Harrikadak

En castellano

Abuztuak 17. Goizeko 10:00etan esnatu gara. Kafe Marinan Noticias eta Berria erosi ondoren, Maddin ebatxakoa gehi kruasana erantsi eta Arrigorriko hondartzara (aurten estrainekoz). Itsasoa zoragarri, bare bare, eta bertan igeri egitea gozada.

Hondartzan dutxa hartu, arrantzale arropak jantzi eta kalera berriro Orkatz Beitiaren lagunek antolatu eta eguerdiko 12:00etan hastekoa zen Calatrava Zubiko Sprint Txapelketa ikustera. Pájaro Rodríguez atletak irabazi dio sprint-a Orkatzi.

Ondoren, Alde Zaharrera. Rokodromoa Zubi Zaharrean. Erortzen zena, uretara. Antzarrak ez ditut ikusi, baina aurten gezurrezkoak zirela aipatu didate.

Unai Iturriaga eta Igor Elortza bertsolariak ikusi ditugu Alaiko aurrean. Alamedan ibili dira lehen. Trago bat hartu eta 15:00ak baino lehen Plazagainin geunden bazkaltzeko txanda hartzen. Jatetxe herrikoi hau izugarrizkoa da, zientoka lagunek bazkaltzen dugu hemen horrelako egun batean. 14 eurogatik marmitakoa, atun errea eta ardoa. Kafeak Alamedan.

17:00etan Ordago enpresak antolatu eta Udalak pagatutako bi pelota partida egon dira frontoian. Bigarrengoan Mikel Goñi eta Pinedo, Atxa eta Zezeagaren aurka. Inoiz ikusi gabea nengoen Oronoz Mugairiko morroia frontoi batean zuzenean. Erraz irabazi du mekaguendios eta laostia batzuk, ikuskizunaren barruan jada, bota ondoren. Ez dakit nola dagoen Goñi, baina Maradona 2. B Mailan ariko balitz bezalako sentsazioarekin alde egin dut handik.

Kalean zehar koadrilak abesten eta dantzatzen ikusi ondoren, 20:00etan Arbaso talde metaleroaren emanaldia Kantxopin. 21:30ak aldera, agian beranduago, hasi da The Solanos.

Aurten ere komeriak izan dira Udala eta herriko elkarte eta talde batzuen artean. Ondorioz, bi programa egon dira, gehi biak biltzen zituen Lea Artibaiko Hitzak kaleratutakoa.

Kontua da gauerdian zegoela iragarrita Musika Plazan The Solanos-en emanaldia eta, gorabeherak tarteko, Kantxopira pasa zutela 20:00etatik aurrera. 20 minutuz egon nintzen Xabi Solano, Oskar Benas, Sergio Ripiau eta abarren show farreroa ikusten. Kontzertu asko omen dituzte aurtengo udan eta taldea forman ikusten da. Katalunian ere bolo asko atera zaizkie. Haizearen Orrazian, Donostian daude larunbatean.

22:00ak jo ondoren, Boga Boga tabernara jamoi bokadiloak jatera. Kafea 22:45etan Gaztedin. Handik ikusi ditugu 23:00etako suak (Caballer oker ez banago). Dzangako terrazan geunden jarrita Leokadi eta tropa guztiak agur esan dionean aurtengo jaiei. (Bide batez, Gaztetxekoek ongi etorria eman zioten estreinakoz Turubiri, baina ez al diote agur esateko asmorik?)

Gau erdia pasa ondoren, Kepa Junkeraren kontzertua uztaileran amaieratik Itsas Aurren jarrita dagoen Karpan. "Bilbao 00:00" egin zuenetik errepikakorra iruditzen zait Keparen musika. 10-15 minutuz egon nintzen hari begira eta ez nuke asmatuko adierazten bilbotarraren eskaintza zein den. Nire ezintasuna izango da.

Musika Plazan hiruzpalau txozna egon dira aurten ere, gehi betiko Jai Braian taberna. Eszenatokian giro horretan estimatzen den erromeria. Ez dut taldearen izena gogoratzen, baina ondo aritu dira.

Handik erretirada. Guk, jende asko gelditu baita kalean.

Oharra: ea datorren urtean ez zaidan argazki kamera ahazten.

En castellano

Gutxitan sartzen naiz Rebelión webgunean, baina atzo sartu nintzen zerbait begiratzera. (Bide batez, XX. mendeko webgune gisa txukuna izan daiteke, baina jada XXI. mendean gaude eta oraindik ez dute RSS bidez berriak jarraitzeko aukerarik ematen. Noiz arte?) Abuztuaren 20ko eguneratzea: Galderrek utzitako komentarioagatik jakin dut nik ere hanka sartu dudala, Rebelión-ek RSS bidez jarraitzeko aukera baitu. Dena dela, ez da erraza jakitea eta bistan jartzea eskertzekoa litzateke.

Pascual Serranok sinatutako artikuluak atentzioa deitu zidan:

"Una pregunta y una respuesta inventada en una entrevista de la televisión pública vasca a Silvio Rodríguez"

Dirudienez, Eitb24.com webguneak Silvio Rodriguez kantari kubatarrari elkarrizketa egin zion, laster kaleratu behar duen diskoa eta horren ondorioz Euskal Herrian egingo duen biraren berri emateko. Serranok dioenez, inoiz eginiko galdera-erantzuna gehitu zioten, Kubako egoerari buruzkoa.

"¿Cómo ve la situación en la isla desde que Castro delegara el poder en su hermano Raúl?"

"Creo que hay que esperar, todavía es pronto para hacer una valoración al respecto, de momento prefiero no pronunciarme".

Eitb24.com-en gaur bistan dagoen elkarrizketan ez dago Serranok aipatzen duen galdera, baina elkarrizketaren berri ematen duten euskarazko eta gaztelerazko albisteetan, bai.

"Kubako eta Euskal Herriko egoerak ere izan ditu hizpide. Euskal Herrian abiatutako prozesua txalotu du eta AEBek Kubari egiten dioten boikota kritikatu. Fidel Castro aldi baterako gobernutik alde egiteak eta ardura Raul anaiaren esku uzteak ze ondorio izango dituen galdetuta, ez du iritzirik eman nahi izan".

Rebelión-ek jarri ditu ere abeslariak e-mail bidez erantzundako galderak.

Salaketa Pascual Serranok egin du (kubatarraren gertuko norbaitek esanda, seguruenik). Eitbk eta Silviok ez dute, nik dakidala, ezer esan kontu honetaz.

Inork ez du ezer esan behar EITBn?

Eguneratzea goizeko 10:40etan:

Pasa egin zitzaidan Pascual Serranok sinatutako informazioan, berak aipatzen duela Silviok salatu duela kontua.

Makarrovskik ere aipatu du.

Bestalde, Serranok Eitb.com-eko editore den Lontxo Sainzen erantzuna kaleratu du, baina, oraingoz, ez dut ezer aurkitu euskal komunikabidearen webgunean.

"Desearíamos enviar estas líneas como muestra de disculpa ante el malentendido producido por la entrevista concedida por Silvio Rodriguez a eitb24.com.

La asociación vasca Habana Kultura propuso realizar esta entrevista a través de Internet a lo cual accedimos entendiéndolo por nosotros como todo un honor.

Así, fueron remitidas 10 preguntas que amablemente y con celeridad fueron respondidas por el cantante Silvio Rodríguez.

Días antes de la publicación de la entrevista, se produjo el traspaso de poderes de Fidel Castro con lo cual entendíamos que, lógico y normal, dar la oportunidad a Silvio Rodríguez de manifestarse al respecto.

Así, tal y como hicimos en la anterior ocasión, se remitió una pregunta a Habana Kultura sobre la cuestión.

La asociación entendió que no era el momento ni la entrevista para plantear la cuestión.

Al recibir la respuesta en eitb24.com, entendimos que había sido el propio Silvio, a través de su representante, quien había declinado ofrecer una respuesta.

Nada más lejos de la realidad. Ahora a través del titular de Rebelión, hemos comprendido la magnitud del error en unos momentos delicados en Cuba.

Reiteramos nuestras disculpas y lo que sí hubiéramos agradecido es una llamada por vuestra parte para contrastar la información, que a nuestro humilde entender, lejos de tratarse de una manipulación, se trata de un malentendido en el contexto de una situación sensible".

En castellano

Grezian pasa ditugu egun batzuk uztailaren amaieran eta abuztuaren hasieran. Abuztuaren 8an Atenasen Hiroshima eta Nagasakiko sarraskiak gogoratzeko ekitaldi batean egon ginen kasualitatez.

Egun horretan Acropolis-aren behealdean gogoratu zuten 1945 urtean Hiroshiman eta Nagasakin botatako bonbatzar nuklear haiek. Gaur egungo kontuak ere ez zituzten ahaztu, Libano eta Palestinako egoera besteak beste. Edo hori izan zen nik ulertu nuena, grekeraz aritu baitziren.

Argazki hauek igotzeko nengoela gogoratu naiz azken Argia aldizkarian elkarrizketa egin diotela 1908 urtean Tolosan jaiotako Condor Legioko Jose Ramon Calparsoro gerra pilotuari. Gizona 1938an inkorporatu zen talde horretara eta, beraz, ez zuen parte hartu Gernikako bonbardaketan.

Hona hemen zaharraren bi kontu:

"Gerran dena egin nuen gustura. Dena. Bonbak bota beharrak mina ematen zidan ordea. Egin kontu zenbat eta zenbat tona bonba jaurti ditudan nik. Batzuetan 2.000 kilo bonba hartuta aireratzen nintzen. Eta mina ematen zidan, politikak politika, nire herria zelako hura, eta jende asko hil nezakeelako, akaso ezagunak ere bai. Hala ere goitik, 4.000 metrotatik, ezinezkoa da behean gertatzen dena jakitea".

(…)

"Momentu egokia dela iritzita galdera egin diogu: Sekula ez al zenuen bidezkoa iruditu ez zitzaizun agindurik bete behar izan? «Jakina. Askotan egin behar izan nuen. Frontea marra bat besterik ez zen eta inguruko herriak ez ziren frontea baina... aginduak betetzen genituen guk; geu eraitsi ez gintzaten. Biziraupen kontua. Soldaduon artean ez zegoen eztabaidarik, denok geunden ados eta denok desiratzen zerbitzuak egiteko». Eta Gernika? «Ni ez nintzen han izan eta ez nuen horri buruz alemaniarrekin hitz egin. Momentuan zerbait izan zela jakin genuen; zehatz-mehatz zer pasatu zen ordea ez. Gaur ere ez dakit. Pedroak, nireak, Heinkel 111 bonbarderoak, han izan zirela badakit».

Ez da argazki oso ona, baina Partenon-arekin bukatuko dut apuntea. Eraikin honek bereak eta bi ikusi baititu mendeetan zehar. Calparsorok baino gehiago. Eta honek baino argiago ditu zenbait gauza. Itxuraz.

En castellano

Irutxuloko Hitzan abuztuaren 10ean argitaratutakoa.

Uztailaren hasieran Miramar Jauregian egon nintzen EHUren Udako Ikastaroetan (lehenengo aldiz, dena esan behar bada). Zertara hurbildu nintzen Donostiako txoko eder horretara? "Kapital sortzailearen garrantzia: etorkizuneko lanak eta berrikuntza" gaia jorratu behar zuen ikastaroa jarraitzera.

Islandiako, Ingalaterrako eta Danimarkako adituak egoteaz gain, etxekoak ere baziren: MIKeko Igor Calzada antolatzailea eta Carlos Fernández, Foru Aldundiko Imanol Agote, Tabacalerako Josean Muñoz eta EITBko Juan Diego. Ostiral arratsaldean aritu zen hirukotea ahaztu gabe: Andoni Luis Aduriz sukaldaria, Iñaki Etxaniz, Angulas Aguinagako saltzailea eta La verdadera historia del kalimotxo liburua udaberrian argitaratu zuen Funky Projects etxeko Asier Pérez.

Oharra: El capital creativo webgunetik hartutako irudia.

Batzuk besteak baino gusturago entzun nituen, baina harrobiko hiru lagun hauek osatutako saioa ederra iruditu zitzaidan. Aduriz ez da hizlari aparta, baina bai komunikatzaile bikaina eta hain gaztea izanik ere, puntako sukaldaria da. Etxanizek, MBA eskolako gorbatadunak, ederki saldu zituen enpresaren produktuak. Honen ifrentzua Asier Pérez, Arte Ederretan lizentziaduna, Maoren kamiseta pop-a soinetik kendu eta euskal selekzioaren elastikoarekin hitzaldi probokatzailea eman zuena.

Handik egun gutxitara, Idoia Zenarruzabeitia lehendakariordea gonbidatu zuen Euskadi Irratiko Mezularia saiora Maite Artolak. Ez naiz gogoratzen zertaz hitz egin zuten, baina dena oso makro izan zen eta hor bizkaitarra ederto mugitzen da. Halako batean, Txina aipatu zuen bietako batek. Iaz oporretan bertan egon zela esan zuen Idoiak. Ea zer iruditu zitzaion galdetu kazetariak eta Zenarruzabeitiak aitortu zuen beldurtuta etorri zela hango martxa ikusita.

Esaldi hori ez zuen politikariak bota, herritar arruntak baizik. Eta hori elkarrizketatzailearen meritua izan zen, oporrak aipatu eta adi egotearen txipa itzali egin zitzaion instante batez lehendakariordeari. Eta hanka sartu zuen.

Etengabe zilborrari begira egotea ez da sanoa, baina beldurra gehiegitan astintzea ez dut uste biderik eraginkorrena denik. Horregatik egon nintzen gustura ikastaroan, kanpoko eta etxeko adibide onak eman zituelako ezagutzera. Eta hau egitea ere garrantzitsua da.

En castellano

Irutxuloko Hitzan uztailaren 20an argitaratutakoa.

Fernando Muniozguren euskaltzalearen alde zapatuan Eibarren egin zen ekitaldi alaiaren berri izan ondoren, jakin dut Balentxi ostiralean Kontxan igeri egiten zuen bitartean hil zela. Eta heriotzaren inguruan idaztea erabaki dut.

Hilabete hasieran minbiziak akabatu zuen emakume baten omenez egindako kontzertuan egon nintzen. Urte batzuk eman ditu borrokan, nahiz eta erasoak gorputzaren zati begi-bistakoak lapurtzen zizkion. Heriotza gertatu baino hamabost egun lehenago, bisitan joan zitzaion nire lagun bat ospitalera. Eta etsia hartu gabeko pertsona, lanera joateko planak egiten ari zen betiko emakumea aurkitu zuen. Alabak 17 urte bete zituen egunean zendu zen. Kontzertuaren egunean, ardo botila birekin egin genuen topa bertan bildutako 17 lagunok, batzuk artista ikustera joandakoak, besteak hildakoarekin zuten harremanagatik hurbildutakoak.

Muniozguren ere minbiziak eraman du. Juan Luis Zabalak eta Anjel Lertxundik Ibon Sarasolarekin San Jeronimo kaleko sotoan urte hasieran izan zuten solasaldian ikusi nuen azkenekoz. Ez zuen ekitaldi guztia agoantatzerik izan eta hanka egin zuen amaitu aurretik. Blog bat ere sortu zuen gaixo zegoela.

Balentxi apaiz heterodoxoarekin harreman gutxi izan dut. Gustuko zuen gauza bat egiten hil zen eta hori gogoratzen zuten batzuk Karmen egunean Alde Zaharrean. Bere omenez egingo dira ekitaldi bat baino gehiago, elizetan eta toki hauetatik kanpo.

Enterru, bataio, jaunartze edota ezkontza egunetan zapaltzen ditut elizak. Errutina da nagusi apaiz nekatuek hil berri den pertsonari buruz moldatzen dituzten saio gehienetan. Kristaua den lagun bati komentatu nion aurrekoan kontzertuan egon nintzela eta ospakizunaren zentzuaz egin genuen berba. Burua astindu zuen berak, Elizan ere enterrua ospakizuna dela ihardetsiz, kristau komunitateak hildakoari eskaintzen dion agurra. Hala izango zen jatorrian, zalantzak ditut gaur egungo praktikari begiratuz gero.

Bitartean, Donostiako Udalak ez du aurreikusita toki itxi publikorik enterru zibilak egiteko (edo oker nabil?). Laster, Eibarren esaten duten bezala, kura laikuak beharko ditugu ekitaldi zibikoetan aritzeko. Horra hor lanerako aukera berria.

Oharra: Artikulua bidali ondoren irakurri dut Consuelo Ordóñezek Balentxiren aurka idatzitakoa.

En castellano

Dena ondo bidean, astelehenean lanean egongo naiz. Oporrak hartu aurretik, astebete pasa dut etxean lunbalgiarekin (bizkarreko minez nahi baduzue) eta orain bost egun ditut beharrean. Ez dut jakin nahi nola egongo den bihar nire korreoa…

Pasa den astelehenean joan nintzen medikuarengana. Ez zidan bajarik eman. 24-48 orduz egoteko geldirik, deskantsuan. Horrela egon nintzen, baina ez zen mina sendatu. Berriro joan nintzen medikuarengana asteazkenean eta, orduan bai, baja eman zidan. Astelehenean ziatika nuela izan zen bere diagnostikoa. Inflamazioari aurre egiteko pilulak hartzeko egunean hirutan.

Diagnostikoak ez ninduen asebete. Inoiz ez naiz pasa den igandean bezain gaizki egon, baina ez da lehenengo aldia antzeko koadroarekin egon naizena.

Denok dugu konfiantzazko igurtzilariren bat gertu eta hari hots egin nion astelehen arratsaldean. Pintzamientoa izango zela honek telefonoz, baina ostegunera arte ezin zuela ni hartzeko tarterik egin. Beroa jartzeko mindutako zonaldean. Medikuaren esanak baztertu eta kasu egin nion igurtzilariari. Nola edo hala pasa dut astea eta ostegunean jaso nituen masajeak.

Baga

Igurtzilariak zuen arrazoi.

Biga

Nola bota ditzakete zenbait medikuk hain erraz diagnostikoa?

Higa

Zergatik Osakidetzan ez dago igurtzilaririk?

Laga

Nola pasa dezakete batzuek hainbeste denbora bajan edo zer egin behar da medikuak baja-agiria luzatzeko, emateko? Nire medikuarekin zaila dago kontua.

2004ko uztailaren 14an esan daiteke publikatu nuela hemen lehenengo apuntea, Herri Irratitik erretiroa hartu berria zuen Mariano Ferrer kazetariari buruzkoa.

Geroztik, 280 apunte inguru bota ditut lur honetan eta euskarazko baratzeari, gaztelerazko zatia gehitu nion beste lagun baten etxean urte honen hasieran.

Ez dakit noiz arte egongo naizen. Oraingoz gustura nabil eta hori da garrantzitsuena.

Datorren astean oporrak hartuko ditut eta horrek izango du eraginik blogean. Hau da, blogari ere oporrak emango dizkiot uztailaren 22tik aurrera.

Ondo pasa.

Gazteleraz

Denok dakizuen moduan, atzo egon zen aukera Donostian Bob Dylan ikusteko. Bakearen aldeko kontzertua. Ni ez nintzen joan, izorratuta nagoelako, besteak beste; baina, egia aitortzeko, ez nuen joateko asmorik.

Kontzertua zela-eta, Bob Dylani buruzko solasaldia egin zen uztailaren 4an Okendo Kultur Etxean.

Zenbat jende joan zen atzoko ekitaldira? 10.000 lagun? 30.000 lagun? 50.000 lagun? Berdin zait. Asko.

Badakizue zenbat jende joan zen pasa den asteko ekitaldira? 60 lagun juxtu-juxtu. Interesatzen zaigu Dylan? Edo atzoko jarduerak kontzertua ez den beste kategoria hartu du? Ez erantzun.

Badakit denok oso lanpetuta gaudela, ez dugula denborarik gauza guztietara iristeko, baina hiruzpalau musikari kenduta, apenas zegoen Donostiako musikaririk aretoan.

Besteak beste, Rodrigo Fresán idazlearen ezagutza entziklopedikorik gabe geratu zineten. Udazkenean aterako baitu Dylanen kantzionero guztia gazteleraz, 1200 orrialde inguruko liburutzarra, kantak itzultzeaz aparte, garaia jorratuko duten oharrekin.

Esango didazue gustuko duzuela Dylan. Barkatu, barretxoa aterako zait.

Gazteleraz

Nahi baino beranduago nator kontu honekin, baina ideia burutik kendu ezinik nabilenez, hobe idatziz jartzea eta hor kopon.

Batasuna eta PSEren delegazioen bileraren ostean, María San Gilek komunikabideak deitu zituen esateko, besteak beste, historikoa zela zita eta Hendaian Francok eta Hitler-ek izandakoarekin parekatu zuen.

Txundituta utzi ninduen aipamenak, besteak beste, egun batzuk lehenago Mayor Oreja jefe ohia Francoren diktaduraren kontra egiteko gai izan ez zenean Europan (hau ez zen batere harrigarria izan).

Egun bat lehenago, Mari Carmen Rubiok,Donostiako Udaleko zinegotziak, komunikabideak deitu zituen proposamen baten berri emateko. Udaletxean ospatzen diren ezkontzetan musika zuzenean egon zedila aldarrikatu zuen Rubiok, Musika eta Dantza Eskolarekin hitzarmena sinatzea proposatuz.

Hasieran, egun berean eginiko adierazpenak zirela uste nuen. Ez da horrela izan eta, esan bezala, egun bateko aldea dago batetik bestera. Dena den, zure jefea deabrua datorrela esaka dagoenean, zu atera zaitezke lasai prentsaurrean esatera zuzeneko musika behar dela ezkontzetan? Bistan da baietz.

Ez dut ezer ulertzen.

Pakoren Ugrafias blogetik hartuta

Pasa den igandean Bartzelonan etxebizitza duinaren alde eginiko manifestazioaren amaieran bota zuten bideoa da. Hitz egiten dutenak eserialdian parte hartzen dutenak dira. Soinu banda Jaume Sisaren kantu zahar bat.

Debatamos blogean ere argazki gehiago