Sistema eragileen guda berria

Artikuluaren ideiekin ados egon naitekeen arren, iruditzen zait artikulua betiko softwarearen librearen eztabaidara mugatzen dela, eta eztabaida horretan eguneroko erabiltzaileak (ezagutza aurreraturik ez dutenak) ahazten direla. Artikuluan software librearen aldeko betiko argumentuak erabiltzen ditu (irekia, askea,...), baina iruditzen zait librea/irekia=ona eta pribatua/itxia=txarra baino haratago eraman behar dela. Sistema eragile libreek bere badituzte bere arazoak. Linux-en esaterako hainbat periferiko instalatzeko arazoak daude (badakit ekoizleen jarrera izan daitekeela arazoa baina egungo egoera horrelakoa dela onartu behar da), eta "erabiltzaile adituok" gure gailu berria instalatzeko hainbat denbora pasatzeko prest egon gaitezkeen arren, erabiltzaile arruntak gailua martxan ikusi nahi du berehala, eta ez egunetan forotan bila ibili behar izatea. Mugikorren kasuan, nago erabiltzaile gehienentzat iOS, Android edo blackberry erabiltzea ia berdina dela, estetika edo modatik haratago. Denek dituzte aplikazio ugari dagoeneko, baina aplikazio erabilienak plataforma guztietara zabaltzen dira berehala. Bide batez, falta bota dut Symbian OS aipatzea, 2010ean saldutako smartphonen %43,5an datorrena, eta gainera 2010eko otsailetik open source dena.

Gaur egun orokorrean erabiltzaileak onartzen du erabiltzen duen softwarea guztia ordaintzea. Windows da horren adibiderik garbiena. Esango nuke barneratuta dagoela ordenagailua eta Sistema eragilea bikote banaezina direlako uste OKERRA, eta asumituta dago sistema eragilearen kostua. M$Officekin ere antzekoa gertatzen da, jendeak lizentzia ordaintzen du ezinbestekotzat duelako (edo de factoko estandarra delako?), eta ez du alternatibarik bilatzen.

Hardware arazoak gero eta gutxiago direla egia da, baina egon badaude, eta ekoizleek beraiek linux-erako kontrolatzaileak prestatzen ez dituzten bitartean egoten jarraituko dute. Smartphone eta tablet moduko gailu berrietan horrelakorik ez dela ematen diozunean arrazoia ematen dizut, normalean horiekin ere ordenagailu arruntekin baino periferiko gutxiago erabiltzen direlako.

Android alternatiba erreala izatea zein puntutaraino da software librea izateari esker? Hala Google bezalako enpresa handi bat atzean izateak zerikusia du?

Monopolioa txarra dela pentsatzen dut nik ere, batez ere Apple-ek defendatzen duen modelo bat gailentzen bada. Eta monopolio horren alternatiba egotea ere berri ona da, Ados gaude hor. Hala ere, berriro errealitateak erakusten du erabiltzaile askok ez dutela arazorik Apple-en murrizketak onartzeko. Esango nuke garrantzitsuena dela erabiltzaileak informazioa izatea, eta hartzen duen aukeraren ondorioak ezagutzea. Betiko eztabaidara mugatzen dela esan dudanean, esan nahi nuen, azkenean Apple-enaren moduko modelo pribatiboei ohiko ikuspuntutik egiten zaiola kritika, baina ez dela kontutan hartzen modelo hori gaur egun onartu egiten duela gizarteak (jakintasunetik edo ezjakintasunetik).

Symbian-i buruz, onartzen dut nik mugikorrei begira esan dudala batez ere, hala ere, zure artikuluan smartphonei buruz hitz egiten da parte handi batean, eta hala, merkatu horretan nagusitasun osoa duen sistemaren (eta gainera software librearen garaipen bezala har daitekeela deritzot) aipamena ere ez egitea faltan bota dut, besterik gabe.

Symbian-en nagusitasuna dela-eta, http://www.ijsmblog.com/2010/12/worldwide-smartphone-usage-chart.html orrian ikusten da Asia, Afrika eta Hego Amerikan duela nagusitasuna, baina Europa, Ipar Amerika eta Ozeanian iOS-ek. Eta Enrique Dans-en beste artikulu batean (http://www.enriquedans.com/2010/07/la-tragedia-del-lider-desenfocado.html) dio Nokia eta Symbian lider direla soilik hitz egiteko erabiltzen diren telefonoetan baina ez Interneten nabigatzeko erabiltzen diren mugikorretan.

Ezer gutxi gehitu dezaket zure artikulu interesgarri eta jendeak botatako iritzi landuei. Beraz, gauza pare bat esango dut: dena egina izatea eta moda. Gauza horiek determinatuko dute sistema baten arrakasta. Ordenagailuetan Windows da nagusi, Microsoftek ekoizleekin horrela adostuta duelako. Kontsumitzaileek produktua erosten dute eta den bezala erabili (gehienetan ez eguneratzerik ez inolako mantenimendurik gabe). Eta moda. Askotan Mac bat erabiltzearen arrazoia, eta argi eta garbi iPhone bat erostearena. Arrakasta izan nahi duen edonork bi faktore hauetatik bat menderatu behar ditu. Kontsumitzaileei bost axola zaie askatasun eza, bai eta zentsura sufritzen dutenean ere. Eta kontsumitzaileek ez dute Linux distro bat jeitsi eta instalatzen ibili nahi. Hori ongi edo gaizki dagoen beste gauza bat da. Zorionak artikuluarengatik. Gai oso interesgarria.

Arrazoi duzu egia dela erabiltzaile arruntari bost axola diola softwarea librea izatea edo ez, beste gauza batzuk gehiago axola zaizkio. Ikusi besterik ez dago zein sistema eragile erabiltzen duen jende guztiak bere ordenagailuetan. Eta ez dut hori ukatu, ordenagailu pertsonaletan hori horrela dela konstatatu dut. Hala ere, ez dut uste gauzak horrela izango liratekeenik jendeak erabiltzen duen software guztia (Windows, Office...) derrigorrez ordaindu beharko balu...

Baina software libreak erabiltzaile arruntarentzat dituen desabantailen adibide gisa aipatzen duzu hardwarearekin dituen arazoak, eta horiek gero eta gutxiago gertatzen dira ordenagailuetan eta ez dira gertatzen smartphone eta tablet-etan, instalatuta eta probatuta baitatoz. Beraz, gailu berri hauetan ez dago arazorik software libreko alternatibetara jotzeko; zuk diozun bezala, ez ditu horregatik hautatuko, baina aukera erreal eta praktiko gehiago ditu software libreari esker. Eta Android alternatiba erreala izatea software librea izateari esker da neurri handi batean, horri esker baitago hainbeste gailutan.

Edozein modutan, ez nago ados artikulua software librearen betiko eztabaidara (software librea=ona eta itxia=txarra) mugatzen dela diozunean. Esaten dena da monopolioa eta aukerarik ez izatea txarra dela, bai ordenagailuetan bai smartphone eta tablet moduko gailu berrietan, eta azken hauetan are txarragoa monopolioa Apple eta iOS-ek badute, baina ez software librea ez delako, baizik eta beste arrazoi batzuengatik: Jobs-ek nahi dituen aplikazioak bakarrik instala daitezke, aplikazioak zentsuratzen dituzte (iPhone-rako Playboy aplikazioak ez ditu biluziak erakusten, lentzeria argazkiak besterik ez; James Joyce-ren Ulysses-en komiki baten binetak aldatu behar izan zituzten; eta horrelako asko), musika eta bideoak bere dendetan erosi behar, DRM-a... Eta Android-i esker badagoela alternatiba hoberik monopolio horrentzat.

Amaitzeko, Symbian ez dut aipatu ez naizelako ari smartphone-ez soilik, gailu mota berriei buruz orokorrean (hor sartu ditzakegu smartphone-ak, tablet-ak edo ateratzen hasi diren internetdun eta bestelako aplikazioak exekuta ditzaketen telebista berriak). Eta denak orokorrean hartuta, bi horien arteko guda izango dela dirudi nagusiki.