"Aral itsasoa" euskaraz atera du Harriet argitaletxeak

Txalaparta argitaletxeak 2013an euskaratu zuen Munduko bandarik txarrena. Surrealismoz eta umore fin eta garratzez, antiheroi galtzaileen istorioak kontatzen zizkigun José Carlos Fernandes egile portugaldarrak herrialde hartako komikirik sarituena den hartan. Orain Harriet argitaletxeak Fernandesen Aral itsasoa eder hau dakarkigu. Hura atsegin izan bazenuen, ziur hau ere gozatuko duzula, estilo, giro eta esku bera antzeman baitaitezke bietan.

Kontrazalean komikiaren deskribapenean kontatzen denez, bere helmugara iritsi ez den hegazkin bat Yucatango oihanean aurkitu dute, kalterik gabe baina bidaiarien edo tripulazioaren arrastorik gabe. Eta kutxa beltzeko grabazioak oso harrigarriak dira: hegazkinaren eta aire-kontrolatzaileen arteko elkarrizketen ordez, elkarrekin zerikusirik ez duten istorio bitxiak entzuten dira, eskifaiako inorena ez den ahots bitxi batean... Bada, komikian ez da hegazkin horren istorioa kontatzen, kutxa beltzeko istorio ezohiko horiek baino, bost guztira. Albumari izenburua ematen dion Aral itsasoa da luzeena, eta horrez gain beste lau labur daude: Idi bat teilatuan, Hildakoen janzkiak, Panamako kanalaren irekiera eta Ibaian gora egitearen arte ahantzia.

Munduko bandarik txarrena hartan ez bezala, hemen irudiak ez dira Fernandesenak, Roberto Gomesenak baizik. Beno, hala dio komikiaren barneko orrietan, baina ez dakit benetan hala den istorio guztietan, izan ere estilo ezberdinetan marraztuta daude, eta batzuenek Munduko bandarik txarrenakoen antza dutela esango nuke...