Harrikadak

Ostiral goizean jenio biziz jarri nintzen IKTeroen blogean irakurri nuenean Maite Goñik 2007-2008 EGA azterketak saretik kendu behar zituela. Ezin nuen sinetsi eta, zorionez, ez naiz bakarra, euskal blogosferan gaia ederki mugitu baita.

Ondo baino hobeto esplikatzen du Gorka Juliok aka Teketenek Maite Goñik muxutruk egindako lan ikaragarria (nEGArgura). Pasa den igandean, otsailaren 8an ,Amarauna irratsaioan kointziditu nuen blogarien txokoan berarekin eta mikrofono aurrean esan zigun igande horretan bertan sareratuko zituela azterketak. Bost egun egin dute Interneten. Txantxetan esan nuen monumentua egin behar geniola Maiteri, baina ez da hori jaso duen ordaina.

Maite elegantea da eta ez du esan nondik deitu dioten, baina Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Sailetik jasoko zuen deia. Egindako lana eskertu bazioten ere, liburu argitaratu berriak bere ibilbidea egin arte ezin omen da sarean jarri.

Saritu beharrean Maitek eginiko lana, (aginte) makila hartu eta harekin jo egin diote, zapla, bizkarrean. Zein da Eusko Jaurlaritzaren helburua? Liburuak saltzea edo euskara (a)sustatzea? Mediokre batzuk gara. Eta uztera noa apunte hau, gainerakoan biraoka hasiko naiz-eta.

Azkenean, atzo aurkeztu zen Ernest Lluch Kultur Etxean Imanol Querejeta eta Javier Vizcaíno bikoteak idatzitako "De cabeza. Para qué sirve un psiquiatra" liburua. Aurkezle lanetan Jabier Muguruza aritu zen eta hitz hunkigarriak izan zituen irundarrak. Testu hori gaztelerazko blogean jarri dut: Gautama Buda, Mikel Laboa y una buena amiga.

Ehun lagun inguru bildu ginen. Jabierrek bi folio irakurri zituen eta paso eman zion bikoteari. Beti bezala Imanol eta Javier solasaldi interesgarrian aritu ziren, apal eta sakon. Gero, jendearen txanda iritsi zenean, galdera guztiak Imanoli zuzendutakoak izan ziren.

Ez nituen apunteak hartu, baina ideia hauek geratu zaizkit buruan: sistema publikoaren defendatzailea dela banekien ("badira gaixotasun batzuk soilik sistema publikoak trata ditzakenak") eta psikologoa eta psikiatraren arteko desberdintasuna esaldi batean finkatu zuen: psikiatra mediku bat da; psikologoa, ez. Hogeita hamar urte luze ei daramatza psikiatra gisa lanean eta oraindik ez duela erorik ezagutu jaurti zuen lasai-lasai. Gehiago nahi izanez gero, irakurri liburua.

Heriotza ere presente egon zen iluntzean. Jabierrek irakurritako testuan Mikel Laboaren aipamena zegoelako, besteak beste. Jabierrek ezin zuen imaginatu, baina, ikusleen artean Marisol, Mikelen alarguna, eta Agurtzane, alaba, egongo zirenik.

Afaltzen ari ginela, berriz, Joxean Arbelaiz hil zela jakin genuen. Bat-batean. Kultura Patronatuko zuzendari ohia, Jaurlaritzako goi kargu, eskola maisu, Andramari abesbatzaren presidente... Harreman gutxi izan dut nik berarekin, baina beti tipo jantzia eta edukatua iruditu zait. Gugan bego!

"Ilusio handirik gabe bizitzen ari naiz hauteskundeena. Alde batetik, hori bai, amorrazioarekin, ezker abertzale ofizialaren zerrendak baliogabetuko dituztelako ziurrenik, eta hori guztiz bidegabea iruditzen zait. Gainera atxiloketa horiek guztiak egon dira, tartean nire sindikatukide batena, Arantza Urkaregirena... gogorra, injustua iruditzen zait guztia".

"Baina, bestalde, ezker abertzale horrek, berez, ez nau batere erakartzen, lehengoan Arnaldo Otegiren elkarrizketa irakurri nuen eta ez zegoen autokritika izpirik, ez dakit, Carrascoren edo Uriaren hilketen ondoren inork ez esatea «gaizki iruditzen zait» seinale txarra da..."

"Eta hirukiaren beste erpin nagusiei buruz, zer esan... Partidu bera boterean egotea hogeita hamar urtez ez da sanoa inola ere, ez hemen ez inon, eta ez da harritzekoa garatu den ustelkeria eta klientelismo guztia. Alde horretatik ondo legoke EAJk boterea galduko balu (...) Patxi Lopezen alternatiba ez zait erakargarria egiten, ez bakarrik bere gizarte eta ekonomi eredua dela eta, baizik eta baita euskaltzalearen ikuspegi soiletik ere".

Iban Zaldua, publikatu duen azken liburuaz, politikaz, ekonomiaz Berrian. Elkarrizketa larunbatean argitaratua da.

Nik ere neure egiten ditut Ibanen hitzok.

Imanol Querejeta psiquiatra da Más que palabras irratsaioko kolaboratzailerik zaharrena. Hasiera-hasieratik omen dago bertan, 1998tik edo. Igande eguerdietan jende askok entzuten ditu Imanolek Javier Vizcaínorekin, irratsaioko zuzendariarekin, mantentzen dituen solasaldi interesgarriak.

Pasa den udazkenean biek idatzitako liburua egon zen Durangoko Azokaren berritasunen artean. Orduan izan nuen  liburua esku artean eta geroztik ikusi izan dut Donostiako liburudenda ezberdinetako erakusleihoetan. Diseinu aldetik, zer nahi duzue esatea, ez da liburu erakargarria, baina uste dut bi egileek zuzenean mantentzen dituzten solasaldien espiritua ondo baino hobeto ageriko dela bertan.

Eta liburua gustuko ez baduzu ere, asteartekoa izan daiteke aukera aproposa biak ala biak bertatik bertara ikusteko eta entzuteko. Gainera, aurkezle lanetan irratsaioko beste kolaboratzaile beteranoa egongo da, Jabier Muguruza. Muguruzak idatzi du liburuaren aitzin-solasa eta Donostian jokoa banatzen egongo da.

Zerbait gehiago jakin nahi baduzue, entzun Imanolek eta Javierrek Edurne Mendiarekin izandako solasaldia (Durangoko Azokan). Asteartean Ernest Lluch Kultur Etxean egongo naiz  liburu aurkezpenean. Bertatik pasaz gero, elkar ikusiko dugu.

Esan bezala, larunbatean egon zen kolektibo hau Nach raperoaren kontzertua zabaltzen Egiako Gazteszenan. DVn publikatu duen A pelo erreseinan, Juan Luis Etxeberriak dio aretoa lepo bete zela. Haur asko joan omen ziren gurasoekin. Gainerakoek ez omen zuten 25 urteren langa gainditzen.

100 % Gourmet kolektiboak diskoa publikatu berri du eta webgunean dago entzungai. Oker ez banago, badago ere kantak jaisteko modua.

Pedradas blogean, JLk idatzikotik lehenengo bi parrafoak itsatsi ditut. Hau da gaur egun gaztetxo eta gazte askok entzuten duten musika. Bere ustez, 70. hamarkadan punkak zuen papera betetzen omen du egun.

Honekin loturik lehengoan irakurri nuen Kiko Amat (Sant Boi, 1971) idazle katalanak eleberria argitaratu duela. Bi liburu ditu aurretik eta Rompepistas nobelan 1987ko Bartzelonako ingurune langilea agertzen omen da. Musikazale porrokatua da Kiko, komunikabide ezberdinekin kolaboratzen du eta La Escuela Moderna fanzinea zuzentzen du. Fermin Muguruzak Mirant al cel soinu banda egin zuenean, Kikok sinaturiko promozio orrialde beroa zekarren.

Bukatzeko, Donostiklubako blogean jarri dituzten bi bideotako batekin utziko zaituztet. 100 % Gourmet kolektiboak eskainitakoaren zati bat da.

Ostegunean aurkeztu zen Puntueus elkartea. Goizean eginiko prentsaurrekoaren ondoren, arratsaldean ekitaldia egin zen Durangoko Plateruenan.

Webgunean diote "Internetek, kultura-aniztasuna mailarik gorenean kokatzen du eta, kultura-aniztasun horren baitan, gaur egun euskarak eta euskal kulturak Interneteko aterpe teknologiko propioa izan dezakete: .eus domeinua, 'Euskara eta Euskal Kulturaren Komunitatea'-ren [ EEKK ] Interneteko izena".

Euskaldunok katalanek .cat domeinuarekin zabaldutako bidea jarraituko dugula dirudi eta eta horretarako hamaika elkarte eta erakunde batu egin dira Puntueus elkartea sortzeko.

2006ko irailean Vicent Partal egon zen EH 2.0 jardunaldietan. Kazetari katalan honek .cat domeinua lortzeko jarraitutako bidea nolakoa izan zen kontatu zigun. Katalanak aitzindariak izan ziren eta orain errazago izango dugu euskaldunok, baina ez da erronka makala:

"Kanpaina 2002 urtean abiatu zen, 98 elkartek eta 68.000 hiritarrek bultzatuta. Negoziazio prozesu luzea eta gogorra izan zen, baina 2005eko irailaren 16an ICANNek onetsi zuen .cat domeinua (...) ICANN erakundearekin sinaturiko kontratua 1.000 orrialdetik gorakoa da".

Atxikimendu mordoa daude jada (6.000 inguru hiru egunetan), baina gehiago behar dira (bete formulario hau nahi izanez gero). Erraza da aldeko sinadura ematea, baina gero eutsi behar zaio da eta euskaldunok teknofoboak ez garela demostratu.

Zaldieroa prest dago (zorionak Argia Saria lortu duten guztiei, bereziki Librezale lan-taldeari). Eta zu? Ni bai, harrikadak.eus lortu arte.

Aurrekoan aipatu nituen hemen Rafa Berrioren bi kanta. Gaur Joserra Senperena pianista proiektu berean dagoela aipatu nahi nuen eta hark jarritako bideoa itsatsi. Baina ikusi dut informazio gehiago dagoela jada sarean eta orduan hobe ez gordetzea dudan apurra.

Joan den astean ahaztu egin zitzaidan esatea bideoaren egilea Thomas Canet argazkilaria dela. 1970. hamarkadan Berlinen jaiotakoa, gaur egun Madrilen bizi da. Caneti Sylvia Castillok eginiko elkarrizketa honetan hainbat musikari eta artistari eginiko erretratu ederrak ikus ditzakezue.

Elkarrizketan bertan aipatzen da erakusketa (Lieder) Donostiako Arteko galerian otsailean (seguraski hilaren 6an) inauguratuko dela. Ondorengo hauek hartu dute parte ekimenean: Diego Vasallo (pintura), Rafa Berrio (musika), Joserra Senperena (musika), Suso Sáiz (instalazioa) eta Thomas Canet (errealizadorea). Asmoa esaldi batean laburbiltzen dute: "XIX. mendeko erromantizismo klasikoaren idealen interpretazio berria" omen.

Beste bideo bat igo du Canet-ek. Bertan, Thomasek kamera utzi du eta Joserra ageri da pianoa jotzen. "Balada nº 1" du izenburu. Gainera, joan den astean aipatu ez nuen Rafaren "En tu nombre" ere dago ikusgai.

Aste honetan deskubritu dut spotify, musika Interneten zuzenean entzuteko disketxe handien zerbitzua.

Zenbait adituk diotenez, horrelakoa izango omen da etorkizuna. Hau da, musika Interneten entzungo dugula, inolako deskargarik egin gabe. Hodeia da etorkizuna esaten dute. Last.fm izan daiteke ezagunena une honetan. Nik izena emana daukat Last.fm-n, baina ez diot puntua harrapatzen.

Spotify, teknikoki, gozada bat da. Entzuteko gonbidapena behar da. Izena eman, aplikazio txiki bat jaitsi, zure ordenagailuan exekutatu eta hortik aurrera pronto duzu.

Adibidez, datorren hilaren 7an Kursaal auditorioan egongo den Mogwai taldearen 163 kanta entzun ditzakezu bata bestearen atzean. Calexicoren 80 kanta daude ere. Euskaldunen artean, 63 kanta ditu Bide Ertzean taldeak eta 120 Mikel Laboak. Hau da, dirudienez Elkar eta Gaztelupeko Hotsak disketxeen katalogoak entzungai daude bertan, baina ez dira Esan Ozenki eta Metak agertzen.

Ikusteko dago hau hype bat ote den: hau da, momentuko fenomeno hanpatua edo geratzeko etorri ote den. Formula ezberdinak daude: pagatzekoak batzuk, ez pagatzekoak besteak. Azken hauek, dena den, publizitatearekin berdinduko dituztela dirudi.

Honen harira, Spotify no mola irakurri diogu Keko Ponte blogariari. Berari ez zaio gustatzen kanpoan geratzen dena eta modelo publizitarioak soilik handiei egiten omen die mesede:

"Arazoa edukia da. Handien apostu agerikoa da Spotify, argi eta garbi dago hori. Eta bai, handiak musikaren % 95a dira. Baina Spotifyn ez dira denak sartzen, eta gainerako % 5ean (gutxi dirudi, baina musika asko da) aposturik erakargarrienak biltzen dira. % 5 hori disketxe txikiak dira, irizpide editorial garbiak mantentzeagatik saldu ez direnak, musika irizpideak (ez ekonomikoak) erabiliz aukeratutako produkzioak, % 5 hori Birra y Perdiz bezalako disketxeek osatzen dute, disko gutxi baina hautatuak publikatzen dituztenak. Ezin ahantzi ere auto-produkzioak eta net-labelak. % 5 horrek kontra egingo dio bere katalogoa eguneko merkatal eskaintzekin batera entzun behar izateari. Aurtengo nire disko gogoko gehienak biltzen dituen % 5 hori".

Eztabaida interesgarria dago Kekoren apunte horren azpian.

Eguneratzea: urtarrilak 26. 16:30. Gaur honen berri eman dute Sustatun (Spotify: musika zuzenean entzueko disketxe handien zerbitzua) eta Unaik dio Deezer.com hobeagoa dela. Garik, berriz, Grooveshark gomendatzen du. Probetxuzko zerbait ateako hainbeste eskaintzarekin.

Hona hemen Donostiako zein kanpoko artista koadrila batek azken bolada luzean landu duen proiektu baten aperitifa. Ea laster pista gehiago ematen dizkiguten. Bi kanta eta bi bideo xume bezain handi. Lehena, "In memoriam".

Bigarrena, "Absolución".

Calexico Donostian

Normalean ez ditut hainbeste kontzertu ikusten aste bukaera batean, baina ostegunean hasi ginen Kakatua. Dabel ur emanaldiarekin, ostiralean Bide Ertzean taldearen Leidor sessions ikusten egon ginen Tolosan eta larunbatean, berriz, Donostian Calexico + DePedro showa ikustera hurbildu ginen Victoria Eugeniara.

Berandu espabilatu nintzen eta zakurraren ipurdian hartu behar sarrerak. Dena dela, ez naiz damutzen. Calexico taldeak perfekzioa ukitu zuela dio Noticias de Gipuzkoan Juan G. Andrés kazetariak. Iñaki Zarata ere oso gustura atera zen emanalditik. Kasu honetan, beraz, publikoa eta kritika erabat ados. Zaratak dioen bezala hau izan daiteke 2009an gogoratuko dugun kontzertuetako bat, nahiz eta urtea hasi baino ez den egin.

DePedro Jairo Zavalaren proiektua da, La Vaca Azul taldeko abeslaria, Amparanoian ere aritutakoa. Itxura guztien arabera, Amparo Sánchez da Calexicorengana hurbildu duena. Eta DePedroren webgunean irakurri dugunez, Texasen ibili omen da Amparo disko berriarekin bueltaka. Produktorea ostiralean Tolosan egondako Kaki Arkarazo da (Negu Gorriak ohia).

Miguel Poveda Barakaldon

1999an-edo egon nintzen José Mercé cantaoreak Donostian eskaini zuen kontzertu flamenkoan (lehen esperientzia). Teatroa ijitoz beteta zegoen orduan. Atzo, berriz, oso ijito gutxi ikusi nituen Barakaldo Antzokian.

Rockdelux aldizkariarengatik ezagutzen dut Miguel Poveda. Badalonako cantaoreak hogei urte zituela, 1993an, Murtzian egiten den Cante de las Minas jaialdian sari nagusiena irabazi zuen.

Duela bizpahiru urte, Marietak eginiko erreseina honengatik erosi nuen Desglaç, poeta katalanen poemekin apailatutako diskoa. 2006an atera zuen azken lana, Tierra de Calma, eta orain kopla disko bat kaleratuko omen du.

Horregatik guztiagatik nuen Poveda ikusteko irrika. Antzokiaren beheko aldea beteta zegoen igande iluntzean (goian ere bazegoen jendea, baina ez dakit zenbat). Kontzertu flamenkoa eskaini zuen: gitarran Juan Gómez Chicuelo laguna, konpasean Jerezeko bi tipo, Carlos Grilo eta Luis Cantatore. Eszenatoki biluzia: aulkiak, mikrofonoak, monitoreak. Lau kideak dotore jantzita, gorbata eta txaketarekin 35 urteko abeslaria.

Ordu eta erdiko emanaldia eskaini zuen. Paloak desberdintzeko abilidaderik ez daukat. Buleriak egon ziren, bai. Soléa (Mairenarena), Rafael Leónen koplak flamenkora eramanak. "Qué bonita está Triana / cuando le ponen al puente / banderas republicanas" (Sevillan bizi da orain). Bukaera a capella egin zuen. Jendeak gogotsu jo zituen txaloak. Eta gu gustura itzuli ginen etxera.

Desde Barcelona blogean irakurri dugu Almodovar zinemagilearen azken filmaren soinu bandan kanta bat izango duela Miguelek. Hemendik aurrera zer esana emango duen artista handia da, dudarik gabe. Elkarrizketa mamitsuak eskaintzen ditu, gainera.

Bukatzeko, azken diskoan Diego Carrascok abesten duen kanta. Youtuben topatu dudan kontzertu bati dagokion bideoa. Amaieran ageri da kantari Poveda.