Harrikadak

"Oso triste gaude taldean. Oso triste. Ia inork ez du ikusi, baina Robert Gesink ere erori egin da Amets Txurruka erori den bihurgune berean. Ondoren Kevin Seeldrayers ere hortxe erori dela uste dut, eta horrek badauka zergati bat. Lasterketaren aurretik ibiltzen diren autoak ziztu bizian joaten dira, bidegurutze guztiak itxita egoten direla baliatuta. Bihurguneetan ero moduan joaten dira, rallyetan ibiliko balira bezala, eta errepide bazterreko hartxintxar guztia bide erdian uzten dute. Aiako jaitsierako bihurgune guztiak artxintxarrez beteta zeuden. Astean zehar bide horietatik pasaz gero, dena garbi egoten da, baina lasterketetan ez. Eta aurreko autoengatik da hori".

Juanma Garate. Rallyetan dabiltzala uste dute. Berria egunkarian sinaturiko zutabea. 2010eko apirilak 10.

Erykah Badu abeslariaren disko bakarra dudala uste dut. Zuzeneko bat ez dakit non eta noiz erositakoa.

Herenegun ikusi nuen arazoak zituela eginiko bideo batekin. Windows Seat kantari eginiko bideoarekin izan ditu arazoak Dallasko abeslariak. Izan ere, JFK zenak hil aurretik eginiko azken metroak egin baititu Baduk. Baina bidea egin bitartean soinean zituen arropak kentzen ditu. Eta bi nahasketa horiek (JFK gehi biluztea) gehiegizkoa dira AEBetan.

Ez dut nahikoa ezagutzen emakume hau eta susmagarria da bideo hau azaltzea disko berri bat argitaratzen duen une berean (New Amerykah Part Two. Return of the Ankh).

Kanta gustatzen zait eta meritua ematen diot jendaurrean biluzi eta, estetikak hainbeste agintzen duen gizartean, gorputz hori erakusteagatik. Bejondeiola Badu andereari!

;

Joan den asteko Argia astekarian Mikel Asurmendik egin zion, nolabait, galdera hori Lokarri-ko koordinatzaile den Paul Riosi:

Brian Currin ez da bitartekaria, prozesuan dauden zailtasunak errazten dituen pertsona baizik. Rol hori jokatu du lehenago eta orain ere ezker abertzalearekin arlo hori lantzen ari da. Estrategia bat ari da diseinatzen ezker abertzaleak prozesu demokratikoan baldintza berdinetan leku izan dezan.

Argazkiak.org | Herri Batasu... © cc-by-sa: iturri

Ondorengo galderan, Asurmendik esaten dio Rodolfo Aresen ustez, Brian Currin oker dabilela. Eta Paulek zera gaineratu:

Oker dabilena Ares da, uste ustel batetik ari baita. Aresek uste du Brian Currin bitartekari aritzeko premisarekin etorri dela. Aresek eta beste askok ez dute ulertzen Currin ezker abertzalearekin kolaboratzen ari dela etorkizuneko estrategia definitzeko, gatazka eraldatzea bilatzen duela, irtenbiderako eszenategia eraiki nahi duela. Tira, eta oker badago, zer? Ez al da okerrago oraingo egoeran segitzea?

Amaieran, Paulek dio,

Ez dut ikusten ETA armak behin betiko uzteko moduan, ezta su-eten iraunkor bat emateko ere. Urrats berriak eman daitezke, baina izatekotan ezker abertzalearen aldetik emango dira, ez ETAren aldetik.

Ea ba.

Zein da Brian Currin-en rola? Aktan jasoa. Sustatu. 2010eko apirilak 5.

Lance Armstrong txirrindularia puntako twitterlaria ere bada (une honetan, 2.466.000 jarraitzailetik gora ditu). Ostegun arratsaldean zera idatzi du:

What do you get when you have a Texan, Belgian, Frenchman, Basque, Kazak, Lithuanian, Ukranian, and a Swissman?

Hau da, gutxi gora behera:

Zer egin dezakezu tejano, belgiar, frantses, euskaldun, kazakiar, lituaniar, ukraniar eta suitzar banarekin?

Horiekin guztiekin dago Armstrong karrera bat korritzekotan, hain zuzen ere igande honetan korrituko den Flandriako Tourra. Bi euskaldun daude taldean: Markel Irizar eta Haimar Zubeldia. Bietako bat izango da. Bien izen-abizenen gainean klik eginez gero, Basque Countrykoak direla dio taldearen guneak.

Amaitzeko, nonbaiten ikusi nuen noizbait twitter-eko ranking bat, baina gaur ez dut topatu. Oker ez banago, mundu mailako lehen hamarren artean zegoen garai hartan Armstrong, Estatu Batuetako beste aktore eta kirolariekin batera. Ranking-a ez dut aurkitu, baina bai Celebtwitter, Celebrities on twitter jarraitzeko gunea.

Zenbat balio du Lance Armstrong-en tweet batek? Aktan jasoa. Sustatu. 2010eko apirilak 2.

Duela ia bost urte lerro hauek publikatu nituen blog honetan:

"Ezagun batekin geratuta nengoen taberna batean. Zain nengoen bitartean, leihotik edo atetik plazara begira nengoen. Eta nire talaiatik ijito koadrila ikusten nuen. Hara begira ari nintzela, laguna iritsi zen eta nire lehenengo hitzak:

'Zenbat ijito dabilen inguru honetan, kopon!'

'Ijito asko... Payo gehiago ikusten dut nik'.

Arrazoi zeukan lagunak. Bost ijito eta dozenaka gizon-emakume payo. Eta nik zeri jarriko arreta eta ijitoei."

Ekar dezagun apuntea beste testuinguru batera. Gaur goizean Brian Currin buru duen taldeak Bruselan publiko egin du agiri bat. Eta pertsona asko sumatu dut nekatuta gatazkak konpontzetik (saiatzetik, behintzat) bizi den jendearekin. Ados.

Orain, goian ijito jartzen duen tokian jarri bakegilea. Payo jartzen duenean, berriz, gerragilea.

Zenbat jende bizi da hemen gerra egitetik? Zenbat jende, aldiz, pakea egin nahian?

A quien corresponda, este apunte en castellano

Asko maite dut Herri Irratia eta oraindik ere dezente entzuten dut (irratian ere zappinzalea bainaiz). Horregatik izango da blog honen lehenengo apuntea Mariano Ferrer handiaren erretiroari buruzkoa.

Ostiralean Lugaritzen egon nintzen Bide Ertzean laukotearen emanaldian. Aretoa beteta, kontzertu majoa eskaini zuen Toxic Twins anaiek gidatzen duten taldeak. Imanol Ubeda abeslariak detaile polita izan zuen bertaratutako hainbat lankiderekin (bera ere Herri Irratian aritzen baita beharrean) eta azken kanta beraiei eskaini zien: “nik ezin dizuet lanpostu bat eman, baina kanta hau zuentzat da”.

Auskalo zer egingo duen Grupo Noticias-ek Herri Irratiarekin. EAJ deseroso baitago Ajuria-Eneako jauregian agintzen ez duenetik eta kontua ei da Onda Vasca irratiarekin uztartzea edo.

Atzera begira, Mariano Ferreren "El kiosko de la Rosi"z gain, Josean Alkorta zenaren ahotsean entzundako Realaren partida haiek etorri zaizkit gogora. Tito Irazustaren garaiak ziren (Herri Irratian eta Eginen aritzen baitzen gure Leandro laurogeigarren hamarkadan). Gero, 1987an edo 1988an, Iñaki de Mujikak hartu zuen honen lekukoa. Edo Gregorio Gálvez eta Forkiren musika tarteak, besteak beste, gaur egun ere jarraitzen dutenak.

Orain, goizetan, Felipe Retamalek gidatzen duen saioarekin esnatzea gustatzen zait (nahiz eta jarraitu “informazio praktikoa” esaten trafikoari eta eguraldiari eskainitako tarteari) eta, arratsaldeetan, noizean behin bada ere, Jon Martijaren saioa ere entzuten dut. Karmele Aranbururen solasaldia, berriz, ezin izaten dut askotan entzun, baina esatari beterano honen eguerdiko informatibo haiek gogoan ditut ere ("Euskadin gaur"). 

Esan bezala, ikusiko dugu zer geldituko den udazkenean.

Herri Irratia, este apunte en castellano

Badut lagun bat epaile lanetan aritutakoa laurogeita hamargarren hamarkadaren hasieran. Orain, jada ez da epaile, baina hori beste kontu bat da.

Lanean hasi berritan, Guardia Zibila etorri zitzaion pertsona bati telefono entzuketak egiteko baimen-eske. Gauzak esaten zituzten bezain garbi izanez gero, beren kabuz Corcuera legea (atean ostikoa emateko aukera errazten zuena) aplikatzeko aholkatu omen zien. Dena den, azkenik, baimena eman eta bidali zituen bulegotik. Ustez. Handik bi egunetara etorri zitzaion pikoletoa barkamen eske. Akatsa egin zutela: pisu berean, ezker-eskubi, bi etxebizitza zeudela eta albokoari ari zitzaizkiola entzuketak egiten.

Kontu horrekin gogoratu naiz Benemeritako zuzendari izandako Luis Roldán presondegitik atera den egun berean. Komunikabide askok hankasartze itzela egin duten egunean, Frantziako polizia indarrek botatako amua irensteagatik (Kataluniako bost suhiltzaileen auziaz ari naiz, noski). Aurreko egunetan, ez da atzean geratu Efe albiste agentzia: Joseba Fernández bakarra izango balitz bezala jokatzeagatik. Eta zer nahi duzue esatea Jon Anza auziaz.

Lotsagarria izan da komunikabideek nola zabaldu duten lau haizetara suhiltzaileen gaia. Bertsio ofizialari men eginez. Eskerrak suhiltzaileak ez zirela euskaldunak eta, gainera, jende ezaguna zela bere komunitatean. Bestelakoan, agian ziega batean egongo lirateke auskalo zer egoeratan.

Javier Ortizen En el nombre del padre apuntea irakurri berri dut, 2004koa, eta oso aproposa hona ekartzeko. Bertan, Javierrek Ainara Gorostiaga eta beste hiru kideri gertatutakoa kontatzen du. Kasu honetan, euskaldunak izateaz gain, ezker abertzalekoak izaki, bi urte eman zituzten kartzelan egin ez zuten erailketagatik.

Zenbat gauza galdu ditugun bidean azken urte hauetan dermokrazia honetan. Eta hemen jende gutxiri axola zaio. Tamalez.

¿Versiones oficiales? No, gracias. Este apunte en castellano

Gaurko eguna prentsari kasu gehiegirik egin gabe pasa dut, baina bai entzun dudala eguerdian irratian Hernaniko alkatearen korte bat. Marian Betialarrangoitia SER kateko Radio San Sebastián-en egon da gaur. Beste gauza batean nuen belarria jarria, baina entzun dut nola ez duen erantzun nahi izan atzoko ekintzari buruz eginiko galdera. Hernaniko alkate gisa zegoela bera irratian erantzun du.

Orain, gauean, irakurri dut La Vanguardian Batasunak betikoa esan duela atzoko hilketari buruz.

Horren ondoren, Garan sartu naiz eta bertan irakurritakoa ere betikoa da. Behintzat ezker abertzalearen komunikatuari dagokionez. Kirogak eta Pueyok goizean Nafarroan egindako agerraldian zerbait berria dago? Ez dirudi.

Ez dut ulertzen nola ez dagoen ezker abertzalearen posizionamendu askoz ere sendoagoa. Paul Riosen apunte honekin ados nago.

Eltzea sutan probatzen omen da. Sua dago. Bai? Ez? Edota Xabier Etxaniz Rojok Tesia zutabean zioena da kontua? Ezker habertzalearen beste testu aldrebes bat?

C´est fini?, este apunte en castellano.

Kutxak Donostiara ekarri zuen atzo John Carlin idazle eta kazetari ezaguna. El País periodikuan idazteaz gain, El Factor Humano liburua (Playing The Enemy) kaleratu zuen iaz. Liburu horren eskubideak erosi zituen Morgan Freeman aktoreak eta Clint Eastwood-ek zuzendu du Invictus filma, Nelson Mandelak pasa den mendeko 90. harmarkadan nola lortu zuen Hegoafrikan gerra ekiditea ezagutzera emateko asmoz. Izan ere, kazetari lanetan ibili baitzen garai hartan John Hegoafrikan.

Atzoko gaia beste bat zen, baina. Erresilientziari buruz hitz egitera etorri baitzen Carlin, Juan Carlos Cubeirorekin batera Kutxak Andia kalean duen aretora. Gipuzkoa Aurrera ekimenaren gordasolapean antolaturiko ekitaldia zen. Horren aurretik, bikoteak beste jardunaldi batean hartu du parte, baina hau ez zegoen jende guztiari irekia.

Solasaldian zehar Carlinek aipatu du Euskal Herriak Hegoafrikara begiratu beharra duela hemengo gatazka konpontze aldera. Aukera ezin hobea zen eta galdetu egin diot ea zergatik ez zen aurrera atera Arnaldo Otegiri egin behar zion elkarrizketa.

Carlinek esan du gutxi gorabehera: "Estaba esperando que alguien me hiciera esta pregunta aquí. He leído muchas cosas al respecto que no se ajustan a la verdad. Pero no me ha extrañado nada esto, conociendo como conozco a los de mi gremio (los periodistas). Fue una iniciativa en común con El País. No es cierto que el Gobierno nos denegara el permiso para la entrevista. Simplemente no nos contestaron. Puede que la carta no llegara a su destino. ¡Quién sabe! En todo caso, fue una pena que no pudiera entrevistar a Arnaldo Otegi".

Erosoagoa iruditu zaio, noski, Hegoafrikan aurten ospatuko den Munduko Futbol Txapelketari buruz egin diodan hurrengo galdera. Amaieran, interesa agertu du Imanol Murua Uriak Loiolako prozesuari buruz atera berri duen liburuari buruz. Eta galdetu du noiz plazaratuko den gaztelaniazko edizioa.

La versión de John Carlin sobre la fallida entrevista a Arnaldo Otegi, este apunte en castellano.

Pintxos and Blogs izan genuen pasa den ostiralean (irakurri Makgregoryren kronika). Hileko lehen ostiraletan legez. Oraingoan arkitektura izan zen jorratutako gaia. XX. Mendeko 1930-1960 urteen bueltan gauzatutako Arrazionalismoa mugimenduari buruz hitz egiteko (edo entzuteko). Oraingoan ere oso gustura egon nintzen, baina gaur ez dut honetaz hitz egin nahi.

Urte honetako lehen bileran kultura kontuetaz aritu ginen. Pernan Goñi artistaz gain, Donostiak 2016an Europako Kultur Hiriburu izateko bultzatzen ari den hautagaitzaren ordezkariak etorri ziren. Une jakin batean (Lázaro Carreter-en arabera, gauza guztiak gertatzen diren une horretan) galdetu ziguten nola ikusten genuen gaur egungo Donostia eta nola irudikatzen genuen 2016koa.

Niri egokitu zitzaidan lehen iritzia ematea eta sei urte barruko Donostia dekadentzia hitzarekin lotu nuen. Eta berdin pentsatzen jarraitzen dut. Bada garaia jakiteko, materialki behintzat, aspaldi jo genuela goia eta orain bakarrik erortzea gelditzen zaigula.

Hori txarra da? Ez du zergatik txarra izan behar. Aspaldi esan zuen MCC taldeko buruak, oker ez banago iaz Logroñon emandako hitzaldi batean, krisi ekonomiko honetatik 2014 urtearen bueltan aterako ginela eta orduan baino % 20 txiroago izango ginela. Horrela izango ote den? Batek daki. Niño Becerraren teoria gauzatuko ote den? Auskalo.

Ez gara lider izateko jaio. Nazkatuta nago beti puntaren puntan ibili behar horrekin. Kostata egingo dugu aurrera; are gehiago azken urte hauetan eginbeharrak alde batera utzi ditugula kontutan hartuz. Gure inguruan lagunak, ezagunak, jendea langabezian nola erortzen ari den jabetzea besterik ez dago.

Esnatu beharko dugu. Ez dakit kapitalismoa ez den beste zerbait ezagutzeko ote dugun. Zaila ikusten dut, baina ez ezinezko.

Ez dut deshazkundea delako mugimenduari buruz gehiegi irakurri, baina uste dut bide interesgarria izan daitekeela.

Decadencia, decrecimiento o lo que sea, este apunte en castellano.