Gaizka Barandiaran euskal dantzen ikertzailearen ondarea
Igandean Gipuzkoako Foru Aldundiak, Euskal Dantzarien Biltzarrak eta Euskal Herriko Txistularien Elkarteak omendutako Gaizka Barandiaran jesuita amaren osaba da. Azken urteetan bere liburuak (berak idatzitakoak nahiz ez), paperak eta beste gauzak hainbat jenderen artean banatzen ibili da, tartean ni nagoelarik.
Adin nagusiko izatera iristean jakin nuen etxean beti Tio Salbador (bai, Mondragoeko euskaran "tio" erabiltzen dugu osaba esateko) bezala ezagutzen genuen osaba jesuita euskal folklore eta etnografiaren ikertzaile garrantzitsua zela, literatur-idazle ere izateaz gain. Eta denborarekin bere jakinduria gehiago ezagutu dut: zekizkien hizkuntza guztiak, egindako lanak...
Badira urte batzuk bere liburutegi pertsonala osatzen duten liburu, aldizkari, eskuizkribu eta abarrak hainbat jenderen artean banatzen ari dela. Pentsatzen dut egiten duela liburuok norbaitentzat baliagarri izan daitezen, edo bere lanarekin beste batzuk jarraitu ahal dezaten, edo bere lanak dantza taldeetan aplika daitezen. Duela hamabost bat urte, nik hemezortzi nituenean, Arrasateko dantza talde baten parte hartzen hasi nintzen dantzari gisa, eta osabak jakin zuenean, Arrasatera egun batzuk familiarekin pasatzera etortzen zen bakoitzean liburu eta paper batzuk ekartzen zizkidan. Guztira izango dut balda oso bat, tartean bere lanen orijinalak eta eskuizkribuak (eskuz idatziak nahiz makinaz).
Nik gustura hartu dizkiot beti lanok, liburu eta paper asko ditut eta ez dekoraziorako soilik. Ilias-ena, Homeroren Ilíada Gaizkak euskaratua, irakurri nuen, eta dantzari buruzko bere beste libururen bat edo bi ere bai (ez ditut komikiak soilik irakurtzen, literaturaren klasikoak eta saiakerak ere irakurtzen ditut, ez pentsa!). Alabaina, ez naiz ni izango bere lanarekin jarraituko duena (ikusten duzue zein motako gauzetara dedikatzen naizen) ezta dantza taldeetan bere ikerketak aplikatuko dituena (dantza taldea utzi nuen). Horregatik, jakin Gaizkaren lanean interesa duenari gustura utziko dizkiodala nik ditudan bere gauzak.
Kaixo e-gor! Ez familiakoa zenuenik Gaizka!
Banatzen ari den paperei buruz: Orain pare bat aste Gaizkak Hernanin eman zuen hitzaldi batean egon nintzen. Ordurako entzuna nuen bere paperak han eta hemen banatzen ari zela. Hitzaldi bukaeran horixe egin zuen. Paper mordoska bat atera eta "hauek zuentzat!". Hitzaldiko antolatzailea eta ni neu joan ginen bere ondora eta paper haiekin zer egin pentsatzen hasi ginen. NIk paper haiek Eresbilera eramatea proposatu nuen. Eresbil euskal musikaren dokumentazio zentroa da, Errenterian dago eta horrelako materialak gorde, sailkatu eta aztertu nahi dituen edonori erakusteko prestatua dago.
Paperak eraman nituen Eresbilera. Han aztertu dituzte eta bertako zuzendariak, Jon Bagues-ek proposatu du fondo bat sortzea, Gaizka Barandiaran-en fondoa. Modu horretan aurrerantzean eresbilera iristen diren bere lan guztiak hor bilduko lituzkete eta Gaizka Baradiaranen lanak ezagutu nahi dituenentzat denak batera eskainiko zaizkio.
Beraz, orain zuri ere gauza bera proposatzen dizut. Eresbilera eramatea paperak. Nahi baduzu zuzenean zuk zeuk eraman ditzakezu, nik abisatuko diot Jon BAguesi, eta modu horretan zuk zeuk Eresbil bera ezagutzeko aukera duzu, uste dut merezi duela ezagutzeak eta. Errenterian dago Eresbil, Niessen fabrika izan zen eraikinean, hiri erdigunean beraz. Ezinezkoa bazaizu edo bestela nahiago baduzu nik eramango ditut paperak Eresbilera. Elhuyarko lankide eibartarraren bidez pasaidazuz eta eramango ditut.
Orain zuk esan, eta eskerrikasko horren berri blogean emateagatik.
ondo segi, oier.