Harrikadak

Goizeko hamaikak laurden gutxi paseak ziren. Bulegoan geunden. Halako batean, kristoren zalaparta entzun dugu. Eztanda moduko bat.

Leihora beldurtuta atera gara eta han ikusi dugu kamioi bati pieza bat erori zaiola Bulebarraren hasieran. Zorionez ez du inor harrapatu, ez atzeko autorik, ezta gertu zegoen motorduna ere.

Kamioiak grua zuen eta berehala altxatu dute. Mugikorrarekin atera dudan bideo honetan ikusten da nola altxatzen duten pieza.

Pasa den astean oso erreportaje interesgarria irakurri nuen El País egunkarian. Negocio redondo: agua y en botella artikulua sinatu zuen Lola Huete Machado kazetariak. Gaur arte ahaztuta neukan hemen aipatu nahi nuela, baina duela gutxi gogoratu naiz berarekin.

Kazetariak Annie Leonard-en The story of bottled water bideoa aipatzen zuen testuan. Hona hemen gaztelaniazko azpitituluekin. Bederatzi minutu eskaseko iraupena du, baina adi-adi irakurri eta entzun behar da.

Hueteren erreportajean webgune gehiago aipatzen dira, baina ez dago inolako loturarik. Adibidez,Journée sans bouteilles, Kanadan gauzatutako iniziatibaren webgunea. Botilaratutako urik ez duzula edango sinatzeko prest?

Gaueko 21:30ean zen hastekoa Donostiako 45. Heineken Jazzaldian Patti Smith-ek Zurriolako Hondartzan eskaini behar zuen kontzertua.

Izaskun Pérez (alias @nuksazi)-k telefonoa eraman du. Telefono horrekin eta qik.com-i esker bideo batzuk grabatu eta sareratu ditu berehala. qik.com/nuksazi da bere kontua. Bhutam-en geolokalizatuta daude, baina ez, Donostian ateratakoak dira.

Hona hemen bi bideo. Gehiago begiratu bere kontuan: qik.com/nuksazi

Nik ez nekien zer zen vexilologia, baina Pako lagunak kontatu zidan behin. Bueno, ez dakit niri kontatu ote zidan edo berak Patera posta zerrendara idatzitako mezu batean irakurri ote nuen.

Gaur arratsaldean topo egin dut Vexilología doméstica izeneko artikuluarekin, La Vanguardia periodikoan Màrius Serra idazleak sinaturikoa. Zera dio hasieran: "Vexilologia banderak, zutoihalak (militarrak) eta estandarteak aztertzen dituen diziplina da". Eta ondoren: "Duela urte batzuk, udaran egoten ziren "banderen gerra" izenekoak. Normalki, Euskadin gertatzen ziren, baina gure inguru cuatribarratu honetan ere eman ziren batzuk".

Anekdota honek egin dit grazia: "Gogoan dut, garai urrun horietan, parlamentuz kanpo ez zeuden independentistak armairutik ateratzen zituzten komunikatuak. Joera markatu zuten horietako bat Ramon Llumà i Guitart izan zen, Solsonako alkate convergentea 1979tik 2003 bitartean, politika utzi zuen arte. Bere men ez egite vexilologikoa zuritzeko, Llumàk argudiatu zuen behin bandera española garbitzera eraman zuela (eta ez zuela ordezkorik)".

Gero, Màrius Serrak aipatzen du zenbat bandera ikusten diren egun hauetan Bartzelonan: espainiarrak, katalanak, Barçarenak... "Ea orain zein den lehena haiek kentzerako orduan".

Màriusek idatzia amaitzen du irakurleei gomendio bat luzatuz: Sanlucar la Mayor eskolako haurren bideo famatua ikusteko. "Hain da kuttuna ezen negarrez hasteko gogoak pizten baititu".

Dena den, badirudi norbait lotsatu dela eta youtuben eskegitako bideoa bertatik erretiratu egin duela. Hala ere, Dale al play plataforman badago ikusterik: Polémica en fin de curso.

Atzo goizean Berriako kultur atalean bi orrialde oso punki zeuden.

Ezkerrekoa, Udako Euskal Unibertsitateak Eibarren antolatutako Punk eta (des)eraikuntza nazionala: ukaziotik harago ikastaroari buruzkoa. "No future" garaiak izeneko artikulua sinatzen zuen Ainhoa Sarasolak eta jardunaldietan Juan Luis Zabalak eta Akauzazte taldeko bi partaidek (Oier Etxeberriak eta Joxe Manuel Larrañagak) esandakoak biltzen zituen.

Eskubikoa, Nora Arbelbidek Rachid Taha musikariari eginiko elkarrizketa. Oranen (Aljeria) jaiotako musikaria Euskal Herria Zuzenean jaialdian egon berri da.

Akauzazte taldeko kide baten esaldi hau azpimarratu dut: "Niretzat punkaren herentzia onena gorrotoa da; mundua ez dela asmo onengatik aldatuko, gorrotoa antolatzetik baizik".

Gaur sei urte bete ditu blog honek. Eibar.org blog komunitatearen barruan sortu zen 2004ko uztailean. Antolatu beharra dugu, komunikazioaren eremuan ere. Eta horretarako blogak oso erreminta onak dira.

Gogoratu punkaren leloa: do it yourself.

Pasa den larunbatean Donostiara iritsi nintzen Paraguay-Espainia partida amaitu berritan. Antiguatik sartu, Kontxako pasealekua zeharkatu eta San Martin kalera iritsi bezain pronto Espainiako selekzioaren zale mordoxka zeuden Molly Malone tabernaren kanpoaldean, batzuk errepidean, talde gorriaren banderak eta abar astintzen eta garaipena ospatzen.

Asteazkenean ere makina bat jendek gozatu zuen Donostian espainiarrek alemanei sartutako golarekin eta finalerako sailkapenarekin. Gaurko egunez pantaila handiak eta txikiak egongo dira Euskal Herriko hainbat tokitan.

Espainiaren presentzia nabarmena da gure inguruan eta hori ikusi nahi ez duenak ez dakit non bizi den.

Aste honetan bertan, Gipuzkoako prentsa idatzian ikusitako beste bi adibide:

Albako dukesak aspaldiko ohitura du uztailean Donostian duen jauregian egun batzuk pasatzearena. Aurten, baina, uste dut ohikoa baino gehiago azaldu dela Gipuzkoako prentsan (DVk kontrazala eskaini zion).

Ostiralean Nadal egon zen Galarretan eta Getarian. Mundu mailako izarra da bai, eta Noticias de Gipuzkoak eta DVk azala eskaini zioten.

Ona da española izan nahi duenak nahi hori libre-libre agertzea Euskal Herrian, hobe kanporatzea barrualdean lehertzea baino.

Gauzak horrela, horra hor nire galdera: non daude Los españoles que dejaron de serlo?

Rachid Taha & Gaetan Roussel, Bonjour. Klip ofiziala.

1.- Egun bakarreko grebaldiak ez dutela ezertarako balio esaten dizun laguna. Bi astekoak izan beharko luketela, gutxienez, greba horiek.

2.- Krisitik ateratzeko lan gehiago egin behar dela. Ados. Baina zertarako? Norentzat?

3.- Lantokian arazo asko daudela eta bertako inor ez dela agertzen horiei aurre egiteko prest. Greba orokorra, berriz, arazo abstraktuengatik dela.

4.- Denok estutu beharko dugula gerrikoa. Hau da, hausoilikdenonarteankonponduko dugu kanpainaren ildokoak.

5.- Puteatuta dagoen autonomo andana, baina batzeko ahaleginik ez duena egiten beren arazoei aurre egiteko.

6.- Zuek ondo bizi zarete eta ez dakizue zer den lan egitea. Zertarako mugituko dut ipurdia zuekin batera?

7.- Sindikatuak kaka hutsa dira. Alderdi politikoak baino okerragoak.

Guztiontzat, neu barne, JRMora marrazkilariaren biñeta eskaini nahi dizuet.

Informazio gehiago: Greba Euskal Herrian webgunea.

Dakizuenez, 90. hamarkadan lehertu zen Irungo alardearen auzia (baita Hondarribiakoa ere). Geroztik, Irunen bi alarde egiten dira ekainaren 30ean, laburbilduz.

Behin baino gehiagotan adierazi dut nire ikuspuntua: atera dadila alardean nahi duena, gizon zein emakume, arau minimo batzuk betez gero.

Orain, lagun batek bidali dit alarde tradizionaleko zalditeria eskoltan gertaturiko gorabehera bat. José Javier Bercianos-ek jeneralaren eskoltako tenientea den Javier Berroari bidalitako agiria itsatsi dut ondoren. Bertan, azken urtean izandako gorabeherak direla eta, Bercianosek baja eskatzen du aipatu taldean.

Ez dut komentariorik egingo. Nahikoa da agiria bera irakurtzea jakiteko nolakoa den alardea gidatzen duen jendea.

Con el alarde a vueltas, este apunte en castellano.

Askotan idatzi dut hemen Javier Vizcaíno lagunari buruz, baina gaur, kazetariak Radio Euskadi utziko duela dakidanean (zorionak Urtzi Urkizuri albistea emategatik), ez dakit nondik hasi.

Ordenagailuan gordeta dudan korreoari bota diot bistadizo bat. Eta haren izen-abizenak Javier Ortizek bidalitako e-mail batean ageri dira lehen aldiz. 2003ko ekainekoa da mezua eta bertan Ortizek zioen Madrilgo Liburu Ferian aritu beharra zuela Vizcaínorekin.

Ortizek berak kontatu zidan behin (edo irakurri egin nion?) badaudela finkatutako kazetariak gehiago lan egin eta gutxiago kobratu behar dutela jasotako eskaintzari muzin egin beharrean baiezkoa ematen diotenak. Uste dut hori gertatu zaiola Vizcaínori, nahiz eta horrelakoak ez diren soilik kazetaritzaren arloan ematen. Baiezkoaren arrazoia izaten da, noski, proiektu interesgarriren bat izatea esku artean.

Espero dezagun laster egitea publiko nora doan, baina nik eskatu nahi diot bere blog zaharra errekuperatzea (javiervizcaino.net). Zoazen tokira jarraituko zaitugu, konpai, baina errekuperatu zure bitakora. Besarkada handi bat eta animo asko.

P. S.: a zer nolako galera Radio Euskadirentzat.

Ahora que Javier Vizcaíno deja Radio Euskadi, apunte hau euskaraz.

Oharra: Igandeko Deiak konfirmatu du jada Noticias Taldera joango dela Vizcaíno.