Harrikadak

Gaur irakurri dut Entzun webgunean "Julieta Itoiz (La Chula Potra) rapeatzailea Iruñeko auzitegian aurkeztu beharko dela apirilaren 28an, Yolanda Barcina alkateak kereila bat jarri baitio. Antza, kereilaren zergatia Julietaren Una bofetada abestia da, Youtuben kristoren arrakasta izan duena". Entzunek dioenaren arabera Julieta pertsona ezaguna da Iruñeko Alde Zaharrean.

Jaso beza La Chula Potrak nire elkartasuna. Izan ere, boterea ezin bada kritikatu eta boteretsuez ezin bada irri egin, demokrazia kaka hutsa da.

Entzun-ek beste kanta baten aipamena ere egiten du. Hona hemen bideoa.

Ez dakit zein dagoen bideo honen atzean, baina ez du batere graziarik. Errazkerian erortzen da eta Barcinari Porcina deitzeaz gain, "puta" deitzen dio behin eta berriro. Eta ondo deritzot Barcinaren kontra jotzea, baina horretarako ez dago zergatik putak iraindu beharrik.

Dos canciones contra Barcina, este apunte en castellano

Ostiral iluntzean B aldeko kantuak diskoa aurkeztera hurbildu zen Donostiara Txuma Murugarren. Duela aste batzuk irakurri nion Argia aldizkarian Musikari askok sentitzen dugu sakonean jendeak huts egin digula izenburupeko elkarrizketa.

Iker Barandiaranek galdera: “Jendeak ez gaitu maite, minduta gaude eta min egiten dugu kantatzean”. Hala sentitzen zarete urteetan borrokan ibilitako musikari asko? Omenaldi txikia da?”

Eta Txuma Murugarrenek erantzuna: “Bai, gure buruari barre pixka bat egiten diot eta egia da, estali nahi dugun arren, jendeak huts egin digula sentitzen dugu sakonean, gehiago merezi dugulakoan gaudela”.

Ostiral goizean bertan Euskadi Irratian elkarrizketatu zuen Manu Etxezortuk. Ostirala zelako, udaberrian gaudelako, batek daki, entresaka egin zuen kazetariak titular hau jarri zion: Etorriko dira garai hobeak.

Loveof74 lagunaren blogean irakurri genuen ondoren Rafael Berriori EFE EME aldizkariak berriki argitaratutako elkarrizketa: Rafael Berrio, ingenio libre. Gomendagarria da oso-osorik irakurtzea, baina nik esaldi hau ekarriko dut gaur hona:

"Bueno, no soy nada democrático en estos asuntos. No veo mal que exista un arte dirigido a una minoría exclusiva, a una élite cultural que tome la delantera con respecto al “mainstream”. A mí, por ejemplo, me molestaría bastante que a todo el mundo le gustase el “White light-white heat” de la Velvet Underground y que lo pusieran de sintonía de un anuncio".

Ez naiz sentitzen elitearen parte, baina uste dut gurean jende asko gezurretan ari dela esaten duenean kultura, musika, pintura, literatrua, eta abar maite dituela. Ez, normalean gehiago gustatzen zaigu trago batzuk hartzea, mokau bat jatea edo txortan egitea.

Kultura apaingarri gisa erabiltzen da. Aitzaki hutsa da beste gauza batzuk egiteko. Besterik gabe.

La cultura, sin aditivos, este apunte en castellano

Ostiral arratsaldean irakurri nuenean Spotify Aita Santuaren bisitaren babesle zela, asko haserretu nintzen. Eta horrela jakinarazi nuen twitter-en.

Javier Vizcaínok, ondoren, baja emango zuela jakinarazi zuen eta nik astebete ematen niola enpresari nire erabakia gauzatzeko. Vizcaínok jada esan dio agur Spotify-ri.

Ostiralean bertan beste pertsona batek esan zidan orduan gainerako babesle guztiekin berdin jokatu behar nuela. Arrazoi zuen. Begiratu dut eta zerrenda luze horretan, gutxienez, hiruzpalau enpresa gehiagoren bezero naiz. Are gehiago, Munilla Elorzarengana joan zen eta Donostiako Udalak ere laguntza eskainiko dio Elizari.

Gauzak gehiago korapilatzeko, El Paísen agertu zen baja emango nuela Spotifyn (tuitak bota eta jada ez ditu haizeak eramaten; hortxe geratzen dira kieto-parau).

Hainbat pertsonek jakinarazi didate, berriz, beraiek Spotifyn alta emango dutela. Oso ondo iruditzen zait. Ez naiz boikoten zale. Aspalditik gainera. Produktu frantsesen kontra 80. hamarkadan egin ziren haiek gogoratzen ditut, Euskal Herriko hainbat musikariren kontra eginikoak, Israelen usaia duen ororen aurkakoak... Ez zait gustatzen jendeari esatea zer egin behar duen, baina, trukean, portaera beretsua eskatzen diot hurkoari.

Ezin dut jasan Eliza Katolikoaren Kuria, ultrakatolikoz josita baitago (eta hauek bai direla abilak besteei zer egin behar duten esaten, baita inposatzen ere ahal dutenean). Ezin dut Ratzinger-ekin, ezta ere Gipuzkoako gotzai ultra horrekin ere, Munillarekin.

Gauzak horrela, zer kristo egin behar dut Spotify Premium kontuarekin? Une honetan bertan ez dakit. Pasa den udazkenetik ari naiz hilero 10 euro pagatzen eta musika piloa entzuten dut, bai etxean, bai bulegoan.

Hori bai, enpresaren aldetik ez zait iruditzen oso estrategia egokia, jakina baita ez dela gauza bera Haitiren aldeko kanpaina laguntzea edo hain polemikoa den figura baten alde egitea.

Spotify, ora pro nobis. Este apunte en castellano.

"Juliano Mer Khamis, the 54-year old founder of The Freedom Theater in Jenin, was murdered today by unknown assailants".

"Shot five times in the theater he founded with former Al Aqsa Martyr’s Brigade military leader Zakariya Zubeidi"

Gehiago: Juliano Mer-Khamis murdered, Ocuppied Palestina gunetik.

"En octubre de 2004 Juliano Mer Khamis estrenaba en la Casa Asia de Barcelona su documental "Los chicos de Arna", uno de los más reconocidos que se han filmado sobre la situación en Palestina. El que la colectividad de activistas reconoce sin ambages como la mejor manera de comprender las raíces de la violencia palestina a partir de la segunda intifada. Al terminar la proyección se impuso el más pesado de los silencios".

Gehiago: El integrismo acaba con el activista, director y actor Juliano Mer Khamis, Alberto Arceren artikulua.

Hona hemen Arna´s children dokumentala (ea ez duten gune honetatik kentzen). Dokumentala erosteko aukera dago, diru horrekin Askatasunaren Antzokia laguntzeko.

"Krisi ekonomiko latza bizi duen gurea bezalako gizartearen misterioetako bat da duen egonkortasun erlatiboa. Noski Ongizate Estatuak funtzionatzen duela segurtasun sare moduan. Eta familiak eutsi egiten dio eta neska-mutikoak etxean geratzen dira ondo koskortuta ere. Baina badago beste zerbait, oinarri-oinarrizkoa dena adituaren errutinazko begiradatik harago. Izan ere, jendearen bizitzaren zati handi batek eta beren praktika ekonomikoek ez dituzte merkatu kapitalistaren arauak jarraitzen (badaude beste merkatu forma batzuk). Hau beti izan da horrela, baina areagotu egin da herrialde guztietan krisiari aurre egiteko modu gisa".

Hauxe da, euskarara ekarrita, Manuel Castells irakasle eta analistak gaurko La Vanguardia periodikuan argitaratutako analisia: Otra vida es posible. Irakurri artikulu osoa, nahi baduzue, Opina Institutuak UOCentzat eginiko inkesta bateko datuak ere jasotzen baitira bertan.

Castells-ek Homenatge a Catalunya II dokumentala aipatzen du artikuluan. Lotura horretan klik eginez gero, hemen behean itsatsita doan ordubete pasatxoko film dokumentalarekin egingo duzue topo.

Horrelaxe aurkezten du katalanez:

"Homenatge a Catalunya II és un documental, una recerca, una història d’històries sobre la construcció d’una economia sostenible, solidària i descentralitzada. Teixint xarxes que superen la individualització i la divisió jeràrquica del treball. Milers de persones cada dia arreu del món. Aquí i ara".

Lehen minutuak ikus-entzun ditut soilik, baina merezi duelakoan nago. Horregatik itsatsi dut hemen.

Homenatge a Catalunya: otras formas de mercado no capitalista, este apunte en castellano.

Gora Kafea eta Galletak! Eta haien sustatzaileak: Leire eta Ibon.

Ander Izagirrek idatzitako tuit honen bidez, gero Txomin Jauregik ReTuiteatu duena, futbozale eta zinemazale den Carlos Marañonek idatzitako artikulu honetara iritsi naiz: Sporting-Real Sociedad... ¡Equis!. Artikuluan film laburra ageri da itsatsita: Sporting 2 Real 2. Hamar minutu eskasetan protagonistak, Alzheimer gaitza duenak, behin eta berriro ikusten du Realaren partida bera, txuri-urdinek lehen liga irabazteko balio zuen hura. 1981eko apirilaren 26an Xixonen jokatutakoa.

Ez nuen filma ezagutzen eta gauza asko gogoratzeko eta mugitzeko balio izan dit.

Politikariek hauteskunde aurreko proiektuak, egitasmoak, zirriborroak edo dena delakoak inauguratu behar dituzte martxoaren 28rako, datorren astelehenerako. Horren ondorioz, Donostian adibidez, gaur inauguratuko dute Oroimenaren Lorategia eta ondoren Miarritzeko agintariekin bat egingo dute Mugaz Gaindiko Koreografia Zentroa (ez fisikoa) aurrera eramateko hitzarmena. Baina, baina, baina... potoloena San Telmo Museoaren inaugurazioa izango da: astelehenean bertan, hilak 28, goiz eta arratsaldez.

Agintariak gorbata eta txaketa soinetik kendu gabe dauden bitartean, dilistak etxeratzeko langostinoak ea nork azkarrago irensten dituen lasterketa zoroan, badaude ere gauza interesgarriak. Horietako bat da "Amarauna: auzoa eraikitzen" izenekoa. Atzo, martxoak 25, zabaldu zen Ernest Lluch Kultur Etxean.

Auzotar asko hurbildu zen ekitaldira. Eta egiazko proiektu bat dela ikusi genuen gure begi aurrean. Antzeko proiektu bat egin zen iaz Lugaritz Kultur Etxean, Antiguako auzoari zegokiona, eta udaberri honetan gehiago egingo ei dira (Martutene, Txomin, eta abar).

Lerro hauen azpian jarri dizuet "Amaratarrak" bideoaren aurkezpena. Bi minutu hauetan ia hogei auzotarri eginiko elkarrizketen zatitxoak bildu dira. Apirilaren 12an estreinatuko dute bideo osoa, 45 bat minutukoa, Ernest Lluch Kultur Etxean bertan. Errealizatzailea Laszlo da eta jende ezaguna eta ez hain ezaguna jarri da kameraren aurrean: José Luis Fernández, Xabier Eleizegi, Amaia Vázquez, Maria Jesus Dendategi, Tanit tabernako Ibarrola ahizpetako bat, Javi Pez, Ibon Errazquin, Mundu, Alfonso Benito...

Era berean, bizilagunek, elkarteek eta hainbat eragilek utzitako 800 bat argazki jaso dituzte. Flickr kontu honetan daude 500en bat.

 Memoria urbana donostiarra: Amarauna, construyendo el barrio, este apunte en castellano.

Behin baino gehiagotan aipatu dugu txoko honetan Jose Luis Burgosen borroka Banco Santanderren kontra. Bi gose greba egin zituen katalanak, baina gatazka hori amaitu gabe dago oraindik.

Goliat erraldoiaren kontra jarraitzen du Burgosek eta banketxeen abusuen kontra Espainiar Erreinuko hainbat hiritan barrena eramango duen bira hasi berri du. Hain zuzen ere, 21etik 23ra Madrilen egon da, 24tik 26ra Valentzian. Bihar Murtzian egongo da eta hortik aurrera Andaluziara egingo du salto.

Apirilaren 25ean eta 26an Iruñean izango da, 27an eta 28an Gasteizen, 29an ailegatuko da Donostiara eta maiatzaren 2an joango da Bilbora.

Sustatzaileek esku bat botatzeko prest dagoen jendea behar dute biraren toki ezberdinetan. Eta horretarako e-posta bat dute: joseluisenhuelga [abildua] gmail.com.

Agiri honek esplikatzen du ekimenaren nondik norakoak.

 Peregrinaje contra la Inmoralidad de la Banca

Lerro hauek idatzi ondoren, burura etorri zait Laurel Aitken zenaren "Auge y caída" abestia. Soinu banda gisa ere balio du.

José Luis Burgos, de gira, contra los abusos de los bancos, este apunte en castellano

Duela egun batzuk idatzi nuen hemen bertan Twitter euskaratzearen aldeko ekimenaz. 1642 lagunek sinatu dute act.ly zerbitzuan horren alde. Sustatzaileek jarritako helburua oraindik urruti dago (3000 sinatzaile, tuiterlari izan behar dutenak gainera), baina ea jendea animatzen den eta kopuru horretara iristen garen sare sozial hau ere gure hizkuntzan izan dadin.

Aste honetan harrittua eta perplejua geratu naiz Al Jazeera euskaraz ekimenaren berri izan dudanean. Ostiralean Albisteak 2.0 telebista saioa grabatu ostean hasi zen Patxi Gaztelumendi kontu honekin. Asteartean idatzi zuen bere blogean, "horrelako telebista bat interesgarri egiten bazaigu, zergatik ez aldarrikatu holango telebista gurean, euskaraz?" Eta hori da kanpaina ero honetatik gehien gustatzen zaidana, ausardia.

Ideiarekin bat etorriz gero, act.ly-ko hau sinatu eta ReTuiteatu.

Hona hemen nolakoa izan zitekeen Al Jazeeraren webgunea euskaraz.

#aljazeeraEuskaraz, una campaña molona, este apunte en castellano