Lotsa Anoetan
Atzo ez nintzen Anoetara hurbildu (ez futbol zelaira, ezta ondorengo Ohizko Batzarrera). Partida telebistan jarraitu nuen (Galdakaon) eta poztu nintzen Salamankaren aurkako garaipenarekin, nahiz eta (edo batez ere?) azken unean gertatu.
Batzarrean geratu zenaz, ezer gutxi dut esateko. Lotsagarria iruditu zitzaidan Badiolaren aldeko sutsuenek izandako jarrera. Bere garaian esan nuen tipo hau ez zitzaidala batere gustatzen. Poztu naiz akzionistek Administrazio Kontseilutik bota izanagatik. Etorri direnei buruz, bestalde, ezer gutxi dakit. Ez ditut ezagutzen.
Reala gaixo dago eta giroa nahasita. Gauza onik ez.
Pim, pam, pum
Love of 74renean ikusi dut.
Loretopetik (XXVIII) Gipuzkoa, zer izan nahi duzu handia zarenean?
Irutxuloko Hitzan 2008ko abenduaren 17an argitaratutakoa, Loretopetik atalean.
Duela egun batzuk Albert Pla abeslari katalana Euskal Herrira etorri zen. La diferencia ikuskizun berria eskaini zuen Bilboko Kafe Antzokian azaroaren 27an. Lan hori zela-eta, Irune Berro kazetariak eginiko elkarrizketa publikatu zuen Berria egunkariak.
Elkarrizketa azaroaren 4an egina omen dago; hots, AEBetako presidentea aukeratu zuten egunean. Gauzak horrela, horri buruz galdetu zion kazetariak Albert Plari: "Bost axola zaizkit AEBak. Ez dakit zergatik, baina niri Gipuzkoa ekartzen didate gogora".
Xelebrekeria baino, jeniala iruditu zitzaidan ateraldia. Ez nuen nik irakurri periodikoan, lagun batek aipatu baitzidan kontua. Nola ez du ba askotan lurralde honetara etorri ohi den musikariak hori esango? Begiratu panorama: ez gara gai aireportua modernizatu behar den edo ez erabakitzeko, ez gara gai Pasaiako Badia eraberritzeko, Kutxako asanbladak pikutara bidaltzen du BBKrekin egin beharreko fusioa, Realak bigarren mailako zirkoa dirudi, zakarrak tratatzeko modurik aurkituko dugu noizbait, ETAk trenaren auzian interbenitzea erabakitzen du, etab.
Guzti horretatik nardagarriena, ETAren jarduna da. Azken boladan, atentatu maltzurrenak gure lurraldean egiten ditu, ezker abertzale tradizionala gobernuan dagoen herrietan, gainera. Dirudienez, hobe da eskuinak hartzea boterea, ezkerrak baino. Zeren bila dabiltza? Eta ezker abertzale jipoitua, isil-isilik, itsasoko ura bezala. Joan zaitez orain, publikoki, AHTa ez duzula gustuko esatera.
Atxagak zioen noizbait, oker ez banago, saltsa guzti hauek demokraziaren jokoaren barruan sartzen zirela (the organization-ena, ez, noski). Hau da, pluraltasunaren baitan ulertu behar direla gatazka hauek. Javier Ortiz kazetariak ere idatzi zuen duela gutxi nahiago zuela euskal kaosa, AEBetako jatorrizko alderdi-bitasuna baino.
Gatazkak eta borrokak beharrezkoak dira demokrazian, interes ezberdinak egoten baitira jokoan. Baina Gipuzkoakoa demasa da. Politikariei eskatuko nieke propaganda gutxiago emateko eta informazio gehiago. Goazen goiko gai guzti horiek eta beste batzuk mahai gainean jartzera, informatu jendea eta ea behingoz erabakiak hartzen ditugun.
Erabakiak hartzeko garaia baita. Krisia inoiz baino benetakoagoa baita orain eta ezin dugu gure zilborrari begira egon. Eta argi izan herritarrok ez garela gure agintariak baina hobeak. Antzeko-parezido denak ere.
Amaieran dator despedida: bi urte t´erdi pasa dira jada nire lehen kolaborazioa Loretopetik sailean sinatu nuenetik. Bolada batez, behintzat, agur esatea erabaki dut. Eskerrik asko Irutxuloko Hitzako lagunei toki hau emateagatik. Eta irakurleei beren pazientziagatik. Nahi baduzue Interneten edo beste tokiren batean elkar ikusiko dugu. Carpe diem!
Zuzeneko musikak lokal txikiak behar ditu
"Zuzeneko musika eskaintzen duten aretoei buruz hitz egin beharra tokatzen zaigu berriro ere, erasotik gertu dagoen alorra baita (...) Gaueko lokalen aurka Madrilgo Udalaren ofentsiba berriak sinpleak diren pertsona askoren oniritzia duela dirudi, mundua zuri-beltzean ikusten dutenena: "paperak ondo ez badituzte, itxi ditzatela".
"Ez da hain erraza. Gau jardueretarako baimena eskuratzeak erresistentzia lasterketen antza du: sistema egituratua dago klubak beti kili-kolo egon daitezen, (egunkarietako) gertaera-orrialdeak betetzen dituzten edozein istiluren menpe. Hainbat erregimen totalitariok erabiltzen duen metodo bera (aplikatzen da): mendekoen trapitxeoak toleratzen dituzte, errepresio indarrak ematen dien botere diskrezionalaren jakitun".
"Askok uste dugu rocka, jazza eta antzeko musikek tamaina txikiko edo ertaineko aretoak behar dituztela, lasaitasun giroan talde edo solistekin gozatzeko tokiak, kopa eskuan dugularik, inolako eserlekuri lotu barik. Ekimen pribatuko lokalak, udalaren ulermena merezi dutenak, baita gehiago ere (salbuespen fiskalak?). Edozein hiriko kultur ehunaren zati dira eta zaindu beharko lirateke, ez jazarri. Eta jazarpena egon badago: adibidez, Madrilgo udaltzainen astakeria, djen poltsak arakatzen disko piraten bila!"
"Mastekatu beharreko datu bat: zuzeneko musika ez da oso errentagarria. Horregatik edukiera txikiko kluben ekologiak ordutegi oparoak eskatzen ditu, eszenatokian musikarik ez dagoenean kaxa betetzeko. Hemen, baina, zenbait udal españolen kontzeptu katetoekin egiten dugu talka, ezinezkoa iruditzen baitzaie gune berean emanaldiak eta musika bateratzea".
La ciudad bajo asedio, Diego Manrique.
Ondoren Manriquek berriki hil den Elmer Valentine negozio-gizonaren bizitzaz idazten du.
Manrique zakur zaharra da. Garai batean asko gozatzen genuen El Ambigú irratsaioarekin, Radio 3 entzuten genuen garaian. Orain apenas entzuten dugun emisora hori, baina sarean jakin dugu Manriquek berak Fermin Muguruzari La Boca del Lobon eginiko "Canciones desnudas" kontzertu-elkarrizketa botatzen ari dela egunotan. Abenduaren 11n lehen zatia, gaur bigarrena.
Galtzeimer (XX) Famili-bazkaria
Ohar garrantzitsua: oraingoz blog honetan bakarrik erabiltzeko apuntea.
Hilabete pasa da attari buruzko azken apuntea idatzi nuenetik. Gauzak ez dira gehiegi aldatu. Irungo egoitzan jarraitzen du.
Dena den, bai egon ginela etxera eramatetik gertu. Egoitzako psikologoarekin hitz egin eta esan genion gabonak iritsi aurretik etxera eraman nahi genuela. Eguneko zentrora ekarriko genuela eta gero etxera eraman lotara. Azken unean, baina, gauzak dauden bezala uztea erabaki genuen.
Gaur ekarri dugu lehenengo aldiz etxera bazkaltzera. Zazpi lagun elkartu gara gure etxean, Donostian. Atta oso gustura egon da, eskertu du zentrotik ateratzea. Hiztun etorri da autoan, eguraldiak goizean eman duen tregua aprobetxatuz eta ikusten zuen pasaiarekin gozatuz. Lasai-lasai egon da mahaian eserita, baina arratsaldeko 17:00ak aldera Irunera bueltatu nahi zuela esan digu. Anaiak eraman du bertara.
Aldez aurretik inoiz ez dela jakiten esan zidan aste honen hasieran gizarte langileak. Probatu behar genuela. Ez gara damutzen.
Orain ea nola antolatzen ditugun gabonetako ospakizunak.
Hementxe dago 2009a
Eguerdian izan zen ekitaldia Victoria Eugenia Club aretoan. Nik jada bota diot begiradatxo bat eta emanaldi hauek apuntatu ditut nire zerrenda partikularrean:
Lehendik ere publiko bazen ere, oraingoz ez da gehiegi azaldu Buenafuente eta konpainia egongo direla Terrat Pack aurkezten Kursaalean urtarrilaren 9an eta 10ean.
Urtarrilaren 17an, berriz, Calexico + Depedro egongo dira Victoria Eugenian (kontrakoa esaten ez bada, hauxe da gunea).
Urtarrilaren 30ean, Rafa Rueda Imanol Larzabal Aretoan (Lugaritz).
Ahitu samarra badago ere, mereziko du ba buelta bat Antonio Vegaren kontzertuak: otsailaren 6an izango da.
Tindersticks taldeari txanda otsailaren 10ean iritsiko zaio.
Living Colour taldeko gitarrista etorriko da Clubera otsailaren 12an. Yohimbe Brothers du izena haren proposamenak.
Saioa eta Joseba Irazoki Imanol Larzabalen (Lugaritz), otsailaren 27an. Oharra: Saioa Erakusleihoan egongo da abenduaren 18an, Ernest Lluch Kultur Etxean.
Elorrioko Logela multimedia (+Circle of Trust) Egiako Gazteszenan egongo da otsailaren 28an.
Ralfe band britainiarrak martxoaren 13an etorriko dira.
Urtain antzezlana prestatu dute Animalariok eta CDNk. Martxoaren 14an eta 15ean bisitatuko dute Donostia.
Giulia y los Tellarini Bartzelonako taldearen bi kanta daude Woody Allen-en azken filmean. Interesgarria da ere jakitea Eusebik (Iban del Camporen Un tal Eusebi filmekoa) eginiko marrazkiarekin moldatu dutela banda honen diskoaren azala.
Joserra Senperena pianistak kontzertua eskainiko du martxoaren 27an Imanol Larzabalen (Lugaritz).
Bukatzeko, maiatzean hiruko polita: Lila Downs 13an, Eliades Ochoa 14an eta Jackson Browne 19an.
Mikel Laboa: ez da errespetatu familiaren nahia
"Hasiera batean, familiak erabaki zuen Mikel intimitatean agurtzea, beilategiko joan-etorriaren ondoren, pasa den asteartean, alor ezberdinetako izen handi asko bildu baitziren bertan. Baina, lagunek erakutsitako interesa zela-eta, errautsak haizatzeko tokia eta eguna jakinaraztea erabaki zuen (familiak). Eta komunikabideei eskatu zien ez grabatzeko eta filmatzeko ekitaldia".
Diario Vasco: Agiña ahora es más sagrado, 2008ko abenduak 8.
Interneten dagoen kronika laguntzeko, ekitaldiaren 20 argazki eskegi dituzte. Goiko paragrafoaren arabera, badirudi kazetaria berak ere deseroso idatzi duela kronika.
Google-n bilaketa azkarra egin dut (Agiña + Laboa)
eta badirudi Gipuzkoako mediorik zabalduena dela, prezeski, familiaren nahia alde batera utzi duen bakarra. Gainerakoek ez dute argazkirik jarri. Eta ekitaldiari buruzko kontaketa zeharka egin dute.
Ez dut garbi. Alde batetik, horrelako une batean hildakoaren sendiak agertutako nahia errespetatu beharra dago. Bestetik, baina, halako pertsonai baten aurrean egonik, ez zait hain gaizki iruditu erreportajea, tonoa ere egokia baita.
Zer iruditzen zaizue? Nahi baduzue, of course.
Durangoko arroka
Izan dira urteak azaldu ere egiten ez nintzela. Data hauek aprobetxatzen baikenituen kanpora joateko.
Izan dira urteak ia erosle konpultsibo moduan agertu naizena: bertara joan eta karga-karga eginda itzuli etxera. Pozik, baina jakinda liburu guzti haiek irakurtzeko ez nuela tarterik hartuko.
Orain, berriz, lagunekin eta ezagunekin egoteko aprobetxatzen dut. Erosketa batzuk egiten ditut, baina pasa gabe.
Entzun! liburua hartu dut gaur. Polita da diseinua eta mamitsua dirudi. The balde eman didaten poltsan sartu dut.
Meettok argitaletxearen postuan, berriz, Angelo Ferracuti italiarraren Los recursos humanos liburua, baita Groucho eta ni ere poltsaratu ditut.
Musikari dagokionez, Zura taldearen Kiribil eta Pettiren zuzenekoa, Awañak, ekarri ditut. Bad Sound System taldearen Kalean oparitu dit Iñakik.
Ez naiz jende askorekin egon, baina egon naizenekin gustura pasa dut eguna.
Dena dela, Alfonso Sastrek Garan ostegunean salaturikoak tristatu egin nau. Pena eta lotsa sentitu dut nik ere, gaur irakurri dudanean zergatik ez den Hiru argitaletxea aurten joan Durangoko Azokara.
Hau da argitaletxearen webgunean dagoen lehen esaldia: "HIRU ARGITALETXEA es una editorial independiente radicada en Euskal Herria (País Vasco)".
Horrelako erabakiekin, beti izango dugu Durango?
Mikel Laboak ere alde egin du
Gaur goizean autoa hartu eta etxerako bueltan gentozen hiru egun Arnedilloko bainuetxean pasa ondoren. Iruñea paretik pasa gara eguerdiko 13:00ak aldera eta albistegiaren bila aritu naiz irrati aparatuan. Euskalerria Irratian Mikel Laboaren musika entzuten ari nintzen, baina hori ohikoa iruditu zait. 13:00ak eman eta albistegiaren tenorean Laboaren musikak jarraitzen zuela konturatu naizenean, pentsatu dut Gipuzkoako Foru Aldundiak joan den astean iragarritako urrezko domina entregatu diola gaur. Zoritxarrez, oker nenbilen: agur esan baitigu gaur Laboak.
Ez naiz oso Laboazalea izan, baina "Gauerako aterbea", adibidez, Negu Gorriak-en bertsioagatik ezagutu nuen. 1990. urtearen bueltan bertsioz osaturiko diskoa egin zioten euskal rock musika taldeek Xabier Montoiak pentsaturiko proiektuan: M-ak, Delirium Tremens, Bap!!... Gustatuko litzaidake binilo hura norbaitek CDan berrargitaratzea.
Arratsaldean, Euskadi Irratian entzun ditut Harkaitz Canoren hitzak. Goizen Elkar argitaletetxean publikaturiko azken liburuaren aurkezpenean botatakoak. Jende gaztearekin konektatzeko Laboaren erraztasuna goraipatu du Harkaitzek. Gaineratu du ere Laboarentzat Harkaitz New York-en bizi zela.
Lasai Harkaitz: badut lagun bat Laboaren familiakoa dena. Karrera amaitu eta urteak lanean eman ondoren, oraindik ere batxilergo ikasketak ea nola zihoazen galdetzen omen zion Mikelek aipatu lagunari.
Arratsaldean aita bisitatu dut egoitzan eta Donostiarako bidean, Agurtzanerekin gogoratu naiz, Mikelen alabarekin. Euskal Herriak musikari handi bat galdu du, baina Agurtzanek aita. Eta hau galera handiagoa delakoan nago.
