Harrikadak

Ekainaren erdialdean bilera bat izan nuen Garoa Kultur Lab eta Estudios Dureroko kideekin (Garoakoen eskutik baitator Donostiara Estudios Durerok bultzatutako Tako proiektua). Ez da erraza hitzetan kontatzea zehatz-mehatz zer den, baina ni ezagutzen banauzue ez naiz motoak saltzezalea eta ordubeteko bilera hartan oso itxura ona hartu nien guztiei.

Zer da Tako bat?

Tako bat 20x20 zentimetroko egurrezko pieza bat da. 4 zentimetroko lodiera dauka. Obra grafiko bat darama inprimatuta: argazki bat, irudi bat, artelan bat.

Tiradak murritzak dira (500 bat alekoak, gehienez ere). Katalogo batean agertzen zara eta katalogo horretan erosleak eskatutakoan egiten da pieza, zenbakitua. 30 euroko prezioa dauka (kasu batzuetan, 40 bat euro) eta egileak portzentaje bat poltsikoratzen du.

Bertako artistekin lan egitea gustuko dute. Baina ez da edozer gauza agertzen katalogoan. Kontatu zidatenaren arabera, batzorde artistiko batek erabakitzen du zer atera eta zer ez. Adibide negatibo gisa: ez eskatu zure ezkontzako argazkiekin tako bat egitea. Ez da hori kontzeptua.

Zeintzuk dira?

Esan bezala, Estudios Durero enpresaren egitasmoa da. Kontatu zidatenez, egoitza nagusia Zamudion duen 70 langileko enpresa da. Bi hitzetan esateko inpresio digitalaren alorrean aritzen da, punta-puntako teknikak erabiliz. Beraien webgunean sartuz gero, ikusiko duzue izen handiko markak, kultur erakunde eta artistekin aritzen direla lanean.

Non daude?

2013an abiatu zen proiektua. Sareaz gain (Tako), denda bat dute Bilboko Alhondigan eta beste bat Zarautzen.

Une honetan Bilboko Arte Ederren Museoarekin eta Madrilgo Museo del Prado eta Thyssen-Bornesmizsarekin aritzen dira lanean, baita BBK Live jaialdiarekin ere.

Tako Donostiaren deialdia

Donostiako argazkilari profesionalei (zentzu zabalean) bost argazki aukeratzeko eta WeTransfer bidez beraiei bidaltzeko deialdia egin dute. Epea uztailaren 28an amaitzen da.

Tako Donostia: convocatoria para fotógrafos locales hasta el 28 de julio, este apunte en castellano.

2014ko ekaina. Luistxo Fernandezek esan zigun "munduaren dominazioa" (sic) lortzeko blog komunitate bat sortu beharko genuela EibarOrg elkartearen barruan. Urte horretan hasi baitzen jendea blogei buruz berbetan, nahiz eta 2005-2006 urteen bueltan gertatu eztanda 2.0 famatu hura.

Ikastaroa egin aurretik, probak egiten hasi nintzen eta horrela sortu zen gaurko egunez, uztailaren 14an, blog honetan bizirik mantentzen den lehen sarrera: Mariano Ferrer-en agurra (tamalez, apunte horren barruko lotura gehienak ez dabiltza). Egun batzuk lehenago erretiroa hartu zuen Mariano handiak. Herri Irratia indarrean zegoen oraindik.

2004ko uztailaren 17an egin genuen ikastaroa Code & Syntax enpresaren bulegoetan, alde teknikoa jorratuz. Ateak zabaldu berri zituen Elgetako Espaloian egin genuen eguerdiko otordua.

Luistxo klase ematen. Argazkilaria: Asier Sarasua.

Zabaldu parentesia. Hamar urte hauetan Iban Arantzabalek eta enparauek gidatu dute Villa Arribako kultur gunea. Uztailaren 9an utzi dute Espaloia. Eskerrik asko urte hauetan guztietan egindako lanagatik eta lekukoa hartu dutenek ea beraiek bezain ondo eta natural eramaten duten lokala. Amen. Itxi parentesia.

Hamar urte pasa dira eta moteldu egin da nire (gure) erritmoa. Jada ez dut (dugu) lehen bezainbeste idazten (argitaratzen). Blogen bolada pasa zen (sare sozialen eraginez, besteak beste). Baina blogari izaten jarraitzeko asmoa dugu batzuk behintzat. Amen.

Modak moda, gureari eutsiz gero agian berriro boladan gaudela konturatuko gara (gelditutako erlojuek ere bitan asmatzen dute egunero ordua). Eta ez bada horrela gertatzen, ez zait axola ;-)

Hasieran esan bezala, urriaren erdialdean (11n edo 18an, eguna finkatzeko dago oraindik), EibarOrg elkarteko blog komunitateak hamargarren urteurrena ospatuko du euskal blogosferako kideekin batera. Gonbidatuta zaudete!

Aldatzen ari dira gauzak, kamarada

Dabadaba ireki zuten udaberrian Mundaizen, Tabakaleratik gertu. Martxan jarri zuten joan den astean Grosen The Loaf Bakery (lerro hauek idazten hasi baino lehenago ikusi dut Twitter-en Pantori-k denda zabaldu duela Boulevardean). Donostiako Piraten indarra eta kemena gauza jakina da eta Manu Chao ekartzea lortu dute, uztailaren 9an. Adibide batzuk baino ez dira. Dena ez da Zara, beraz.

Kasu gehienetan, gainera, 30 urteren bueltan (goitik eta behetik) dabilen jendea da. Eta berdin gertatzen da niri gehien poztu nauen Garoa liburu dendaren kasuan ere.

Aurkezpena

Atzo, uztailak 4, goizeko 10:00etan zuten hitzordua komunikabideek Zabaleta kaleko 34. zenbakian. Hurbildu ginenean, erakusleihoak paperekin estalita zeuden oraindik. Atea zabaldu eta ilunpetan zegoen dena. Erdian mahai bat, (kontatu zigutenez) aldameneko tabernatik ekarritako hainbat aulkiz inguratuta; dozenaka urte dituen idatz-makina soleraduna mahai gainean.

Asko gustatu zait gaur @egaroa-k erakutsi duena prentsaurrekoan. #gros #donostia #sansebastian http://t.co/vAnRZBF8SE pic.twitter.com/FB9NBxSh8M

— Mikel Iturria (@iturri) July 4, 2014

Argazkilarien erreguei kasu egin eta piztu zuten argia. Argazki-saioaren ondoren, Imanol eta Eneko Agirre anaiak eta Oier Aranzabal eseri ziren mahaiaren bueltan (beranduago agertu zen Kepa Matxain).

Zazpi-zortzi lagun entzuteko prest. Nondik datozen kontatu zuen anaia zaharrenak, Imanolek. 41 urteko Zarauzko esperientzia konpartitu nahi dute donostiarrekin. 1973an Flor Illarramendi amak abiatu baitzuen Garoa herri horretan eta 2008an hartu zuten testigua Imanol eta Eneko semeek.

Nondik nora arituko diren kontatu ziguten eta ez nintzen ni izan planak entzuten hunkitu zen bakarra (Garoaren kimu berria)

Aurkezpen hunkigarria, espazio berezia, kultura lab, esperimentazioa @egaroa @zerdionk #ongietorri pic.twitter.com/qmeorvjHbQ

— Ritxi Lizartza (@ritxitxi) July 4, 2014

Hiru hanka izango ditu proiektuak: liburu denda, paperezko familia eta laborategi teknologikoa. Baina beheko aldean erakusketa gela muntatzen ari ziren atzo (Xabier Egaña da artista) eta beraiek eskutik etorriko da Tako Donostia, Estudios Dureroren ekimena ere.

Liburu denda

Prentsa oharretik hartua: "Fondoko liburu denda izango da Garoa. Eta bereizgarri gisa, Laurence Cosse-ren La buena novela eleberriko zenbait ideia geureganatu ditugu. 12 idazle eta intelektualekin Literaturaren Garoako Komisioa (LGK) osatu dugu. 12etarik inork ez du elkarren berri, eta guztiak anonimotasunean mantenduko ditugu. Urteko hilabete bakoitzean, komisioko kide batzuk aukeratutako 'ezinbesteko irakurgaiak' jarriko ditugu Groseko liburu-dendaren erdigunean dagoen mahaian".

Paperezko familia

• Paperezko Lagunak. Beñat Sarasolak gidatutako irakurle kluba euskaraz.
• Amigos de Papel. Ruth Perez de Anucitak dinamizatutako duen irakurle kluba gaztelaniaz.
• Paperezko Kontzertuak. Liburu bati eskainitako kontzertu solasaldiak. Udan Jon Eskisabel arituko da dinamizatzaile lanetan: The Wave Pictures (uztailaren 12an, 20:00etan); Anari (uztailaren 26an, 20:00etan); Robert Ellis (irailaren 7an, 13:00etan); Sleepy Sun (irailaren 20an, 13:00etan). Kontzertu bakoitzeko sarrera 12 euro (liburu dendan eros daiteke soilik).
• Paperezko Filmak. Literatur zine kluba Begoña del Tesoren eskutik.
• Paperezko Antzerkia: Antzerki eta hizketa saioak. Ainhoa Alberdi.
• Paperezko Pulpitutik: hitzaldiak eta aurkezpenak. Uztailaren 23an (19:00etan) Jose Antonio Agirreri buruz arituko dira Ludger Mees eta Josean Rodríguez Ranz. Uztailaren 24an, Jesús Eguiguren egongo da, 19:00etan ere (Euskal Herria: por un nuevo nacionalismo, vasquismo y navarrismo).
• Garoan hitzaren geroaz: Kike Amonarriz arduratuko da udako solasaldi hauetaz. Denak arratsaldeko 19:00etan izango dira: Los dominios del español, Juan Carlos Moreno Cabrera uztailaren 9an; Hiztunpolisa, Jon Sarasua uztailaren 16an; Goza daiteke gehiago, Karmelo Ayestaran abuztuaren 27an.

Laborategi teknologikoa: osoigo.com

Zarauzko Garoa sotoan Eneko Agirrek sortutako espaziotik garatu da 2013ko abendutik aurrera osoigo.com (politikariei galderak egiteko plataforma). Eneko Agirre, Oier Aranzabal eta Lander Arretxea ari dira proiektu honetan lanean.

Kasu honetan, I. Forum Osoigo antolatu dute abuztuaren 6an, Kongresuko eta Senatuko hainbat politikariekin egingo den gosaria (goizeko 10:00etan).

Laburbilduz: biba zuek!

Mardula da egitasmoa. Euskalduna. Goi mailakoa. Ilusioz beteta ikusten da taldea. Kanpotik begiratuta suizidio komertziala dirudi, baina uste dut ondo aterako zaiela. Hasier Etxeberriak txio honetan esandakoekin erabat ados.

Diooosss! Nahiago nuke @egaroa koek asmatuko balute. Gora eurak! Biba letrak! Eta bizi bitez luze artistak eta artezaleak!

— Hasier Etxeberria (@hasier) July 4, 2014

La Librería Garoa se viene a Donostia por sanfermines, este apunte en castellano.

Hauxe da Javier Ortizen webguneko administratzaileok gaur goizean jasotako mezua.

Aviso de eliminación de resultados de búsqueda de Google

Lamentamos informarte de que ya no podemos mostrar las páginas siguientes de tu sitio web en respuesta a determinadas búsquedas en las versiones europeas de Google:

Roban una placa contra la obligatoriedad de poner la bandera española en la Diputación de Gipuzkoa

Para obtener más información, consulta

El derecho al olvido en Google

Poztu egin nau albisteak. Arrazoi bikoitza: alde batetik, badago nire sarrerak irakurtzen dituen jendea; bestetik, badago jendea lotsatu egiten dena egindako gauzengatik.

Pena ere sentitu dut apunte horretan komentarioa utzi zuenetako bat Alargaor zelako eta Alargaor jada ez dago gure artean.

Asko idatzi da ahazteko eskubideari buruz azken bolada honetan. Pare bat lotura utziko dizkizuet:

Enrique Dans: El absurdo derecho a que internet te saque por tu lado bueno.

Jorge Campanillas: Google responsable en Europa por la indexación de datos de carácter personal en su buscador.

Gauza bakarra gehitu nahi dut: batzuetan norbaitek duen ahazteko eskubidea pikutara doa eta gertatzen dena okerragoa izaten da (Streisand efektua).

Derecho al olvido vs derecho a la memoria, este apunte en castellano.

Iñaki Muruak bidali zidan aste honen hasieran mezua: Blog Hop Project: Así escribo mi blog. Hona hemen erantzunak.

Zeri buruz ari naizen orain idazten?

Betiko martxan nabilela ezin esan. Hamar urte beteko ditu blog honek uztailaren erdialdean (zortzi urte bete zituen 2014 hasieran Pedradas-ek) eta asko jaitsi dut erritmoa. Normala ere bada: agortu egiten dira gaiak, behin eta berriz errepikatzen naizela da dudan sentsazio nagusia, sare sozialek (twitter-ek eta facebook-ek) asko aldatu dituzte gauzak, etab.

Gainbegiratu ditut azken boladan idatzitako sarrerak eta ez dakit zer esan. Seguruenik asko aldatuko ziren gauzak idazten hasi naizenetik, baina ez naiz ni hori aztertzeko egokiena.

Zabaldu parentesia. Maialen Odriozola ari da eibar.org-eko blog komunitatea aztertzen. Itxi parentesia.

Blog pertsonal bat da hau eta nire kezkak ekartzen ditut hona. Politikaz (gero eta gutxiago), kulturaz, sareko gauzetaz, Realaz...

Genero berbera jorratzen duten beste batzuekin alderatuta zein alde dago nire idazketan?

Badago jendea azkar (eta ondo) idazten duena blogean, ez zaiona asko axola nola kontatzen dituen gauzak eta nahiago duena kontatu. Ni ez naiz eskola horretakoa. Oraindik ere asko kostatzen zait blogeko sarrera bat idaztea. Buelta asko ematen dizkiet idatziei, behin eta berriro aldatzen ditut esaldiak.

Bestalde, zalantza asko izaten dut iritziak plazaratzerakoan eta, denbora pasa ahala, konturatzen naiz zalantzak handitu egin direla.

Zergatik idazten dut idazten dudana?

Hasiera batean ez nuen uste blogarekin oso urruti iritsiko nintzenik. Hau da, bloga izateko aukera eman ziguten eibar.org elkartean eta ikastaro batera joan ondoren hasi nintzen idazten. Krisiak krisi, boladak bolada, orain uste dut bizi naizen bitartean zabalik izango dudala hau bezalako etxe bat sarean. Espazio publikoa da, baina baita pribatua ere. Askatu egiten nau, barne korapiloak askatzeko balio izan dit askotan.

Hasierako garai haietan idazketa prozesuak asko balio zidan gai baten inguruan irakurtzeko, ikasteko eta iritzi bat izateko. Orain ere horretarako balio duela esango nuke.

Gehienetan sarrerak bi hizkuntzatan plazaratzen ditut, baina beti egoten dira ñabardurak hizkuntza batetik bestera. Libreago idazten al da euskaraz?

Nolakoa da nire idazketa prozesua?

Gaia behin finkatuta dudanean, idazten hasten naiz. Ez ditut borradoreak online izaten, etxeko ordenagailuan baizik, baina ez da oso ohikoa izaten egun batetik bestera uztea kontserban apuntea. Hau da, jartzen naizenean gustatzen zait errematea ematea.

Euskarazkoa behin bukatu ondoren, sarean jartzen dut, argitaratu gabe. Loturak egiten ditut, negritak erabiltzen ditut eta, argitaratzeko moduan dagoela uste dudanean, gaztelaniazkoarekin hasten naiz. Normalean euskarazkoa argitaratzen dut aurretik eta handik ordu erdira edo bigarrena. Gustatzen zait bi sarrerak lotzea beheko aldean.

Memearen jarraipena

Jarraipena eman behar nion kate honi, baina ez dakit nori pasa eta pentsatu dut egokiena izango dela hemen bertan esatea nahi duenak jarraitu dezala memea. Polita izango litzateke norbaitek jarraitzea... eta bestela, ba zer egingo diogu!

Eguneratzea: Oier Gorosabelek hartu du lekuko bat.

Blog Hop Project: así escribo, este apunte en castellano.

Denok dakigu hauteskunde kanpainan zein txatxuak izaten diren politikari asko. Amaitzen da kanpaina eta ez dira desagertzen, baina bai albo batera uzten dituztela kanpainan ezagutzera emateko egiten dituzten txatxuen gauza horiek guztiak. Sare sozialak indarrean daudenetik, txorakeriak ere sare sozialetan egiten dituzte.

Elena Mengual kazetari eta blogariak Políticos "tuiteros" por interés sarrera argitaratu zuen hauteskunde eguna pasa bezain pronto, maiatzaren 27an. Batez ere Europako Parlamentura aurkeztu ziren Espainiako bi alderdi nagusietako zerrendaburuak zituen hizpide.

Gaur ia hilabetea pasa da hauteskunde egunetik eta, horietaz gain, euskaldunei ere erreparatu diet nik. Hauxe da atera zaidan argazkia.

Bide batez, erabili nahi baduzue, zerrendatxo bat sortu dut: Europarlamentua.

Euskal Herriko zortzi parlamentari

Izaskun Bilbao, Josu Juaristi, Ramón Jauregui, Eider Gardiazabal, Maite Pagazaurtundua, Fernando Maura, Pablo Zalba eta Michèlle Alliot-Marie dira akta lortu duten zortzi parlamentariak.

Horietatik hiru lagunek ez dute inolako presentziarik twitter sarean: Jaureguik, Pagazaurtunduak eta Maurak.

Pertsonalak dira mezuak edo beste norbait ari da?

Askotan oso garbi geratzen da ez direla beraiek ari sarean, are gutxiago kanpainan daudenean. Nabarmena da inpresio hori iritsi berria den jendearen profiletan. Willy Meyer-ek esaten du kontua berea eta taldearena dela. Arias Cañetek sinatu egiten ditu bere txio apurrak. Pablo Iglesiasek ere askotan aipatzen du talde-lana.

Noiz hasi dira?

Hauteskundeengatik hasi dira batzuk: Arias Cañetek apirilaren 25ean zabaldu zuen profila twitter-en, zerrendaburu izendatu bezain pronto. Elena Valencianok 2013ko hasieran utzi zuen sarea (seme-alabak babesteko, dirudienez), baina Europarako zerrendaburu izango zela zurrumurruak hasi zirenean, profila zabaldu zuen urte amaieran. Josu Juaristi otsailaren 2an hasi zen tuiteatzen. Apirilaren 5ean zabaldu zuen kontua Javier Nartek.

Eta hauteskunde kanpainaren ondoren, zer?

Gehienek nabarmen jaitsi dute jarduna kanpaina amaitu ostean.

Cañetek 92 txio bota zituen maiatzaren 23ra arte eta gainontzeko egunetan beste 10 txio bota ditu. Valencianok 9 tuit bota ditu maiatzaren 25etik.

Kanpaina amaitu ostean 29 tuit bota ditu Josu Juaristik. Azkena, ostegunean izan zen, Hodei Egiluz-en aldeko mezua.

Oso deigarria da akta berritu ez duen Carlos Iturgaizena. Azken txioa maiatzaren 25ekoa du. “A la espera de los resultados” zioen eta Euskadiko popularren presidente den Arantza Quiroga eta beste alderdikide batekin ageri da argazki batean.

Esperientzia dute batzuk sarean

Badira sarean denbora asko daramatenak: horietako gehienek errepikatu egiten dute Europako Parlamentuan.

Aipagarriena da, nola ez, Pablo Iglesias: 2010eko ekainetik dabil twitter-en eta 443.000 jarraitzaile ditu. 7830 txio.

Era berean, Pablo Zalba nafarra: 2009ko martxotik twitter-en: 12.000 txio eta 4.028 jarraitzaile.

Michèle Alliot-Marie 2010eko maiatzetik dabil twitter-en, baina oso gutxi aritzen da: 17.200 jarraitzaile eta 445 txio. Hemen nahiko garbi da ez dela bera ari.

Ez dakit noiztik dabilen Izaskun Bilbao, baina 1957 txio idatzi ditu eta 1092 jarraitzaile ditu.

Eider Gardiazabal 2012ko maiatzean hasi zen: 735 jarraitzaile eta 1.505 txio.

Hizkuntzen erabilera

Oso gutxi egiten dute euskaraz. Euskaraz eta gaztelaniaz ari dira Juaristi eta Bilbao, hura hau baino gehiago. Gehienak gaztelaniaz ari dira soilik eta badira beste hizkuntza batzuk sartzen dituztenak, (ingelesa, batez ere). Alliot-Marie frantsesez aritzen da.

Blogaririk bai?

Batzuk ez dute inolako webgunerik aipatzen beren profilean (harrigarriago Arias Cañete, Elena Valenciano eta Javier Nart zerrendaburuen kasuan); beste batzuk alderdiarena aipatzen dute (Pablo Iglesiasek Podemos, Josu Juaristik EH Bildu eta Alliot-Mariek Le Chêne); badira ere webgune propioa dutenak (Izaskun Bilbao, Willy Meyer eta Pablo Zalba).

Azken hiru hauek errepikatu egiten dute parlamentuan eta albisteen atal bat dute webgunean. Denetarik biltzen dute bertan: beraiei buruzko albisteak, prentsa-oharrak, beste komunikabideetan idatzitako artikuluak, propio edo idatzitako sarrerak...

Políticos en twitter tras las elecciones europeas, este apunte en castellano.

Ostiral eguerdia. Bazkaltzera geratu naiz lagun batzuekin Donostiako Alde Zaharrean. Diru bila hurbiltzen gara kutxazain batera. Kanpokoa aukeratzen dut nik.

Halako batean, mugimendua sentitzen dut nire alboan. Andre bat gaztetxo batzuei ozenki hitz egiten. Ez dago bere momenturik onenean andrea. Berrogeita hamar urteren bueltan dabil.

Ez dakit zer esaten dien mutil gazteei. Laupabost lagun dira. Batek bizikleta bat dauka eta harekin tematzen da emakumea.

Halako batean, bakean uzten du mutila eta beraiengana hurbiltzen naiz ni. "Utziozue bakean eta segi zuen bidetik". "Erotuta dago andre hori!". "Eta? Gutako edozein izan zitekeen".

Andrea hurbiltzen zait eta kristoren erretolika botatzen dit gaztetxo horien kontra. Ez dakit zenbat gauza egin dizkiotela, ez dakit zenbat salaketa egin dituela... Gero eta jende gehiago dago guri begira. Eskolak amaituta hondartzarako bidean doazen gaztetxoak gehienak.

Lagunak zain dauzkat, baina andreak kasu egingo dion norbait behar du. Isilik entzuten dut andreak esan nahi duena.

Nire lagun bat hurbiltzen da esanez alde egin behar dugula. Azkenean bagoaz denak. Andrea bere aldetik. Eta laupabost lagun haiek bere atzetik. Zer inpotentzia, dedio!

Gero pentsatzen dut gu ere horrela ibiltzen ginela gaztetxo hauen adina genuenean. Ondo baino hobeto gogoratzen dut eskolan nola egiten genion barre Marianori, askotan etxerako bidean zialdoka pasatzen zenean ingurutik. Gizajoa!

Lagunek esaten didate gertatzen ari zenari begira ari zela gure adineko koadrila bat. "Ya se ha metido el secreta por medio".

Ez dugu ikasten.

Siempre igual, este apunte en castellano.

Jordi Grauperak larunbateko La Vanguardian konparatiba polita egiten zuen Felipe VI: oxímoron zutabean (ordainpeko lotura). Juan Carlos erregearen garaiko hainbat Espainiako presidenteen mandatu bukaeran familiek, enpresek eta Estatuak zituzten zorrak, gaur egungoak barne.

Felipe Gonzálezen amaieran:

Familiek, 152.000 milioi euro.

Enpresek, 209.000 milioi euro.

Estatuak, 319.000 milioi euro.

Aznarren amaieran:

Familiek, 539.000 milioi euro.

Enpresek, 650.000 milioi euro.

Estatuak, 389.000 milioi euro.

Zapateroren amaieran:

Familiek, 870.000 milioi euro.

Enpresek, 871.000 milioi euro.

Estatuak, 736.000 milioi euro.

Rajoyren garai honetan:

Familiek, 781.000 milioi euro.

Enpresek, Bilioi 1 euro baino gehiago.

Estatuak, Bilioi 1 euro baino pixka bat gutxiago.

Joxerra Senarrek gaurko Errege "jatorraren" negozio ilunak artikuluan aipatu bezala, iturri batzuen arabera Juan Carlosek 1.780 milioi euroko ondarea ei dauka (Chastened King Seeks Redemption, for Spain and His Monarchy, New York Times).

Europako monarkiak aztertu dituen duen Herman Matthijs irakasleak modu bikainean laburtzen du kontua: "Suposatzen dut bera gutxienez milioiduna dela, baina galdera da: Bilioiduna al da? Zein da bere benetako ondarea?"

Juan Carlos y Felipe, este apunte en castellano.

Esan bezala urtebete pasa da Googlek Google Reader zerbitzua itxi behar zuela iragarri zuenetik eta arrazoi horregatik artikulu luze samarra argitaratu dute Diario Turing blogean (eldiario.es).

Zer dira RSS-ak?

Hasi aurretik, zehaztu dezagun kontzeptu hau. Euskarazko Wikipediak dio: “RSS XMLren familiako fitxategi formatu bat da, sarritan eguneratzen diren albisteen webgune eta blogentzako bereziki prestatua dagoena. Honi esker informazioa elkarbanatu eta beste webgune batzuetan erabiltzea posible da. Honi sindikazioa deritzo”.

Bloglines eta Google Reader-Feedly

Irakurlearen ikuspegitik, RSS-ak ematen dizute aukera zuk nahi dituzun informazio iturriak zehazteko eta banan-banan ibili beharrean webgunez webgune nobedadeen atzetik, denak helbide batean biltzeko informazio batzaileen bidez.

Blogari gisa hasi nintzenean (2004an) izan nuen Bloglines zerbitzuaren berri eta hura erabiltzen hasi nintzen. Garai batean, euskal blogariek zituzten jarraitzaileen berri izateko erreferentzia bat ere bazen Bloglines (2006koa da apuntea). Gero etorri zen zerbitzu honen gainbehera eta Google Reader eta Feedly erabiltzen hasi nintzen.

2013ko martxoa: Google-k itxi egin zuen Google Reader zerbitzua

2013ko martxoan erabaki zuten Google Reader ixtea. Alternatiba bila hasi behar izan zuen jendeak, nahiz eta Feedly erabiltzen genuenok, azalean, ez genuen aldaketa handirik nabaritu.

Google-k bota zituen arrazoien artean nabarmenena da 2005etik 2013ra informazioa jasotzeko ohiturak aldatu egin zirela: smartphoneak eta tabletak, app-ak (aplikazioak), eduki batzaileak, sare sozialak (twitter eta facebook, batez ere).

Baina bazegoen beste bat ere: Google Reader zaharkitua gelditu zela. Hau da, beste informazio batzaileak (Flipboard, Google Reader-en oinordeko den Feedly, Pulse, Taptu eta Reeder bezalakoak) ikusgarriagoak zirela.

Baina hainbeste aldatu al da ba panorama? RSS batzaileek ez dute inoiz izan hasiera batean uste zen arrakasta, baina, dirudienez, haien erabilera ez da hainbeste jaitsi azken urte honetan.

Twitter eta facebook vs on demand zerbitzuak

Jario kopuruari dagokionez, berdin-berdin jarraitzen dut Feedly-rekin (200 bat jario jarraitzen ditut), nahiz eta lehen baino kasu gutxiago egin, twitter bidezko informazio uholdeak asetzen eta nekatzen bainau.

Izan ere, gaur egun paper garrantzitsua baitute informazioa hedatzeko orduan sare sozialek (twitter-ek, batez ere, eta facebook-ek), baina horrelako sareetan dagoen informazio uholdea gehiegizkoa ere bada eta erraza da galtzea. Horregatik oraindik pisu handia dute Feedly bezalako batzaileek nahi dituzun jarioak jarraitzeko nahi dituzun unean eta tramankuluan.

Readability, Pocket eta Instapaper: gero irakurtzeko zerbitzuak

Baina gehiago ere behar da. Dozenaka jarioen dantzan, zer egin jario horiek garbitzeko? Edo zer egin une jakin batean ikusi baduzu twitter edo facebook-en artikulu interesgarri bat eta denborarik edo gogorik ez baduzu une horretan irakurtzeko? Horretarako jaio ziren albisteak gero irakurtzeko aplikazioak eta zerbitzuak. Readability, Pocket eta Instapaper bezalakoek aukera ematen dizute artikulu interesgarrien bildumatxoa egiteko eta ordenagailu aurrean, telefonoan, tabletean edo e-book-ean irakurtzeko.

P.S. Alferkeriagatik nengoen Readability-n, baina hau idazteko Pocket instalatu dut eta uste dut badela garaia aukera bat emateko.

Ah! Ez ditut IFTTT zerbitzuak ematen dituen automatizazioak aipatu, baina hori ere oso kontutan hartzekoa da. Hori bai, RSSn erabilera nahitaezkoa da automatizazioak ahalbidetzeko.

Ahora nos ilustramos gracias a los RSS, este apunte en castellano.

Maiatzaren Lehena den honetan goizeko 5:00etan esnatu egin naiz. Ezin lorik hartu berriro. Altxatu, mugikorra piztu eta Cuando los elefantes sueñan con la música irratsaioko azken podcast-ei bistadizo bat bota. Joño! Apirilaren 25eko saioa Zeca Afonso musikagile eta abeslari portugaldarrari eskainia dago.

Los claveles de Zeca Afonso

Zoragarria, aizue! Gaueko isiltasunean eta kaskoekin entzuten baduzue, hobeto. Lerro hauek idazten ditudan bitartean hirugarren aldiz ari naiz entzuten.

Duela hogei bat urte izan nuen Carlos Galilearen berri. Lokua Kanzari buruzko artikulu bat sinatu zuen El Paísen eta geroztik jarraitzen dut kazetaria, nahiz eta hilabeteak pasa ditzakedan haren berririk izan gabe. Munduko musiken alorrean, musika brasildarrean batez ere, da espezialista. Gustuko dut mundu aldrebes honetan edertasunaren bila jotzeko duen gaitasuna, musika ona aukeratzeko abilezia, kantak aurkezteko erabiltzen dituen hitz apur, goxo eta jakintsu horiek.

Grândola, Vila Morena kantaz aparte ezer gutxi nekien Jose Zeca Afonso musikagileari buruz eta Galileak haren obra ezagutzeko gogoa piztu dit.

Erdaraz? Noski baietz

Pasa den hilabete hasieran esan zuen Mikel Irizarrek hastekoa zela gaztelaniaz Radio Euskadiko Boulevardeko tertulian. Hiru tertulia pasa dira jada eta sakondu ditu erabaki hori hartzeko arrazoiak eta testuingurua Erdaraz, bai ala ez? apuntean. Nire jardunari erreparatuta, argi dago zein den nire erantzuna, baina merezi du irakurtzea Mikelen analisia.

Kaleratzeak Eusko Irratian

Ondo hasi gara, baina mikazten ari da apuntea.

Radio Euskadi aipatu dut aurreko paragrafoan eta EITBko irratiekin harremana duen beste gai batek eztanda egin du aste honetan. Arazoa Andoni Ortuzarren garaitik dator: autonomo bihurtu zituen zuzendaritzak 126 langile, langileriarentzako aurrekontua gainditzen zelako. 2008an iruzurra antzeman omen zuen Gizarte Segurantzak Radio Euskadin eta kontratu "mugagabe ez finkoak" egin behar izan zituzten. Egun 79 langile daude egoera horretan.

Hortik aurrera batzuek gauza bat eta beste batzuek beste gauza bat esaten dute. Langile batzuk (Bilboko egoitzakoak direla esango nuke; Radio Euskadikoak, batez ere) sarean antolatu dira Despidos Radio Euskadi Irratia kaleratzeak izeneko gunean.

Zuzendaritzarekin bat egin dute EAJk, EH Bilduk eta LABek. Gainerako sindikatuak kontra daude. Hona hemen LABen bertsioa eta hona hemen ELArena.

Euskara aitzakia gisa erabiltzen ari dira jendea botatzeko? Hori esaten dute kaltetuek eta hori zabaltzen ari da erdal munduan. Ez dakit hori horrela den edo ez, baina ondo esplikatu behar dira arrazoiak. Eta ez bakarrik euskaraz.

Maiatzaren Lehena

Lanpostua defendatzen ari dira Eusko Irratiko langileak eta horretan ari dira ere Diario de Navarrakoak. Duela aste batzuk izan nuen Comité de Empresa de Diario de Navarra gunearen berri. Otsailaren 15ean eginiko agerraldian irakurritako manifestua marko batean jartzeko modukoa da. Badakite borroka luzea dela eta, oraingoz, %50eko soldata murrizketa izan dute. Hona hemen adibide bat. Pilar Morrás-ek ezagutzera eman du bere nomina. 24 urtez kazetari lanetan DNn ibili ondoren, 850 euroko nomina garbia erakutsi du.

Hori da datorrena. Abisatuta gaude.