarko gain horretan dago Finisterre gipuzkoarra. Gipuzkoar armarriak ere garbi esaten du: "Fidelissima Vardulia nunquam superata". Eta jakina, gu, karistiar gixajoak, zaunkaka hitz egiten dugun barbaroak besterik ez gara.
Mezu hau ulertzeko ere, karistiar iñuxentea izan behar. Seguru nago barduliarrok ez duzuela larregi aittu, ala?
