Harrikadak

Larunbatean komunikabide batzuk azkar ibili ziren Tenerifeko 25 urteko mutil bati leporatzen bere bikotekidearen alabaren hilketa. Azkarrena eta traketsena, ABC. Larunbateko azalean prozesatu eta di-da epaitu baitzuen mutila. Baina handik ordu batzuetara, epaileak askatu egin zuen, itxura guztien arabera mutil honek ez baitzuen ezer egin. Beste batzuk dira hanka sartu zutenak.

Igande goizean, berriz, Leitzan izandako "atentatuarekin" esnatu ginen. Orduak pasa ahala, berriz, gauzak nahasten joan ziren eta atentatua Bartolín style ekintza bihurtu zen. Gogoratuko duzue, nola duela hamaika bat urte Bartolín zinegotzia Irunen agertu zen.

Gipuzkoako Batzar Nagusiek deituta, herrialdeko zenbait kirol taldek bat egin dute emakumeen aurkako biolentzia salatzeko kanpainarekin. Larunbatean, Real Unionek parkarta bat atera zuen Nasticen kontrako partidan. Eta Nagore Laffage gaixoaren ama (gaixoa) ikusi nuen palkoan agintariekin.

Larunbatean bertan, Gal Estadioan, Real Unión taldeko aulkian zegoen 2008an bost hilabete kartzelan pasa zituen jokalari bat, beste hainbeste emakumeren kontrako sexu erasoak egiteagatik akusatuta. Bere zorionerako, Ertzaintzak Gernikan beste pertsona bat atxilotu zuen eta pertsona horri egotzi zizkioten aipatu krimenak. Geroztik, nik dakidala behintzat, komunikabideek ez dute ezer esan.

Horrela egin beharko lukete beti. Epai irmoa izan arte inor ez baita erruduna.

Zergatik jokalari horren egoera salbuespena da gaur egun? Arau izan behar zuen.

Buscando culpables, este apunte en castellano.

Nicholas Sarkozyk gidatzen duen UMP alderdiko bozeramailea da Frédéric Lefebvre. Atzo arte ez nuen Lefebvre jaunaren berri (gutxiegi jarraitzen dugu hegoaldekook Frantziako gorabeherak, baina kristo guztiak daki hemen nor den Belen Esteban). Twitter-en izan dut haren berri. @kortabitarteren tweet honetan, hain zuzen ere. Eta bertan ageri den estekan egin dut klik. Frédéric Lefebvre expulsé de twitter en 24 heures (24 ordutan bota dute twitter-etik Frédéric Lefebvre).

Dena asteazken arratsaldean hasi zen. Bozeramaile aho beroak kontua zabaldu zuen twitter-en eta lehen mezu gisa, aktan jasoa gordetzeko modukoa:

"Que cela serve de leçon a la presse" (Komunikabideentzako irakasgaia izan dadila hau).

Etsai asko izango ditu, zeren di-da montatu zen kanpaina Léfebvre jaunaren twitter kontua blokeatzeko. Eta 24 ordutan bertan behera utzi zuen twitter-ek aipatu kontua.

Baina bueltan da berriro, lehen bezain harroxko.

"I'm BACK, merci pour votre soutien massif et vos nombreux mails!" (Hementxe naiz berriro. Eskerrik asko zuen babesagatik eta zuen mail andanagatik!)

Frédéric Lefebvre, politikari harroxkoa Twitterren. Sustatu. Aktan jasoa. 2009ko azaroak 28.

Frédéric Lefebvre, un político arrogante en twitter, este apunte en castellano.

Azaroak 26 da bihar. Goizeko 12:00etan A Fuego Negro jatetxean egongo da Fermin Muguruza Pintxatu liburua aurkezten. Oker ulertu ez badugu musika eta pintxo errezetak biltzen ditu liburu eta disko formatuan.

Ostegunean bertan, arrasaldeko 19:30ean, Kandido Uranga egongo da Ernest Lluch Kultur Etxeko areto nagusian Txakurrek haginka testuaren moldaketa dramatizatuarekin. Pedro Alberdiren Orain txakurrek haginka egingo didate liburuan oinarritua.

Baina egun horretan bertan, ordu berean gainera, Miguel Sánchez-Ostiz egongo da Gipuzkoako Ateneoak antolatutako Malcom Lowry-ri buruzko hitzaldi batean Dr. Camino Liburutegian. Ahal badut bertara joateko asmoa daukat.

Ostiralean beste plan batzuk nituen, baina igual hurbilduko naiz Errenteriako Xenpelar Kultur Etxera. Bertan egongo baita Toni Strubell Hasta aquí hemos llegado liburua aurkezten. Hitzaldia eskainiko duela dio gonbidapenak: Catalunyak Espainiarekin duen asperdura ulertzeko klabeak. Arratsaldeko 19:00etan, azaroaren 27an.

Aspertzeko betarik ez dago herri honetan.

No time for love ere ez. Alde bateko zein besteko militarrek sar ditzatela pistolak ahal duten tokitik.

No hay tiempo para aburrirse, este apunte en castellano

Gaur eguerdian egingo omen du publiko Vaticanoak Jose Ignacio Munilla euskalduna izango dela Gipuzkoako gotzain berria. Eta zuek pentsatuko duzue: eta zer? Ba gu bezalakook, eliza katolikotik kanpo gaudenok, dibertituko garela eta, aldiz, eliza horretan izanda, bere korrontekoak ez direnek asko sufrituko dutela. Gaur goizean Radio Euskadin Joseba Egibarrek esan bezala, eskuinago soilik pareta baitauka Munillak (Rouco Varelak bezala, gaineratu du jeltzaleak).

2006an deskubritu nuen Munilla eta haren artikuluak jasotzen dituen webgunea. Nahiz eta beste helbide batean egon, sarean daude irakurtzeko moduan Jose Ignacio Munillaren artikuluak.

Hona hemen 2006an irakurritako bi parrafo homosexualitateari buruzko artikulu batean idatziak:

"El cambio en la consideración de la homosexualidad, de trastorno psicopatológico a mera condición sexual alternativa, se ha debido más a las presiones de los influyentes lobbys gays, que a nuevas evidencias científicas. Fue en 1980 cuando estos grupos consiguieron una de sus mayores "victorias", al lograr que la Asociación Americana de Psiquiatría retirara la homosexualidad del manual de trastornos comportamentales (Diagnostic and Statistical Manual)".

"Existen, no obstante, profesionales de primera línea que se atreven a continuar afirmando lo que la psiquiatría siempre ha afirmado: estamos ante un trastorno neurótico (Van Den Aardweg, Bieber & Bieber, Aquilino Polaino, etc...)"

Oraingoz idatzi duen azken artikuluan, abortuaren inguruan, dio: "quien apruebe la Ley del Aborto estará en situación de complicidad de asesinato". Eta, aizue, Mandela aipatzen du bukaeran.

Barre egingo dugu, baina tristea da horrelako pertsonek agintea izatea edonon daudela ere.

Jose Ignacio Munilla dator. Sustatu. 2009-11-21.

José Ignacio Munilla vuelve a casa por navidad, este apunte en castellano.

Kataluniako lagun batek kontatu zidan telefonoz bere ezagun bati gertatutakoa eta, nik ez nuenez horretaz ezer irakurria, lotura bat bidali zidan Ràdio Catalunyaren webgunera. Gero, Jaume Valls-i buruz directe.cat webgunean dagoen informazioa aurkitu eta irakurri egin nuen ere.

Dirudienez, urriaren 16an Jaume Valls tabernaria lanera sartu zenean, aspaldiko bezero bat hasi zitzaion "Jaime" deika tonu txarrean. Tabernariak dioenez, hasiera batean ez omen zion kasu askorik egin, tipoa edanda baitzegoen. Baina ingurutik pasatzen zen bakoitzean, besteak jarraitzen omen zuen iseka egiten.

Halako batean, Jaume hurbildu zitzaion besteari esatera bere izena Jaume dela, ez Jaime. Bezeroak, jabearen laguna itxura guztien arabera, erantzun ei zion berak nahi zuen bezala deitzen ziola. Hortik aurrera gauzak konplikatu egin ziren eta bertsioak ez datoz bat.

Bezeroak alde egin zuen eta esan omen zion jabeari tabernariak barkamena eskatu ezean, bera ez zela bueltatuko establezimendura.

Jabeak zer egin zuen? Tabernariari adierazi zion barkamena eskatu behar ziola bezeroari. Jaumek ezetz, berak ez ziola barkamena eskatuko. Bezeroak burla egin ziola eta ez alderantziz. Enpresak espedientea zabaldu eta astebetez bidali zuen etxera, zigortuta, lanik eta soldatarik gabe. Orduan, albisteak hedabideetara egin zuen salto eta hautsak harrotu ditu.

Lagunak zioen, eta arrazoia du, Josep-Lluís Carod-Rovirak Tengo una pregunta para usted telebista saioan izandako une harekin duela lotura.  "Yo me llamo como me llamo aquí y en la China" esan zionean Carod-ek Burgosko gazte ezjakin bati.

"Me llamó Jaime en vez de Jaume" lotura ere utziko dizuet. Bideoan ageri da Jaume Valls bera. Ea onik ateratzen den Jaume ataka honetatik. Animo.

Me llamo Jaume, no Jaime, este apunte en castellano

Badira jada zenbait hilabete Ander Izagirrek kontatu zuela Nairolau bi pisuko autobusa erosi zutela inguruko lurraldetan barna ibiltzeko eta jarduera interesgarriak antolatzeko asmoz. Egoera konplikatu egin da eta bigarren eskuko Scania autobusa oraindik geldirik dago, baina hori ez zen arazo izan pasa den ostegunean Nairolau proiektuaren aurkezpena egiteko.

Autobusa Tolosako Suhiltzaileen eraikinaren aurrean dago eta hara hurbildu ginen Zigor Aldama kazetariaren hitzaldira. Eskuzabal hartu gintuzten Josu Iztuetak eta enparauek. Gaztea da Zigor (29 urte), baina 10 urte daramatza jada Ekialde Urrunean. Orain, Shangain du egoitza, baina jarraitzen du alde batetik bestera mugitzen. Etxean burokrazia kontuak egiten ari zela aprobetxatuz, Tolosara gonbidatu zuten.

Prentsa idatzia jarraitzen baduzue, Zigorren izen-abizenak hainbat tokitan ikusiko zenituzketen azken bolada honetan. Izan ere, komunikabide askorekin kolaboratzen baitu.Txinari buruzko hainbat topiko puskatzeko balio izan zuen solasak, baina Txina erraldoiaren indarra argi eta garbi ikusi genuen (besteak beste, 2010. urtean mundu mailako produkzioaren %50a lortuko omen du).

Lau ordu egon ginen autobusean eserita. Hitzaldiaren ondoren, afari-merienda egin baikenuen bertan. Ander Izagirrek atera zuen goiko argazkia, baita egun hartakoak bere blogean kontatu ere: Cómo viajar a China sin arrancar el autobús.

Ea egin beharreko lanak amaitu, burokraziaren langa pasa eta autobus autogestionatua hortik zehar ikusterik dugun.

Amen.

Nairolau no está quieto-parau, este apunte en castellano

Aste honetan albiste izan da errege-erreginek Donostiara eginiko bisita. Eta kezkatuta geratu naiz ikusterakoan batzuek nola atera dituzten ukondoak bikotearekin egoteko.

Ez dut jarraipen berezirik egin, baina nire RSS irakurgailura iritsitako apuntetxo bat eta argazki bat aipatu nahi ditut gaur.

Mikel Erentxun musikariak ondoko hau jarri zuen bere blogean errege-erreginak ezagutu ondoren: "Esta tarde he conocido a los Reyes (...) El Rey, muy simpático. La Reina, muy atenta y muy amable. Se ha saltado todo los protocolos y nos hemos hecho unas fotos".

Hurrengo egunean, gainera, errege-erreginekin ateratako argazkia jarri zuen. Hirukoteaz gain, beste musikari bat ageri da erretratuan, Alex Ubago.

Uste baino okerrako dago musikaren mundua.

Gortesauak. Aktan jasoa. Sustatu. 2009-11-15.

Cortesanos, este apunte en castellano.

Dear JOR:

Gaur bertan kontatu izan bazenit bezala gogoratzen dut duela urte batzuk erregeak Donostiara egindako bisita batean gertatutakoa.

Miramar Jauregian zaude. Erregea (edo errege-erreginak) etorriak dira Donostiara ez dakit oso ondo zertara, baina El Mundo (del País Vasco) egunkariaren ordezkari gisa bidali zaituzte harrera ofizialera. Halako batean, zigarroa erretzera atera zara Miramarko lorategira. Lorategian ezezagun batekin egin duzu topo. Eta ezezagunari esaten diozu ea nolatan etorri den Borboia Euskal Herrira. Zuen talaiatik ondo baino hobeto ikusten dira manifestazioaren ondorioz sorturiko keak, baita entzun ere polizi autoen sirenak. Ezezagun horri esaten diozu ea zergatik etorri behar zuen halako istiluak sortzeko arriskua zegoenaren jakitun.

Ezezagunak ez dizu erantzun eta zu barrura zoaz, zigarroa itzali ostean. Barruan zaudela, zure taldeko batek galdetzen dizu ea zertan zenbiltzan Sabino Fernández Camporekin.

Biak jada joanak zarete, baina errege-erreginak Donostiara datoz gaurkoan, ongizatearen nekaezinak baitira hauek (Monacoko Carolina ere badator). Kasu honetan, Aquarium bisitatzera eta El Diario Vascoren hirurogeita hamabosgarren urteurrena ospatzera. Ze popopoza! Are gehiago, Ertzaintzak herri xumeari gomendatzen dio garraio publikoa erabiltzea (hau da, beti bezala).

Irabazten ari dira.

Herritarrok galtzen ari gara.

Hurrengora arte, JOR.

Fuera de juego, este apunte en castellano

Esan bezala, Alakrana ontzikoak aske ikusi nahi ditut berandu baino lehen. Horregatik, besarkada bat bidali nahi diet hemendik beren senide, lagun eta bizilagunei.

Baina, gauza batzuk esan nahi ditut arazo honen aurrean.

Aste honetan Lea-Artibai eta Mutrikuko Hitzak Teodoro Akarregi ondarrutarra elkarrizketatu du: Marea luzea piraten esku. Alakrana ontziaren aurretik Alakran baforan ibilitakoa da Teodoro eta ondo baino hobeto ezagutzen ditu hango kontuak.

Gehienok bezala, lehenengo eta behin arrantzaleak ekarri behar direla pentsatzen du Akarregik. "Ordaindu eta ekarri egin behar dira". Gero, "txalupak portuan eduki behar badira arazoak konpondu arte, eduki egin beharko dira". Ez ditu armak gustuko eta konpondu baino egoera zailduko dutela uste du. "Nik ez dut ikusten irtenbide modura. Horrela ere berdin-berdin doa galtzeko. Alakrana bahitu zutenak hamaika ziren, baina hurrengo erasotu zutenak bi txalupa izan ziren. Bakoitzean hamar joanda, 20 dira. Ontzi batean lau militar sartuta ere, eurak gehiago". Barrura begira ere ez omen da ona: "Gabon Eguna, Gabon Zahar Eguna... horiek txarrak izaten dira itsasoan. Sarritan egoten dira auskak, eta barruan armak eroanda, batek jakin zer pasa daitekeen (...) Armarik ez da behar itsasoan, beste edozein beharretan erabiltzen ez diren moduan, itsasoan ere ez".

Bizitza latza, bai, "gure arrantzaleena". Kakotx artean jartzen dut, ez bata ez bestea ez zaizkidalako gustatzen. Gure? Nongoak gara gu? Arrantzaleak? Greenpeace erakundeak aurpegia atera zien bere garaian Hondarribian kañabera erabiliz atuna-eta arrantzatzen zutenei, baina Indiako Ozeanoan dabiltzan ontzi hauek aurretik jartzen zaien gauza oro harrapatu eta sareratzen dute.

Ez pentsa inguruan ez dudala inor arrantzatik bizi denik eta, beraz, urrutiko kontuak aipatzen ari naizela. Adibidez, senide bat daukat ia hogeitabost urte daramatzana Venezuela eta Panamako uretan arrantzan. Laurogeigarren hamarkadan bertara joan zenean, dolarretan kobratzen zuen eta asko irabazten zuen pezetarekiko aldea nabarmena zelako. Orain, berriz, askoz ere denbora gehiago pasatzen du itsasoan eta gutxiago irabazten du dolarrak euroarekiko asko galdu duelako.

Bukatu aurretik, beste kontu bat ere aipatu nahi dut. Picapiedraren blogean ikusi dut Diagonal periodikoaren webgunean duela egun batzuk jarritako bideo bat. Kazetari batek eginiko erreportaje laburra da, lau minutu pasatxokoa. Merezi du ikustea. “Gure ikuspegiaren” beste aldea.

Zorionez, badirudi, Alakranako tripulazioa askatzeko akordioa gertu dagoela.

Hasta Calcuta, este apunte en castellano.

Raquelen bidez iritsi zait. Eskerrik asko.