Amets Arzallus eta Ortzi Oihartzabal Erakusleihoan
Pasa den hilabetean izandako Metro koadro bat emanaldiaren ondotik, Amets Arzallus bertsolariaren eta Ortzi Oihartzabal musikariaren txanda izango da gaur Erakusleihoan. Izan ere, Ernest Lluch Kultur Etxeko zuzendari berriak, Xabier Cañasek, Erakusleihoa programarekin jarraitzea erabaki baitu.
Prentsa oharrak dioen moduan "bi artista hauek hitza eta musikaren arteko
bat-bateko bidai batera eramango gaituzte (...) Bibolinaren lau kordak eta ahots baten bi kordak korapilatuak, sormen bide ezberdinak jorratuko dituzte; musika, bertsoa eta idazkiak elkarrizketan. Esperimentazioa zuzenean".
Ezagutu nahi izanez gero, gaur, azaroak 27, duzue aukera bikaina. Arratsaldeko 19:30ean da hitzordua Ernest Lluch Kultur Etxeko areto nagusian (sarrera Anoeta Estadioko 8. atearen aldamenean). Dena uste bezala ateraz gero, bertan egongo naiz gaur iluntzean.
Informazio gehiago, Donostia Kulturako Arte Eszenikoen atarian, victoriaeugenia.com webgunean: Amets Arzallus eta Ortzi Oihartzabal Erakusleihoan.
Kronika zuri-beltza
Argia aldizkariaren azken zenbakian Aitor Zabaleta kazetariak Kronika zuriak izeneko zutabea sinatzen du eta zera dio: "Pedro Miguel Etxenike zientzialariak dio kazetariok ongiaren mezulari izan behar dugula, sentimendu positiboen hedatzaile".
Ni ez naiz kazetaria, baina bide horretatik saiatuko naiz. Halere horretan saiatu aurretik Eusko Jaurlaritzari sartu nahi diot behatza begian. Beraz, kronika zuri-beltza beharko du izan honek. Eta ez bakarrik tonuagatik, irundar jendea ere aipatuko dudalako (eta zuri-beltzak dira Real Unión futbol taldearen koloreak).
702.000 euro
Eusko Jaurlaritzako bi sailek Kepa Junkera musikariari emandako dirutza hori izan da albiste azken aste honetan. Honi buruz esan nahi nituen gauza gehienak nire laguna Marietak idatzi ditu. Marieta katalana da, baina ederki ezagutzen du gure herri hau.
Horretaz gain, ezer gutxi dut esateko. Jaurlaritzako Kultura zein Etxebizitza sailek erabakia nola justifikatzen duten jakin arte, bai harritu nauela musikari jendea isilik somatzea. Eta ez dut ulertzen zergatia.
Jon Abrilek Sustatun aipatu bezala, Jabier Muguruzak utzi egin du Kulturaren Aholku Batzordea. Abrilek dio erabaki hori dagoela atzean eta hori da ere nire susmoa, baina ezin dut baieztatu.
Fermin Muguruzari galdetu zioten Patxik eta Jabik irratia.com-en eta ohikoa duen bezala ez zen isildu.
Hortik aparte, norbaitek esan du zerbait?
Musikari Seulen
Beste musikari irundarra aipatuko dut gaurkoan. Iñaki Diéguezek Cirque du Soleil konpainiarekin aritzeko frogak pasa zituela kontatu nuen duela urtebete. Orain, hutsune bat izan da munduan barrena dabilen konpainiaren taldeetako batean eta deitu egin diote. Ez da kontratu luzea, hilabete batzuetakoa baizik. Badira jada zenbait egun hasi zela lanean. Une honetan Seulen dago. Mailak idazten ditu, baina ondo legoke blog bat zabaltzea. Lagunek Myspace.com gunean duen txokoan mezu laburrak uzten dizkiote behintzat.
Iñakiri beste hilabetez luzatu nahi diote kontratua, baina berak zerbait luzeagoa nahi du. Ea zortea duen bederen.
Clemente ere bada pertsona
"Oso harro nago Javier Clemente entrenatzaile zela gertatutako gauza batekin. Zuntz haustura ezberdinak izan ondoren, eta horietako baten errekuperazioaren azken txanpan nengoela, taldekide batek esan zidan jokalari deialdian nengoela. Ezin nuen sinetsi eta zerrenda begiratzera joan nintzen. Egia zen: Clementek ohikoa zuena baino jokalari bat gehiago deitu zuen eta hura ni nintzen. Txantxetan ari zela uste nuen eta misterrarekin hitz egitera joan nintzen. Bi arrazoiengatik egin omen zuen: bata, niregatik, morala altxatzeko behar bainuen, baina batez ere taldearengatik, ni aldagelan eta zelaian egonik taldekideak alaiago eta adiago egoten baitziren. Anekdota hau da nire kirol bizitzako garaikurrik garrantzitsuena, baita nire bizitzako inportanteenetakoa ere".
El trofeo más importante de mi carrera
Joan Golobart
Loretopetik (XXVII) Kontuak argi eta garbi, faborez
Irutxuloko Hitzan 2008ko azaroaren 19an argitaratutakoa, Loretopetik atalean.
Gasteizko Parlamentuan iraileko bigarren aste bukaeran Politika 2.0 jardunaldietan herritar blogariak eta politikari blogariak bildu ziren, batez ere. Ni ez nintzen bertan egon, baina nahi duenak topatuko du sarean Politika 2.0 honen arrastoa.
Badakizue azken bolada honetan dena dela 2.0 (bi puntu zero). Politikarekin ari dira orain, Obamak markatutako bideari jarraikiz. Uxue Apaolazak zioen, penatuta, amaitu dela fikzioa eta berriro errealitatea gailenduko dela AEBetako hauteskundeen ondoren.
Euskal politikariak lehendik ibiltzen ziren Interneten, eta ikusiko dugu zer egiteko gai diren. Euskal Herria osoan ez, baina Euskadin (EAEn) ere hauteskundeak izango baititugu martxoan. Jada une barregarria bizitzeko parada eskaini digu, Donostian bertan, Basagoitiren pop politikak: inoiz egon gabea naiz jendea horrela mugitzen den pop kontzertu batean.
Estatu Batuetan sei hilabete pasa zituen lagun batek bueltan esandakoa dut buruan itsatsita azken aste hauetan. Lagunak kontatu zidan Utah-ko gobernadorea (Utah-koa zela uste dut) Txinara joan zela udaberrian. Bertako prentsak argitaratu omen zuen bisita horretan gobernadoreak gastatu zuena, xehetasun osoz. Era berean, gobernadoreak besapean ekarri zituen kontratuak ere zerrendatu ei zituen. Gauzak horrela, erraza zen batuketak eta kenketak egitea. Kasu honetan, bisita defizitarioa izan zen eta horrela agertu zen iritzi publikoaren aurrean.
Balorazio kuantitatiboa ez da egin beharreko ebaluaketa bakarra, baina eskertzekoak lirateke antzeko adibideak hemen. Horregatik, gustura irakurri nuen urrian hemengo periodiko batean hamalau lagunez osaturiko Gasteizko udal delegazioa joatekoa zela Japoniara kultur eraikinak ikustera. Ez dut bisitaren kostua zehatz-mehatz gogoratzen, baina 50.000 eurotik gorakoa zen.
Eusko Jaurlaritzako goi karguak ere ibiltzen dira jotafuego munduan zehar. Euskadi Irratian eskainitako elkarrizketan, Joku Paralinpikoetan hamabost egun baino gehiago pasako zituztela Beijingen aipatu zuen Jaurlaritzako ordezkaritzaren buruak irailaren hasieran. Ondo da Joku horietan egotea, baita Joku Olinpikoetan ere, baina hainbeste denbora pasa behar da atzerrian?
Krisia ate joka dagoen garai honetan, Donostiako zenbait politikarik, alkatea buru, soldata % 3 murriztuko dutela iragarri berri dute. Lau haizetara zabaldu da jada albistea, baina sindikatuak agertu dira esanaz gauzak ez direla hain sinpleak. ERNEk, adibidez, salatu du alkateak erabiliko duen auto berri garestia garaje batean dagoela hautsa pilatzen, aurkezteko une egokiaren zain.
Bi puntu zero edo zero puntu bi, lagunok, berdin du: izan gaitezen zorrotzak.
Zer Errepublika?
Xabi Puertari Edu Lartzanguren kazetariak eginiko elkarrizketa ageri da gaurko Berrian. Alfonso Sastre Kultur Elkarteak (ASKEk) Donostiako Koldo Mitxelena Kulturunean gaurtik osteguna bitartean antolatu dituen Zer Errepublika? jardunaldiak aurkeztea da aitzakia.
Alfonso Sastrek berak eta Arnaldo Otegik zabalduko zituzten dagoeneko jardunaldiak. Joan ez joan egon naiz eguerdian, baina ez joatea erabaki dut azkenean.
Hurrengo egunetan Ángeles Maestro, Izquierda Unida barruan dagoen (edo zegoen) Corriente Rojako koordinatzailea, Carlo Frabetti, eta abar egongo dira.
Ez dut ezer begiratu sarean oraindik, baina baietz biharko prentsan azaldu Otegiren hitzak? Komunikabide bakoitzaren arabera berba batzuk edo besteak agertuko dira, hori ere bai.
Lidergoak ez du gripearen antzik
"Alderdi barruko zein kanpoko lidergorako ahalmen frogatuaren laguntzaz, 1997ko hauteskunde britainiarretan Tony Blairrek Alderdi Laborista garaipenera eraman zuenean, hemengo lider batzuk Blairren ispiluan begiratzeko tentaldian erori ziren. Keinuak, diskurtsoa, kanpaina imitatzen hasi ziren. Eta, noski, denek gonbidatu nahi zuten, hurbiltasunak behartuz, lidergorako ahalmena kutsakorra izango balitz bezala".
"Baina lidergoak ez du gripearen antzik: ez da kutsatzen. Bertute gehienak bezala, lidergoak jatorrizko gaitasuna eskatzen du, baina gero adorez landu beharra dago; konfiantza sortuz, merezitakoa bihurtzen da, bere burua gidatzen utziko duenak aitortua izan arte. Eta, noski, jolas arau egokiak behar ditu arrakastaz garatu dadin. Ia gauza jakinak diren hauek botatzen ditut hemen, Barack Obamarekin antzeko zerbait gertatuko dela uste baitut".
Salva Cardús, soziologoa.
Galtzeimer (XIX) Nerbioak
Ohar garrantzitsua: oraingoz blog honetan bakarrik erabiltzeko apuntea.
Eztabaida
Amarekin eztabaidatu nuen pasa den astearen hasieran, duela hamabi bat egun. Egunero-egunero errepikatzen zuen andre gaixoak attaren errekuperazioak aurrera joanez gero, igual etxera eraman beharko genukeela.
Normalean, saiatzen nintzen erantzuten hori ezinezkoa zela, baina, halako batean, ezin isildu eta errieta egin nion igande arratsaldean. Ahal zuen moduan agoantatu zuen amak nire purrustada.
Handik bi egunetara, berriz, goizeko 1:00ak aldera hotsegin zioten etxera egoitzatik. Atta ospitalera eraman behar zutela. Itxuraz, pilula bat gehiago eman zioten eta horrek eragin zuen gizona totelka hastea. Dena ondo zegoela konprobatu ondoren, goizeko 3:30ean eraman zuten berriro zentrora.
Amak hurrengo goizean 8:00etarako bertara joan behar zuenez, hantxe bertan egin zuen lo sofa batean. Anaiari eta bioi ez zigun ezer esan hurrengo goizera arte (ni, gainera, arratsaldean enteratu nintzen). Telefonoa hartu eta amarekin haserretu nintzen berriro.
Hurrengo egunean, berriz, gauzak horrela ezin genituela konpondu ikusita, lasaitu eta amarengana joan nintzen hitz egitera.
Famili bazkaria
Larunbatean famili-bazkaria genuen, baina atta ez zen joateko moduan. Katarroa zuen eta erabaki genuen hobe zela egoitzan geratzea. Ahaleginak egin genituen ama gurekin eramateko, baina senarra zentroan utzita, bera ez zela jatetxera joango esan zigun.
Ospitalean
Astearte honetan berriro ospitaleratu behar izan genuen atta, goizean goiz arnasa hartzeko zailtasunak zituelako. Ez zen kontu larria, baina oxigenoa jarri behar izan diote bi egunez. Ama joan zen ospitalera eta gero hots egin zigun guri. Gaur arratsaldean jada zentrora eraman dute atta. Ongi omen dago. Ondo hartu dute beste egoiliarrek.
Etxeko goxotasuna
Atzoko goiza gurasoekin pasa nuen ospitalean. Bazkaltzeko tenorean, une gogorra bizi nuen. Attak hartu zuen hitza eta inolako etenik gabe zera bota zigun amari eta bioi:
"Nik etxera joan nahi dut hemendik, ez egoitzara. Gazte ginela, amarekin ezkondu nintzen bera maite nuelako. Orain ere maite dut eta bizitzako azken urteak etxean pasa nahi ditut elkarrekin, goxo-goxo".
Saiatu ginen esaten oraindik ez zegoela etxera joateko moduan, baina berak ahobete hortz utzi gintuen zera gaineratuz: "Etxera joaten ez banaiz, erabaki gogorra hartuko dut".
Orain ulertzen dut joan den asteko amaren erretolika hura.
Reala maldan behera
Sarreran Anoeta aldizkaria jaso nuen. Unai Emery bolada ezin hobean dagoen Valentziako entrenatzaileari eginiko elkarrizketa, alde batetik, eta bera bezain ondo ari den Liverpooleko Xabi Alonso jokalariari egindakoa, bestetik. Horrelako jendea behar dugu hemen. Iritsiko ote da eguna biek ala biek Realera bueltako direna? Batek daki.
Utz ditzagun ametsak alde batera, gaur egun Reala noraezean baitago, azken urteetan bezala, eta ez da erraza jakitea nola aterako den klub txuri-urdina ataka gaizto honetatik.
Atzo Edurnerekin eta Aitorrekin egon nintzen zelaian. 1993-1994 denboraldian bost lagun hasi ginen joaten zelaira eta egun hirurak geratu gara soilik. Ez gara beti joaten, baina bai ikusten ditugula partida mordoa elkarrekin. Inguruan zegoen Edu ere gurekin egoten da askotan. Atzo ez.
Eibarren kontrako derbia pentsaezina zen duela urte batzuk. To, orain ezin irabazi Anoetan! Dena dela, gutxienekoa emaitza izan zen atzo, Realaren kirol gainbehera laburbilduta ikusteko aukera izan baikenuen laurogeita hamar minututan: funtsezko jokalari baten lesio larria (animo, Iñigo), ordezko kanpoko jokalari erdipurdikoen lan kaskarra, zalegoaren antsietatea eta erokeria (Lillok hartutako kolpea, botilarena), jokalariei ezer esan gabe aldageletarako bidea hartu zuen epailea. Horri gehitu erakundearen porrota (konkurtso-legea eta jujearen interbentzioa).
32 urte omen ditu botila zelaira bota zuen zaleak. Atletismo pistak tartean izanik, punteria behar da norbaiti buruan jotzeko. Bera da erruduna eta berak pagatu behar du. Baina bera bezalako zenbat jende dago portaera eskasa duena estadio batean? Makina bat.
Triste nago atzokoarengatik. Pasako da.
Arraytxiki eta Publikatu.com aurkeztu zituzten atzo Donostian
Astelehenean-edo enteratu nintzen Haritz Rodriguezek aspaldian elikatu gabe zuen blogean aurkezpenaren berri eman zuelako. Teketenek ere gauza bera egin zuen bere blogean, baita twitter kontuan ere.
Zertara nindoan oso ondo jakin gabe hurbildu nintzen KMKra. Ez ginen jende asko bildu. DVko Ibargutxi kazetariaz gain, Garako kazetaria ere bertan zegoela uste dut. Gipuzkoako periodiko salduenaren argazkilaria eta Argazki Press agentziakoa ere.
Blogari gutxi batzuk ere hurbildu ginen. Hogei bat minutuko espitxa bota zuten biek. Gorka hasi zen lehenago Arraytxiki web laborategia aurkezten eta, ondoren, Haritzen txanda iritsi zen. Honek Publikatu.com laborategi-haztegiaren diru-iturri gisa planteatu zuen. Sustatun dago albistea ondo garatua. Slidesharen ere badago aurkezpena.
Galderen txandan Mikel Iturbek aka azken_tximinoak galdetu zuen ez ote zen mundurat.net egitasmoaren antzekoa. Gorkak ezezkoa erantzun zuen, ez zirela konpetentzia. Izan ere, mundurat herri mugimenduen eremuan ari dela lanean eta Arraytxikik innobazio soziala landu nahi duela.
Ekitaldia amaitu ondoren, bi ekintzaile hauekin, Mikel Iturberekin, Nagore izeneko neska batekin eta UKnetberriko beste partaide batekin hartu genituen han inguruan pare bat trago.
Gaur irakurri dut Marko Txopiteak ez duela begi onez ikusten Publikatu.com egitasmoa, kontsumismoa sustatzen duelako-edo. Motza izango naiz, baina bere kritika irakurri ondoren zer esan ez dakidala geratu naiz. Horrela izango da, baina bizi garen munduan bizi gara.
Argazkiak Haritzek bidali dizkit eta nire flickr.com kontuan kargatu ditut. Espero dut ez haserretzea.
Ea zortea duten egitasmo hauekin.
Euskalerria Irratia 20 urte entxuferik gabe
Pasa den astean Lakasta jaunak bidalitako mezu bat jaso nuen. Bertan zioen datorren ostiralean, azaroaren 7an, iluntzeko 19:00etan, Barañaingo Auditorioan ospatuko duela Euskalerria Irratiak 20. urteurrena. 1988ko egun horretan bertan hasi baitzituen emisioak eta Euskalerria Irratiak 20 urte entxuferik gabe ekitaldia antolatu dute aitzaki horrekin.
Zuzenean emitituko dute auditoriotik eta gonbidatu hauek elkarrizketatuko dituzte: Oinatz Bengoetxea pilotaria, Egoi Martínez txirrindularia, Oier Sanjurjo futbolaria eta Hedoi Etxarte poeta.
Musika zuzenean dastatzeko aukera izango da ere: disko berria publikatu duen Fermin Muguruzak hiru kanta joko omen ditu (pasa den ostiralean zuzenean aritu zen Bilboko Hikateneoan), Hesian, Cheese and Road Ensemble, A-lai-kapela.
Kike Amonarriz eta Ilaski Serrano bikoteak lehiaketa muntatuko ei du han bertan.
Joan nahi izanez gero, gonbidapenak lehendik lortzeko bi bide daude:
1.- Telefonoa: 948 17 01 51.
2.- E-maila: administrazioa a bildua euskalerriai.com.
Albistea blog berri batean kargatu dut gazteleraz; Gente MQP- MQPzaleak montatu baitu Javier Vizcaínok zuzentzen duen irratsaio horretako entzule batek eta beste batzuei bertan parte hartzeko gonbitea luzatu. Ea ba.
