Harrikadak

Esan bezala, Gose taldeak laugarren diskoa kaleratu berri du: Gose, folk bertsioan dio atzoko Berrian Jon Eskisabelek sinaturiko titularrak. Diskoan euskal eszenako hainbat musikari gonbidatu agertzen dira: Gari, Fermin Muguruza, Kutxi Romero (Marea), Naroa Gaintza, Miren Gaztañaga, Ander Lipus, Pirritx eta Porrotx, Josu Zabala, Oskorriko kide batzuk, Oreka TX, Mikel Urdangarin, Petti, Makala...

Baina nik beste gauza bati erreparatu diot. Laugarren disko hau, hirugarrena bezala, autoekoizpenaren bidetik etorri da, derrigorrean. Zergatik?

-Ines Osinaga: "Printzipioen deklarazio moduko bat da: industria negarrez dagoen artean, sortzaileok ez gaude geldi, eta ezin gara geldi egon. Euskal diskogintzan poltsikoak hustu egin dira agian, baina musikagintza ezin da horregatik gelditu".

-Iñaki Bengoa: "Autoekoizpena marroi bat da. Gu ez gaude militantziagatik autoekoizpenean; bizirik irauteko da".

-Ines Osinalde: "Duintasun kontua da".

-Bikoteak: "Ez dugu banatuko, ez duelako merezi. Gure aurreko disko guztiak agortu egin dira urtebetean; gurekin zenbakiak ateratzen dira, baina guk ez dugu hortik ezer jaso. Horregatik, ereiteko apustua egin dugu disko honekin".

Diskoan parte hartu duten musikari ezberdinekin moldatutako bi bideo itsatsi ditut hemen behean.

Ederki zabaldu da komunikabideetan eta sarean zehar El País egunkariak publikatutako Felipe González-en hitzak. Zer esana eman dute Juan José Millási esandakoak.

Atzo gauean, berriz, sarean nenbilela, Felipe González Márquez jaunak, orduan PSOEko idazkari soila, Saharan bertan sahararren kausaren alde esandako beste hitz hauek topatu ditut. Ikusi bideoa.

Felipe González y el Sahara, este apunte en castellano.

2006ko irailaren hasieran idatzi nuen blog honetan Alatrista baserriari buruz. Orduan, Arturo Pérez-Revertek bere liburuetan sortutako Alatriste kapitainari buruzko filma egin berria zuen Agustín Díaz Yanes zinema-zuzendariak, Viggo Mortensen protagonista zela.

Alberto Moyanok José Carlos Iribarren aholkulariari eginiko elkarrizketa medio, jakin nuen Alatrista baserria zela Alatriste abizenaren jatorria, Pérez-Reverteren mexikar editorearena hain zuzen ere. Ohikoa omen da abizen hori Amerikan eta, hemen ez, baina gaztelaniazko blogean oraindik ere baditut sarrerak Alatriste deitura duen jendearenak. 

Duela gutxi hasi dituzte inguru horretan etxebizitzak egiteko lanak (Santano eta Arriolak jarri zuten lehen harria hilabete pasa). Eta inguru horri buruzko webgunea dago sarean, Oinaurre, Irungo etxebizitza-albisteak ematen dituena.

Larunbatean bertatik pasa nintzela aprobetxatuz, autoa aparkatu eta argazki batzuk atera nizkion inguruari. Bideo eskas bat ere grabatu nuen telefonoarekin. Hiri-baratze piloa egon da bertan urteetan eta makinek hankaz gora jarri dute guztia.

Bitxia bada ere zutik geratu den etxe bakarra Alatrista da. Horregatik ekarri dut hona.

Resiste Alatrista, la casa solar de Alatrista. Este apunte en castellano

Donostia Kulturan 21 bete ondoren (bueno, Donostiako Udaleko Kultura sailak izan dituen figura juridiko eta izen ezberdinetan), Jose Luis Rebordinosek bere etxea izan den erakundea utzi eta 2011ko urtarrilaren 1etik aurrera Zinemaldia zuzenduko du. 21 urte hauetan zehar, makina bat gauza egin ditu Errenteriakoak. Gaur baina, bakarra aipatuko dut: ostiralean itxiera-ekitaldia bizi zuen Fantasiazko eta Beldurrezko Zinema Astea urtero zuzendu.

Gertuko kolaboratzaile, lankide, lagun eta zaleek Rebor (eta berarekin batera Zinemaldira doan Lucia Olacireguiren) omenez film laburra "egin" dute. Lana Aritz Morenok eta Telmo Esnalek zuzendu dute

Rebordinosek ba du ordezkoa Donostia Kulturan: Josemi Beltran. Zorte onena lan zail honetan, Josemi. Beharko duzu-eta. Arconadaren tokia betetzea bezain zaila baita erronka.

Hona hemen bideoa.

¿Por qué te vas? Cortometraje en homenaje a José Luis Rebordinos y Lucía Olaciregui, este apunte en castellano.

¿Por qué te vas? from Moreno on Vimeo.

Ostegun gauean Lugaritz Kultur Etxean Centro-matic taldeak Civil Love bakarlariarekin batera emandako kontzertuan egon nintzen. Kontzertuaz ezin izan nuen gehiegi gozatu, lan komeria batzuk tarteko, baina bitxikeria bat kontatu nahi dizuet.

Erakusketa aretoan Xabier XTRM artistak Emaiok! izeneko mostra zabaldu behar zuen hurrengo egunean, ostiralean. Itxuraz, baina, erakusketa prest zegoen. Aretoko argiak itzalita bazeuden ere, barrura sartzerakoan, automatikoak salto egin eta piztu ziren. Ezkerreko horman Teniente Bluxberri zegoen.

Argazkia Love of 74 lagunak atera zuen Tenienteak pasa den asteburuan Bukowskin emandako kontzertuan. Lugaritzen ez zegoen jarrera horrekin, noski. Patxadatsu zegoen. Buelta hartu eta eskubira jiratu nintzenean, berriz, ondorengo irudiarekin egin nuen topo.

Pare bat segundo behar izan nituen konturatzeko han ez zegoela pertsona bat, panpina baizik. Ederra sustoa!

Gero, kultur etxearen kanpoaldean, horrelako beste bi figura itsatsita zeuden, fatxada nagusian.

Hona hemen atzo gauean Donostiako Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren Asteko antolakuntzak bidalitako oharra: Epailearen kautelazko neurria dela-eta, bertan behera “A Serbian Film” pelikularen proiekzioak Donostiako Fantasiazko eta Beldurrezko Zinema Astean.

"Donostiako 4. Instrukzio Epaitegiak ebatzi du, kautelazko neurri gisa, A SERBIAN FILM pelikularen proiekzioa bertan behera uztea Donostiako Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren Astearen barruan, Kode Penalaren 189. artikuluan tipifikatu eta zigortutako sexu askatasunaren kontrako ustezko delitua betetzen duen edo ez erabaki arte".

"Behin betiko ebazpenaren zain, Asteko zuzendaritzak obeditu eta errespetatu egiten du epailearen erabakia; behin betiko ebazpena iritsi arte, ez du beste iritzirik plazaratuko".

"Beraz, bertan behera geratuko dira aurreikusitako bi proiekzioak: gaur Antzoki Zaharrean, gauerdiko 00:30ean, eta bihar, Victoria Eugenian, gauerdiko 00:00etan. Sarrerak erosi dituzten ikusleek, sarrera horien kostua jasotzerik izango dute aipatu bi antzokietako lehiatiletan, bihartik aurrera".

Oharra: 00:40. Precríticasek igotako bideoa da hau. Bertan, José Luis Rebordinosek, Asteko zuzendariak, aurreko filma proiektatu aurretik publiko aurrean emandako esplikazioak.

Azken bolada honetan hautsak gehien harrotu dituen pelikula da “A Serbian Film”.

Lehenengo eta behin, sinopsiari erreparatuko diogu: erretiratzeko bidean den Milos porno izarra lasai ederrean bizi da emaztearekin eta semearekin batera, baina diru arazoek eramango dute tipo misteriotsu baten lan eskaintza onartzera. Pornografia artistikoaren barruan kokaturiko filma egitea ei da kontua, baina berandu samar jakingo du hori baino gehiago dagoela tartean: nekrofilia, intzestua, bortxaketak, pederastia, heriotzak... eta gehiago.

Filmak komeriak izan ditu bere ibilbidean zehar (Britainia Handian, besteak beste). Ez da ahaztu behar genero filma dela, muturreko biolentzia tarteko.

Filma Sitgesko Zinemaldian bota zutela-eta, Concha García Campoyk Cuatro telebista katean zuzentzen duen programan filmari buruz aritu ziren solasaldian aurkezlea bera eta lau kazetari (Antonio San José tarteko; gainerakoak ez ditut ezagutzen). Inork ez zuen filma ikusi, baina, tira, kontra agertu ziren hasiera-hasieratik. Zuzenean hartzen du parte Zinemaldiko zuzendari den Angel Sala jaunak, baina, trakets, ez da gai gauzak behar bezala kokatzeko.

Hurrengo egunetan, Campoyren hitzak erabili zituen Nacho Vigalondok El País periodikuaren komunitatean duen blogean: Yo no soy pacato, pero... Bertan, kantabriarrak gauzak behar diren bezala planteatzen ditu: fikzioa gauza bat da eta errealitatea bestea. Eta hori funtsezkoa da.

Campoyk Vigalondori zuzendutako Vigalondo apuntea idatzi zuen Cuatron duen blogean eta Nachok berriro erantzun zion (Concha).

Pasa den larunbatean hasi zen Donostian Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren XXI. Astea. Eta bertan botako dute filma. Ostegunean, oker ez banago, ETB2ko Aspaldiko programak Asteari buruz berba egitera gonbidatu zuen José Luis Rebordinos zuzendaria. Baina Asteari buruz hitz egin beharrean, aipatu filmari buruz hitz egin omen zuten (nik ez dut programa ikusi eta, oraindik, ez dago eitb.com-en).

Beste zenbait tokitan ere galdegin diote honi buruz Rebordinosi eta, gutxi gorabehera, arrazoi hauek aipatzen ditu: filma generokoa da (muturreko biolentzia), gauerdian egingo da proiekzioa, 18 urtetik gorako jendeak ikusi ahal izango du soilik eta, gainera, jaialdiko publikoak ikusi nahi du (eta jaialdi honetan, behintzat, publikoaren iritzia kontutan hartzen da).

Tartean, baina, ustez guraso katoliko batzuen interesak defenditzen dituen elkarte bat sartu da. Espero dezagun arazorik ez izatea. Amen.

P.S.: honek ez du zerikusirik Sánchez-Dragórenarekin. Honek aipatzen zuena benetakoa zelako. Hor dago koxka.

A Serbian Film, con la censura hemos topado, este apunte en castellano.

Eguneratzea. Azaroak 3. Arratsaldeko 16:45ean. Gaztelaniazkoa utzi dit Trónak izeneko batek lotura: ikusgai dago jada Rebordinosen partehartzea A2 saioan.

Eguneratzea. Azaroak 6. Arratsaldeko 17:30ean. Lortu dut bideoa behar den bezala itsastea hemen azpian. Azkenean, gainera, epaile batek bertan behera utzi zituen A Serbian Film pelikularen proiekzioak Donostiako Beldurrezko Astean.

Twitter-en eta facebook-en aipatu dut jada bideo hau, baina bueltaka daukat buruan Rafaren blogean gaur iluntzean ikusi dudanetik.

Simulacro bideoa izango da 1971 diskoaren lehen singlea. Bideoa Parisen eta Donostian grabatuta dago eta esango nuke Jean Condé dela egilea.

Aurrez betetako planak betetzen badira, diskoa datorren astean aurkeztuko dute Donostian eta salgai ere orduan jarriko da.

Donostiarrok, eta ingurukook, kontutan izan Berriok emanaldia duela azaroaren 16an Victoria Eugenia Clubean. Argi ibili, areto horrek 120 lagunentzako tokia baitu.

Horrelako zerbait egin zuen Andres Neumann idazleak orain irakurtzen ari naizen El viajero del siglo liburuan ("XIX. mendea XXI. mendeko begiekin irakurtzea", sinopsiari kasu eginez gero).

Eta egokia iruditu zait hori gogoratzea Joseba Tapiaren lan berriari erreparatzeko. Kasu honetan, II. Karlistaldiko bertsoak musika ditu Tapiak. Karlisten aldekoek eta liberalen aldekoek idatzitako testu anonimoak hartu (Serafin Barojarenak, Pio Barojaren aita, diren bi tartean) eta musika jarri.

Egitasmoaren berri izan nuenean, tentuz begiratu nuen. Ausarta izan zela ere pentsatu nuen. Alde batetik, XIX. Mendeko letra horiei erreparatzeagatik. Bestetik, bost lagunez osaturiko bandarekin ateratzeagatik zuzenekoetara (gauzak dauden bezala, zaila dago horrelako formatua mugitzea Euskal Herrian barna).

Elgetan egon zela irakurri nuen twitter-en (bai, Iban, hire twitter-en, ;-). Eta kontzertua ederra izan zela ere esan zidan norbaitek.

Ostiral iluntzean Tapia, boskote karlista lagun (edo liberalak ziren?), Lugaritzen egon zen. Jende multzo ederra bildu zen aretoan eta ordu t´erdiko emanaldiaren ondoren, esan beharra dago, ni ere gustura atera nintzela kalera.

Hona hemen Tapia Eta tira eta tunba diskoko Konstituzio berria kantua aurkezten Hernaniko Biteri Kultur Etxean.

Joseba Tapia viaja al siglo XIX, este apunte en castellano.

Gaur goizean ikusi dut El Abrevadero gunean ¿Cómo funcionan las audiencias televisivas? apuntea. Bertan Alejandro Pérez Blancoren bideo bat dago (¿Quién está ahí? / Nor da hor?). Hamar minututan Pérez Blancok kontatzen du nola neurtzen diren telebista-audientziak Espainian. 4.500 lagunek ikusten dutena erabiltzen da datu horiek ateratzeko. Aparatu hori daukan pertsona batekin hitz egin du egileak.