Harrikadak

eMarketina kultur esparruan apuntearen jarraipena.

Goizeko ponentziarik ederrena Maryam Ashgarirena izan zen. Londresko Barbican Centre erabilera anitzeko guneko eMarketin arduraduna da Maryam. Besteak beste, London Philarmonic Orchestrak du bertan egoitza.

• Urtean 1000 ekitaldi baino gehiago.
• 13 milioi libera esterlinako diru sarrerak.
• 2 milioi online bisitari.
• 280.000 e-list suscribers.
• 600 bat langile.
• 30 lagun marketin atalean. Horietatik 2 lagun, eMarketinean.

Apunte asko hartu nituen, baina laburrak dira. 360 ºko eMarketing toolbox aurkeztu zuen.

Datuen kudeaketa

• Datuak dira garrantzitsuenak.
• Google analytics erramintaren onurak aipatu eta goraipatu zituen: it´s free and easy to use.
• Hilabete bateko grafikoa erakutsi zuen: 235.622 bisita.

SEM / SEO

SEM (Search Engine Marketing)

• Erabiltzaileen artean, hiru bilatzaile-kategoria desberdindu zituen: explorer + hunter + tracker.
• Google-ko iragarkien errentagarritasuna aipatu zuen
• Oso errentagarriak direla esan zuen: % 3317ko erretornoa aipatu zuen adibide zehatzen batean.

SEO (Search Engine Optimisation)

• Optimizazioa: ondo etiketatu behar dira edukiak.
• Lotura onak (kanpokoak zein barrukoak): identifikatu 10 webgune interesgarri eta negoziatu beraiekin.
• Konbertsio-efizientzia

E-MAIL

• Tonua oso garrantzisua da eta pertsonala izan beharra dago.
• Kontuz ibili maiztasunarekin (ez izan spammer).
• Korreoaren aukerak aldatzeko erraztasunak eman behar dira.
• Google kodeak jartzen dituzte e-mailetan jakiteko erabiltzailea nondik nora ibili den: informazioa bera bidaltzeko bi e-mail tipo egiten dituzte eta harpidedunen kopuru zehatz bati bidaltzen dizkiete (beta tester-ak dira, jakin gabe). Hurrengo egunean google analytics erramintarekin begiratzen dute bietako zeinek eragin dituen klik gehien eta hura bidaltzen diete gainerakoei.
• Bi eredu on e-maila erabiltzeko orduan: Marks and Spencer eta BBCren Good Food saioa.

RSS

• Bi eredu on: BBC eta Tate.
• Penguin Books ere bai, Spine Breakers gisako esperientziekin. Gaztetxoen artean irakurzaletasuna sustatzeko programa da eta gazteei blogak kudeatzeko aukera ematen zaie.

SARE SOZIALAK

• Facebook, egunean behin edo bitan erabiltzen dute, irudiekin. Hortik aurrera, erabiltzaileei uzten diete.
• Twitter, oso popularra bada ere, ez omen die diru-sarrerarik ematen; hori bai, dakigun bezala, zutaz esaten ari direna jakiteko tresna egokia da.
• Youtube, bideo guztiak bertan jartzen dituzte.
• MySpace, jende gazteagoari iristeko aproposa.
• Flickr, bertan ere badaude eta, kasu honetan, MOMA museoaren lana iruditzen zaio eredugarri.
• Last.fm irratiarekin, berriz, diru-sarrera asko lortzen omen dituzte.
• Sare sozialak ondo erabiltzen ei ditu Skittles litxarreria enpresak.

POD-CAST

• Bere ustez, gutxi omen dira iTunes-en podcast-ak jartzen dituzten erakundeak.
• Barbican bai, iTunes-en dago.
• Kasu honetan ere, Tate aipatu zuen eredu gisa.

BLOGAK

• Marketinean aritzeko erraminta oso aproposa.
• Erakundeko ahots esanguratsuak behar dira.
• Eta sukaldea, atzealdea erakutsi beharra dago, jendeak asko baloratzen baitu hori, argazkiak barne.
• Blogariekin ere harremanak izan behar dira: irekia izan beharra dago.
• Blog editorea omen dute eta firma ezberdinak Barbican-en (ez ditut topatu blogak, blogpot-eko bi izan ezik, mugimendu gutxikoak).
  
• Blog korporatibo txukun gisa The Penguin Blog erakutsi zuen.

MUGIKORRAK

• Amazon-en webgunea aipatu zuen, oso erraza baita bertan aritzea segapotoarekin.
• Zertarako antolatzen dituzte askotan erakundeek telefono bidezko lehiaketak? Telefono zenbakiak lortzeko modu erraza delako. Kontuz, beraz.
  
• Orange etxearen Orange Wednesdays kanpaina aitatu zuen: asteazkenetan zinera zoaz lagun batekin, 2 x 1 cinema tickets. Ez nuen ezagutzen, baina oso popularra ei da Inglaterran.

MULTIMEDIA

• Time Out London eredu gisa.
• Esan bezala, Youtubeko kanala du Barbicanek.
• Aipatu zuen antzokian bertan 2010eko otsailean emanaldia eskainiko duen Sarah Chang biolinistari eginiko elkarrizketak eman die jokua. Gauza batek harritu nau: elkarrizketa 2009ko martxoan igo dute. A zer nolako aurreikuspena.
  
• Frogatuta omen dute webgunean bideoak jarriz gero, gehiago saltzen dutela. Logikoa da, musikarien lana ezagutzera ematen baitu.

LABURBILDUZ

• Diru sarrerak lortzeko estrategia osoa dute eta hori garbi ikusten da Maryam-en aurkezpenean.
• Beste toki askotan ez bezala, ez dut uste hauek kea saltzen dutenik.
• Irakurri ondoren pentsatuko duzue, gauza logikoak esan zituen, hainbesterako ez da. Sinets iezadazue: askoz ere biribilagoa izan zen bertatik bertara ikustea.
• Ez dute diru asko gastatzen: sarean eskuragarri dauden estandarrak erabiltzen dituzte.
  
• Maryamek esan zuen kosta egin zaiola gainerako lankideak konbentzitzea, baina lortutako emaitzak ikustia gehiago fidatzen direla.
• Barbican beste maila batean dago, baina hemengo puntako erakundeak ere urrun daudelakoan nago.
• Hau da, jaun-andreok, buzoa jantzi eta lanera.
  

Sarah Chang-en bideoarekin utziko zaituztet.

Barbican Centre, un ejemplo a seguir en el mundo del eMarketing cultural, este apunte en castellano.

Fareed Zakaria Newsweek aldizkariko editorea da, eta CNNko GPS elkarrizketa programako aurkezle, besteak beste. Munduko zati honetan ibili zen duela egun batzuk The Post-american World liburuaren promozio tourrean (honetan ere, besteak beste).

Aukera hori ez zuten alferrik pasatzen utzi La Vanguardia periodikoaren kontrazaleko La Contra atalekoek. "Mundua antiamerikarra zen eta gaur jada postamerikarra da" esaldia nabarmendu dute tituluan bertan.

Esaldi azpimarragarri batzuk daude tarte horretan. Munduak dituen arriskuei buruz galdetuta, zera erantzuten du:

"Benetazko arriskua ez da terrorismoa, boterearen mahaian etorri berriei tokia egitea baizik. Lege historikoa da: gora begira dagoen potentzia bat boteretsuen mahaian hartzen ez dutenean, dagoen mundu ordena lehertarazten saiatzen da eta berea sortzen".

Komunikabideen etorkizunari buruz, berriz:

"Alde egindako publizitatea, ez da bueltatuko. Eta lehen iragarkiek finantzatzen zutena, orain irakurleek pagatu beharko dute. (...) Irakurle gutxiagok gehiago ordainduko dute. Periodiko bat produktu oso garestia da, merkeegi saltzen zena dirulaguntza publizitarioagatik".

Demagun Google iritsi berria dela. Gozoak daude Murdoch eta beste jauntxo batzuk berarekin. Newsweek atarian topatu dugu jauntxoen esaldi hau: "Beraiek (komunikabide taldeetako buruek) diote Google dirutza ari dela egiten beren edukiak inolako lotsarik gabe hartuz eta beraiek zuzentzen dituzten periodikoak negoziotik kanpo utziz".

Gauzak horrela: Google-k lehertarazi al du jada ordena zaharra?

Mikel Iturria. Ordena zaharra vs. ordena berria. Aktan jasoa. Sustatu. 2009-10-10.

Esan bezala, SGAEk eta Fundación Autor erakundeek antolaturiko jardunaldian egon naiz aste honetan. eMarketina kultur esparruan ikastaroa urriaren 7an egin zen Bilboko Merkataritza Ganberan, goizeko 9:00etatik eguerdiko 14:30era. Laster, hizlari bakoitzak erabilitako materiala sarean jarriko ei dute, baina oraingoz ez dago. Hori iritsi bitartean, hona hemen niri apunte batzuk. Bi post egingo ditut.

Antolatzaileen ongi etorriaren ondoren, Ángel San Segundo irakasleak zentratu zuen gaia. CRM erraminta aurkeztu zuen eta, batez ere, zergatik den nahitaezkoa bezeroak ezagutzea. Hartutako apunteen artean esaldi hau: bezeroen % 20a dira gure bezerorik onenak. Beraz, badaude zenbait bezero errentagarriak ez direnak. Galdera-erantzunen txandan, batek galdetu zuen zergatik frakasatzen duten hainbeste CRMk. Gaizki egiten delako, noski.

Goizeko ponentziarik ederrena Maryam Ashgarirena izan zen. Londresko Barbican Centre erabilera anitzeko guneko eMarketin arduraduna da Maryam. Besteak beste, London Philarmonic Orchestrak du bertan egoitza. Urtean 1000 ekitaldi baino gehiago egiten dituzte, 13 milioi libera esterlinako diru sarrerak eta 2 milioi online bisitari dituzte. 280.000 e-list suscribers dituzte. 360 ºko eMarketin toolbox aurkeztu zuen, baina hobe hau beste post batean garatzea.

Mario Rigotek hartu zuen hitza kafe tartearen ondoren. SGAEren La Central Digital enpresako zuzendaria da. 120.000 track kudeatzen dituzte eta beraien lana material hori sare digitaletan kolokatzea da. Diskurtso garatua du, baina hartutako oharrak errepasatzerakoan esaldi potoloak kolatu zituela konturatu naiz.

Adibidez, abila iruditu zitzaidan planteatu zuenean balioaren % 80a iristen zaiola sortzaileari. Gainerakoa, La Central Digital eta dagokion atariaren artean banatuko da, beraz. Bertaratutakoei gomendatu zien alter ego bat izateko sarean, erakundearentzat lana egingo lukeena. Horrela idatzita, itsusi geratzen da, ezta?

Blogari batzuei prentsa-ohar jakin batzuk filtratzearen aldeko agertu zen. Horrelako gauzak maisuki egiten omen ditu Apple-k.

Reverbnation plataformaz aritu zen, zaleak edo fan-ak kudeatzeko erraminta aproposa omen da. Garrantzitsua da gure erabiltzaileak guretzat aritzea lanean.

Spotify, musika streamingean entzuteko zerbitzuari dagokionez, aipatu zuen jada bi milioi erabiltzaile zituela Espainian. Eta oso plataforma potentea dela publizitatea egiteko. Galdera-erantzunetan, musikari gisa agertu zen pertsona batek galdetu zion ea nola iristen zen sortzailea Spotify-ra. Mariok erantzun zion La Central Digital edo antzeko zerbitzu bat behar-beharrezkoa dela, Spotify-rekin ezin omen duzu traturik egin zuzenean. Urte hasieran aipatu genuen hemen diskoetxe handiak daudela tartean eta Mariok ideia hori berretsi zuen. Nire oharra: 2.0ak ez al zituen ba bitartekariak kenduko?

Tuenti, gazte espainiarren sareari dagokionez, 6 milioi erabiltzaile ei ditu une honetan. Estefanía abeslariaren lantzamendua tuentin egin berri dute. Sare horrek 14-25 urte bitarteko 2.300.000 erabiltzaile baititu. Oso arrakastatsua suertatu omen da kanpaina.

Demini enpresako David Sánchez Mateoren jarduna ez zitzaidan interesatu.

Fundación Autor-ek Espainiako Erresumako laupabost tokitan egin ditu jardunaldi hauek. Toki bakoitzean bertako bi adibide on erakutsi ditu. José Antonio Pérez aka Mi Mesa Cojea eta datorren urtean zabalduko duten Alhóndiga gunea izan ziren Bilboko gonbidatuak.

Pérez Espainiako blogarien artean punta puntako bat da. Egun horretan bertan, gauean, agertu zen Mi Mesa Cojea Nick dut Nik telebista saioan. Tipoak argi eta garbi hitz egin zuen. E-mailak bidaltzen omen dizkiote produktu edo gauza ezberdinei buruz berak berba egin dezan. Azken asteko hiru adibide erabili zituen.

Txarra, Muchachada Nuik duela gutxi atera duen DVD sorta ezagutzera emateko, prentsa-oharra bidali zion enpresak. Lagunak ei dira, baina praktika oso txarra. Spam.

Erdipurdikoa, Bayleys enpresarena. Ez nion oso ondo ulertu, baina, behintzat, mezu pertsonalizatua bidali omen zioten.

Ona, Eitb.comeko Lontzo Sainzek bidalitako mezu bat. Beta tester moduan-edo aritzeko martxan jarri behar duten sare bat probatzeko.

Unean bertan, ez zitzaidan gustatu Pérezen jarduna, baina, gero, horrelako gauzak kontatzeko eraman zutela konturatu nintzen. Beraz, eskatutako papera bete zuen.

Bárbara Epalzak, berriz, Alhóndiga eraikin enblematikoan egin behar duten proiektuak internet nola erabili duen erakutsi beharrean, beste gauza batzuk kontatzen aritu zen. Hau da, ez zuen aukera aprobetxatu.

Berak kontatu zuen bezala, zarata hutsa iruditu zitzaidan urte hasieran egin zuten flashmob izeneko ekimen bat. Lost in Bilbao-ko jendea zegoen tartean eta agian ni torpe samar nengoen egun horretan. Baliteke, baina ez zen sentsazio horrekin geratutako bakarra.

Ondoren, nahi zuenak SGAEk kudeatuko duen Campos antzokia ikusteko bisita zegoen, baina gu ez ginen hurbildu. Ea zer egiten duen erakunde horrek gune horrekin. Onerako izan dadila jarri behar nuen, baina ez dut konfiantza askorik.

Bigarren zatian, Maryam Ashgariren partehartzea: Barbican Centre, eredugarri kultur esparruko eMarketinean.

eMarketing cultural, este apunte en castellano.

Aurreko batean entzun nion pertsona bati, Zinemaldia antolatzen duen taldeak ez zekiela nori begira prestatu jaialdia. Hau da, bertako prentsan (española barne) oso emaitza kaskarrak lortzen dituzten filmek, mundu mailako puntako aldizkarietan nota altuak lortzen zituztela. Eta hemengoentzat gustukoak ziren filmak, berriz, iritzi eskasak jasotzen zituztela aipatu tribunetan.

Hau da, Campanellaren filma (El secreto de sus ojos) Donostiara iritsi zela puntako beste jaialdi batean ez zutelako onartu. Bruno Dumont-en Hadewijch, aldiz, eliteko beste jaialdi bati kendu ziotela eta urteko filmik ederrena dela lehen aipatutako zine aldizkarientzat.

Hori guztia ostiralean entzun nion. Ostiralean bertan David de Jorge gonbidatu zuten urriko Pintxos and Blogs ekitaldira (hona hemen De la Maza eta Mak Gregoryren kronikak). Davidek kontatu zuen Frantzian pasa zuela urtebete goi mailako jatetxe batean. Bueltan, Gasteiza ekarri zutela aipatu chefa, halako batean, eta David bera gonbidatu bitartekari lanak egitera. Daviden ustez, frantsesak oso plater bikainak mahai gaineratu zituen, baina bilera hartan zeuden gehienei, sukalde kontuetan ustezko adituak, ez zitzaien batere gustatu edo, behintzat, pega asko jarri zituzten.

Ireki parentesia. David ganberroak ederra egin zuen: berak itzultzen zizkion frantsesari besteen iritziak, baina berak nahi bezala. Hau da, itzulpen sui generis. Itxi parentesia.

Egun berean entzundako bi pasadizo hauek, galdera hauek utzi dituzte nire buruan: Uste baino kaikuagoak gara? Ez al gara uste dugun bezain kosmopolitak? Zilborrari begira jarraitzen dugu hura gizentzen den bitartean?

Ez erantzun, mesedez. Oraindik ez, behintzat. Goazen publizitatera.

Igual no somos tan cosmopolitas, este apunte en castellano

Lehenengoa, irailaren 14an hain zuzen ere, Berri Txarrak taldea izan zen. Payola diskoarekin beste koska bat gorago egiteko prest daudela dirudi: Roadrunner diskoetxearekin kaleratutako lana, Steve Albiniren produkzioa, Espainiako zerrendetan (AFYVE) 7. diskorik salduena pasa den astean, kritika on batzuk jaso dituzte jada...

Irailaren 30ean, berriz, Bide Ertzean taldeak aurkeztu zuen urte hasieran Tolosan grabatutako emanaldi elegante eta hunkigarri hura. Leidor Sessions CD-DVD formatuan atera du Gaztelupeko Hotsak zigiluak. Kontzertu batzuk ematekoak dira azaroan eta apuntatu dut agendan azaroaren 6an Andoaingo Basteron emango dutena.

Jabier Muguruzak hamargarren diskoa publikatu berri du. Elkar utzi du berriro eta Madrilgo Resistencia diskoetxearekin ikusi du argia Taxirik ez lanak. Urriaren 30ean Donostiako Lugaritzen ikusteko asmoa daukat. Azken bi diskoetan hirukote formatuan aritu da zuzenean, baina bateria eta baxua berreskuratu ditu irundarrak eta ikusiko dugu ea zer formatuarekin aritzen den taula gainean.

Anarik, aurrekoan bezala, Bidehuts mekanismoarekin Irla izan lana publikatuko du. Eta azaroaren 5ean egongo da Donostiako Gazteszenan (Egia Kultur Etxean). Maite Goñik bota zuen pasa den astean asko gustatu zitzaiola Anarik primizian erakutsitako lana. Eta guk sinisten diogu. Amen.

Ruper Ordorikak ere kontatu zuen bere gunean ekainean Brooklyn-en egon zela grabatzen disko berria, azaroan kalera irtengo dena. Donostiako Antzoki Zaharrean arituko da abenduaren 17an, 90eko ostegunetako emanaldi haiek gogoan, asko maite dudan gunea. Oñatiarrak Elkar diskoetxearen aterpea izango du.

Bost euskal abeslari edo talde, bost bide. Krisiak krisi.

Parte de la cosecha musical para Durango, este apunte en castellano.

Inoiz baino film gehiago ikusi ditut Zinemaldian (zinema-aretoetara joatea asko kostatzen zaion horietakoa naiz eta etxean, telebistaren aurrean agintearekin jarrita, alferrikakoa suertatzen zait film bat ikusi nahi izatea).

Aurreko larunbatean hasi ginen Precious filmarekin, NYCko Harlem auzoan bizi den neska gizen afroamerikar jipoituaren bizimodu latza kontatzen duen pelikula. Produkzioan Oprah Winfrey eta bigarren mailako paperetan Lenny Kravitz (bizpahiru kameo) eta Mariah Carey. Sundance jaialdian oso harrera ona izan zuen eta hemen ere bai. Niri gustatu egin zitzaidan, nahiz eta demaseko detaile batzuk ere badituen.

Gero, Kontrauhina sailaren barruan botatako À ma soeur ikustera hurbildu ginen. Gaztetxo baten hastapenak sexu kontuetan. Ahizpa gaztetxoa ere gertu dago, adinean eta fisikoki. Erritmo moteleko filma, eztanda bortitzeko bukaera duena.

Asteartean Itsasoaren alaba ikustera joan nintzen. Txapela etakidea GALek akabatu zuen laurogeigarren hamarkadaren hasieran. Haize Goikoetxea alaba aitaren bila abiatzen da Txapela ezagutu zuten, eta bizirik dauden, lagunen kontakizuna entzuteko irrikitan. Josu Martinezek zuzendua, amateurismo puntua duen pelikula beharrezkoa eta duina. 27 urteko Haize, indar handiko emakumea, oso heldua iruditu zitzaidan.

Asteazkenean La mujer sin piano, Jesús Rebollok zuzendua eta Carmen Machi aktorea (Aida) protagonista duen pelikula. Etxekoandre baten 24 ordu kontatzen ditu zuzendariak eta sail ofizialeko epaimahaiak saritu du zuzendari onena gisa. Niri aspergarria iruditu zitzaidan filma, baina uste dut teknikoki bazituela gauza interesgarriak. Kamera nola paratzen eta mugitzen duen, adibidez, eta ahal da/ezin da jolas horiek. Baina aspertu egin nintzen.

Ostegunean Irlandako Five minutes of heaven filma ikusi nuen. Liam Neeson aktorearen pertsonaia UVFn aritutakoa da gaztetan eta tipo bat erail zuen. Lekuko, hildakoaren anai txikia. Urteak pasa dira, amaitu da gatazka armatua, eta lehenak bigarrenaren anaiarekin du hitzordua barkamena eskatzeko. Bati kosta egiten zaio barkamena eskatzea eta besteari askoz gehiago hura barkatzea. Film interesgarria gure egoera nazkante honetan.

Ostiralean lehendik ikusitako Check point rock musika dokumentala berrikustera joan nintzen. Fermin Muguruzak zuzendutako pelikula potentea iruditu zitzaidan estreinatu zuten egunean eta ostiralean berriro gozatu nuen hari begira. Sosegua transmititzen duen indar handiko dokumentua. Interesgarria ere Mayumana taldeari buruz proiekzio osteko solasaldian esandakoa. Gazako bonbardaketaren kontra Israelen egindako manifestazioetan beraiek utzitako danborrak erabili zituztela manifestariek eta artista arabiarrak ere sartzen ari direla taldean.

Larunbatean niretzat ohikoa bihurtu den Belodromoko klausurara joan ginen. Egungo Macao eta Hong Kong-en girotutako western kutsuko filma bota ziguten aurretik, Vengeance. Ederra Johnny Hallydayk jokatzen duen papera (ez du honekin zerikusirik, baina Loquilloren Balmoral diskoan biek abesten duten Cruzando el paraíso kanta). Alaba larriki zauritu eta suhia gehi bi biloba erail dituenen atzetik ari da film osoan Hallyday. Amaieran, Rodrigo Garcíaren Mother and Child. Aldez aurretik esana zidaten igande arratsaldetako tv film-a zela, baina hori baino ederragoa iruditu zitzaidan Naomi Watts eta enparauen pelikula.

Estreinatu zain geratuko naiz Zorion perfektua ikusteko eta El secreto de sus ojos eta Yo, también saritua, eta... ea aurten gehiago joaten naizen zinema-aretoetara.

Balance personal del Zinemaldia 09 (este apunte en castellano)

Hau paraderua apuntearen jarraipena.

Gaur goizean lagun batekin egon naiz kontzertuen prezioei buruz hizketan (mail bidez). Horretan ari nintzela, gogoratu naiz atzo Sustatun irakurritako lerro batzuekin. Gipuzkoako Aldundiko Euskara Zuzendaritza Nagusiaren hausnarketa estrategikoaren atarian lurralde honetako egoera ekonomikoaz zera diote:

"Maria Jesus Aranburuk berak, 2009. urteko zenbait datu ekonomiko eman ditu: Aldundiko diru-sarrerak % 25-26 jaitsi dira, Gipuzkoako industria ekoizpena % 24, eta urtebetean 11.000 lanpostu galdu dira lurraldean. (...)  Aurrekontuetan %30 inguruko murrizketa aurreikusten da eta diru laguntzak jasotzen dituzten elkarteek eta enpresek euren jarduera egokitu beharko dutela adierazi dute".

Antzeko-parezido hitz egin omen zuen Bizkaiko ahaldun nagusiak, Bilbao jaunak, ikuspegi orokorragoarekin kasu honetan, Cybereuskadin Jose A Del Moralek dioenez. Paragrafo bat hona ekartzearren (gehiago ekar baitaitezke)

"En lo que él mismo ha definido como “economía de guerra”, ha propuesto un ajuste duro en todos los gastos, salvo los sociales y los de promoción empresarial. “Desaparecerá del presupuesto lo que pueda desaparecer. No habrá ni renovación de flota de vehículos, ni cenas de gala en congresos promocionales, ni nada que resulte prescindible”, ha precisado".

Finean, badirudi politikari batzuek txorakeriak baztertu dituztela eta egoeraren larriaz hitz egin nahi digutela.

Orain ez dago politikan, baina aspaldi dabil bide horretan Amatiño. Bi adibide: Europa aberatsenak egin du eta Eibar aldizkarian publikatutako Eibar y el mundo que nos viene (gaztelaniaz). Hau da azken honen sarrera:

"Lo mejor será que los eibarreses nos vayamos a cantar rancheras a Bangladesh o Vietnam, aunque no sea más que para disimular nuestra propia irresponsabilidad y negro futuro. Llevamos treinta años construyendo más viviendas que generando nuevas industrias y eso no puede tener buen final".

Bueno, ni ez noa Vietnamera (oraingoz). Zinemaldira baizik. Belodromora.

Menudo panorama (II), este apunte en castellano.

Sé lo que hicisteis telebista saioan ikusitakoa. Bilboko telebista saio bat omen da (Bilbovisión). No comment.

Irailaren 26ko eguneratzea. Julen Gabiriak jarri du komentarioetan beste bideo bat. Kasu honetan, Iban Mayo txirrindularia da "elkarrizketatua".

Jada jakinaren gainean egongo zarete, baina Sustatu zaharrak kolaboratzaile eta atal berriak ditu pasa den ostiraletik: Anjel Lertxundi, Imanol Murua, Elena Laka, Markos Gimeno, Leire Narbaiza, Amodio Jauna, Maite Goñi.... Goian jarritako loturan duzue, Sustatun bertan agertu den albistean, esplikazio gehiago.

Udaberrian-edo aipatu zidan Luistxok gauzak mugitu nahi zituztela eta, iritziak iritzi, klasiko koadrila polita batu dela iruditzen zait. Gustura asko arituko naiz horrelako pertsonekin.

Nire eginbeharrari dagokionez, berriz, luxuzko bikotearekin arituko naizela esan behar dut. Imanol Murua kazetariarekin arituko bainaiz hortik zehar topatzen ditugun gauza interesgarriak aktan jasotzen. Horrela aurkeztu dute goian aipatutako loturan gure atala:

"Benito Fizek ondo egiten du hau, Atoan atalean, euskararen irakaskuntzarekin eta normalizazioarekin zerikusia duten aipuak han-hemendik hartzen, eta erreferentziarako gordetzen. Gauza bera egingo dute, kultura, politika eta gizarte alorreko kontuekin, Aktan Jasoa atalerako hona gonbidatutako bi notarioek, Imanol Murua Uriak eta Mikel Iturriak.

Notaritza berezi honetan aktan jasoa gordetzea merezi duen aipu edo adierazpenen bat topatzen baduzu, idatzi hona: aktanjasoa@sustatu.com".

Lehenengo aipua aspaldian irakurri dudan elkarrizketa interesgarrienetik jaso dut, Xabier Erkiziari Uxue Alberdik egina (gaztelaniaz itzuli eta Pedradas-en dago: Uxue Alberdi entrevista a Xabier Erkizia); Entzuten ikasi izenburua du zitak.

Urte askotarako, Sustatu.

Gaur arratsaldean irakurri diot I. Martinez-i Zuzeun: Nola eragiten dizu krisiak zuri? Pentsatzen jarrita ez dit gehiegi eragin orain arte, baina Andoni Egañak bertsolaritza eta euskal kultura konparatzen zuen batean esan bezala: ingurua gaizki baldin badago, guri ere iritsiko zaigu.

Xabier Letonak Krisia areagotuko da artikulua sinatu berri du Argiako blogean. Pare bat izen aipatzen ditu zuzendariak bertan:

Bata, Hans Harms filosofo eta soziologoa. Hans-en bi artikulu lotzen ditu: El empleo no es la solución (2005eko amaieran idatzitakoa) eta La fiesta se acabó (abuztu bukaeran argitaratutakoa).

Bestea, Michael Husson eta Rebelión-en berriki argitaratutako La crisis está empezando artikulua.

Bi izen hauez gain, gogoratu naiz lagun batek behin baino gehiagotan aipatutako Santiago Niño Becerra katedradunarekin. Haren izena Internet-eko ohiko bilatzailean sartu eta 2008ko amaieran La Vanguardia periodikuan argitaratutako elkarrizketa bat agertzen da. Hona hemen izenburua: "En 2010 empezará la crisis de verdad y será brutal, terrible".

Politikaren terrenoan sarturik, Sarkozyren esaldi hau aipatzen zuen Harms-ek: "Behin-behineko egoeran gaudela pentsatu eta gero lehengo egoerara itzuliko garela uste duena, bere buruaz beste egiten ari da".

Baina politikari gutxik hitz egiten dute hain garbi. Izan ere, pop-politika baitago indarrean Claudio Magris idazleak berriki Madrilen esan bezala. Berlusconirekin kontuz ibili beharra dagoela ere esan omen zuen, oso azkarra delako:

"Se dio cuenta de que los valores han cambiado y de que ya no existe la hipocresía, y eso es como hacer del vicio una virtud. Algo muy peligroso porque si yo fuera antisemita y no lo pudiera decir, sería malo para mí pero no para la sociedad; pero si lo soy y lo puedo decir es muy malo para la sociedad, porque poder decir cosas como ésta refleja una caída de valores".

Zer nahi duzue esatea? Hau paraderua!