Eibarko periferiatik

Hemen duzue orain dela bi urte argitaratu nuen errezeta erreferentzia gisa. Azken finean osagaiak eta kopuruak lehengoaren antzekoak edo berberak dira, baina oraingoan dokumentatuta ditut eta saiakera guztietan kopuru berak erabiltzen saiatzen naiz. Hona hemen:

Ore-ama freskatu

• 1. eguna, 22:00: hozkailuko potetxoan dudan ore-amaren 10 gramo, 100 gramo irin eta 60 gramo ur epelekin nahasi, bola bat egin eta tuper txiki baten ondo itxita utzi. Jatorrizko nire ore-ama nahiko lehorra da eta nahasketa ere lehor xamarra gelditzen da, plastilina bola bat bailitzan. Tuperra ondo itxita interneteko routerraren gainean uzten dut. Truko ona da hau, epeltasun iraunkorra ematen baitio eta tenperatura oso garrantzitsua da ore-ama ondo garatzeko.
• 2. eguna, 7:00: aurreko eguneko nahasketa ondo hazita egongo da, tuper horren edukia 165 gramo irin eta 100 ur epelekin nahasten dut eta beste tuper handiago baten uzten dut, berriz ere ondo itxita eta berriz ere interneteko routerraren gainean. Guztira 435 gramo ore-ama izango dugu (gutxi gora behera).
• Nahasketa hau routerraren gainean 2 ordu inguruz utzita bere bolumena bikoiztu egiten da. Zenbat hazi den igartzeko nahasketa egitean rotulagailu batekin marka bat egin.

Osagaiak nahastu

• 2. eguna, 9:00: aurreko nahasketatik 10 gramo hartu eta kristalezko ontzi txiki baten hozkailuan gorde hurrengo ogi ekinaldian nondik hasi edukitzeko. Bi bol handi hartu eta bakoitzean nahasketa hau egin:
  • 205 gramo ore-ama
  • 500 gramo irina
  • 340 gramo ur epela
  • 10 gramo gatza
• Guztia nahastu irin guztia ondo hidratatuta gelditu arte. Ondoren bol hori bustitako trapu batekin estali eta mahai gainean utzi.
• 2. eguna, 9:30ak: orea luzatu eta doblatu. Ikusi bideo honetan ariketa hau nola egin.
• 2. eguna, 10:00ak: orea luzatu eta doblatu. Ikusi bideo honetan ariketa hau nola egin.
• 2. eguna, 10:30ak: orea luzatu eta doblatu. Ikusi bideo honetan ariketa hau nola egin.
• 2. eguna, 11:00ak: orea luzatu eta doblatu. Ikusi bideo honetan ariketa hau nola egin. Ariketa hau lau aldiz eginda orea ondo nahastuta egongo da.
• 2. egna, 11:15: ore bakoitza tuper handi banatan sartu eta markatxo bat egin zenbat hazten den neurtzeko. Orain orea %25 inguru hazten utzi behar dugu hartzidura prozesua egiten. Prozesu hau tenperatura epelean egitea komeni da, horretarako zera egiten dut nik: labea desizozteko programan jartzen dut, 35 gradu inguru hartzen ditu horrek nire labean, eta tenperatura horretara iristean tuperrak barruan sartu eta itzali egiten dut. Horrela bi ordu edo bi ordu t'erdi inguru behar izaten du oreak esandako %25a hazteko.

Forma eman

• Ogiari eman nahi diozun formaren arabera aurre forma bat edo bestea eman behar diozu, hemen bi adibide:
• 2. eguna, 13:30ak: aurre-forma borobila eman. Ikusi bideo honetan ariketa hau nola egin.
• 2. eguna, 13:30ak: aurre-forma luzekina eman. Ikusi bideo honetan ariketa hau nola egin.
• Aurre-forma eman ostean, bol baten edo banneton erako edukiontzi baten utzi, plastiko baten batu eta hozkailuan sartu, gutxienez 12 orduz.

Labera

• 3. eguna, 8:00ak: labea 270ºra berotu. Bai, ahalik eta gehien. Ogia hozkailutik atera, mozketa egin gainean, labean sartu eta labea itzali. Hauxe da azkenaldian ikasi dudan trukua. Nire labea txikia da, hau da, altuera txikikoa eta gainera ezin diot gaineko erresistentzia itzali eta hori dela eta gaineko erresistentziaren indarrak ez dio ogiari asko hazten uzten. Horregatik, labea bero-bero izanda 20 minutuz itzaltzen badut, ogia ondo haziko da eta berotasunarekin egiten hasiko da. Lehenengo 20 minutu horien ostean, berriz ere piztu 200ºan eta beste 20 minutuz egin.

Ikasitakoak

• Labea itzaltzeak berebiziko onura ekarri dit. Lehen nire ogiak ez ziren ondo hazten eta truko batzuk erabiltzen nituen, hala nola, urez busti, zilarrezko paperarekin estali, ... Labea itzaltzea askoz eraginkorragoa eta sinpleagoa da, eta emaitza askoz hobea! Labea itzaltzea Iban Yarzak gomendatu zuen Robin Fooden programan.
• Irina: edozein irin erabili. Supermerkatuko irin arruntarekin ogi oso ona irtengo da. Ez erabili "harina de reposteria", baina beste edozein irinek balioko du. Galirin osoa erabili nahi baduzu ere supermerkatukoarekin hasi, emaitza ona lortuko duzu.
• Ore-ama freskatzeko arazoak badituzu, edo ez bada ondo hazten, galirin osoa erabili, honekin errazago hazten da-eta.
• Ur epela erabili, txorrotekoa. Hartzidura gertatzeko tenperatura oso garrantzitsua da, urarekin nahasketaren tenperatura igotzen baduzu, askoz errazagoa izango da prozesua burutzea.
• Orduak erreferentzia gisa erabili: gauean hasi beharrean goizean hasi zaitezke ore-ama freskatzen, horrela eguerdian beharrean, gauean amaituko duzu lehen saioa. Orduak beharrean pausoen arteko denbora-tarteak zaindu.
• Ideietako batzuk Foodgeeken YouTubeko kanaletik hartu ditut. Merezi du tipo honen ogiaren errezetak eta esperimentuak ikusteak.

Hona hemen emaitza, ikusi nola gelditzen diren ogiak. Lastima ezin direla ikutu, baina gainera aurrekoak baino bigunagoak eta jateko atseginagoa gelditzen da.

Arremouliteko lakua

Gauzak horrela, maiatzetik urrira arteko egunak aprobetxatu nituen aurtengo igoerak egiteko. Gainera, herritik ez irteteko murrizketak indarrean egon direnean, Eibar inguruko mendiak behin eta berriz bisitatu ditut, eta horrek urteko igoera kontaketa asko handitu du. Mendiak.eusen gordetzen dudan estatistikaren arabera 263 izan dira. Gehiegitxo, ala?

• 2020-01-06 Buetraitz, 1320

• 2020-01-12 Orixol, 1132

• 2020-01-25 Mendibil, 613

• 2020-02-02 Uarrain, 1344

• 2020-02-23 Intzako Dorrea, 1430

• 2020-05-30 Arbelaitz, 1506

• 2020-05-31 Andarto, 1074

• 2020-06-13 Erlo, 1030

• 2020-06-14 Aranguren, 1149

• 2020-06-20 Urakorri, 1304

• 2020-07-10 Hernio, 1078

• 2020-07-18 Joar, 1417

• 2020-07-19 Txameni, 1299

• 2020-08-09 Pardarri, 1396

• 2020-09-12 Trekua, 1265

• 2020-10-17 Artxueta, 1345

• 2020-10-18 Munagirre, 781

• 2020-10-19 Usako atxa, 912

• 2020-10-20 Arrugaetako atxa, 669

• 2020-10-21 Saibi, 954

Horietaz gain abuztuko gure ibilaldiko gailurrak ere hor daude, hiru mila metrotik gorako pare bat gailurrekin, Gran Facha eta Petit Vignemale.

Eta urteari amaiera emateko, sorpresatxo bat: azken orduko gonbidapen bat medio Jon eta Virginiarekin Aizkorrira joateko plana egin genuen abenduaren 31rako. Elur asko egonda erraketak hartuta joan ginen. Zoritxarrez ez genuen gailurra egitea lortu, behe-lainoak eta haizeak atzera egitera eraman gintuzten Aketegi parean ginela. Hurrengoan izango da!

Eta 2021ean zer? Ikusiko dugu murriztapenak nola doazen, baina uste dut edukiko dudala azken 20 igoerak egiteko aukera. Ondoren zerrenda online bidaltzea besterik ez da geldituko, mendi batzuk baditut begiz jota... Ea, mendi kontuetan behintzat, 2021a 2020 bezain oparoa den.

Mizpirak, mizpillak edo mixpillak. Sekula jan gabe nengoela eta horrela amaitu zen elkarrizketa, Wikipedia irakurri eta lanera itzuli ginen. Egun batzuk beranduago, ordea, Eibarko merkatu plazan baserritar bati ikusi nizkion mizpirak. Lanean komentatu eta joan zen ostiralean libra bat erosi nion Maria Pilarri.

Mizpirak

Aurrez galdetu egin nion mizpiren inguruan, sekula jan gabe nengoela eta ea nolakoak ziren edo. Eman zizkidanak oraindik usteldu gabe zeudela esan zidan (gogor-gogorrak zeuden, intxaurrak bailiran) eta egun batzuetan mahai gainean uzteko. Otzaratik bat hartu eta eskuarekin zapaldu zuen zulo antzeko aldetik barruko fruitua ateratzeraino. Sagar egosi antzeko fuitua irten zen barrutik ez jateko ere antzeko zaporea, ez dakit nola azaldu. Hori bai, barruan 4 edo 5 hezur txiki. Tripetarako oso onak dira hazur hórrek esan zidan Maria Pilarrek.

Mizpirak zapalduta, barruko fruitua aterata

Eta hemen ditut mahai gainean, lehengoan jan nituen batzuk eta bihar bulegora eramango ditut, guztion artean dastaketa egiteko.

Mizpiraren hezurtxoak

Maria Pilarrek beste gauza bat ere esan zidan: oraingo gazteek ez dituzte ezagutzen mizpirak, eta hamen plazan ez baina San Andresetako ferixan asko saltzen dira.Ba bulegoko gaztenak eman zizkigun guri ezagutzera 😂 😂

Aprobetxatu oraintxe amaitzen ari dira-eta, agian datorren astean ez da mizpirarik geratuko.

Mizpira parea

Uztailaren lehenengo egunetan elkartu eta iaz egin genuen antzeko ibilaldi bat egitea pentsatu genuen. Antolatutako bi ibilbide begiz jo genituen, 3000 ibones eta Alta Ruta de los Perdidos izenekoak, baina beranduegi zen euretan abuzturako plaza lortzeko, eta gure kontura egin behar izan genuen antolaketa.

Gaubeko lakua, atzean Vignemale

Mapa bat eskuan eta aterpeak erreserbatzeko hainbat webgune (bat, bi) bestean hartuta ibilaldia antolatzeari ekin genion. Horrela Sallent de Gallego hartu genuen abiapuntu eta Frantziar eta Espainiar Pirinioetako hainbat aterpe eta mendilepotatik pasatzen zen ibilbidea antolatu genuen, hauxe irten zitzaiguna:

1. Sallent de Gallego - Arremoulit aterpetxea
2. Arremoulit aterpetxea - Larribet aterpetxea
3. Larribet aterpetxea - Respomuso aterpetxea
4. Respomuso aterpetxea - Challet du Clot aterpetxea
5. Challet du Clot aterpetxea - Baysselance aterpetxea
6. Baysselance aterpetxea - Gavarnie
7. Gavarnie - Bujaruelo aterpetxea
8. Bujaruelo aterpetxea - Bachimaña aterpetxea
9. Bachimaña aterpetxea - Sallent de Gallego

Norbaitek atseden egun bat tartekatzea beharrezko ikusi zuen eta Gavarnie aukeratu genuen horretarako, herri gisa egokia zelakoan.

Monte Perdido lainopean Baysselanceko aterpetxetik

Egun bakoitzerako hainbat ibilbide planifikatu genituen, gure gogo, indar eta eguraldiaren arabera batzuk ala besteak aukeratzeko, tontorren bat ere sartu genuen plangintzan eta azkenean egin ere bai. Hemen duzue GPX gisa egin genuen ibilbidea, bai guztia fitxategi baten eta baita etapa bakoitza bere aldetik ere. Mapa gainean marraztutako trackak dira, ez dira grabatutakoak, baina gu pasatutako bideetatik doaz.

Aukeratutako bideak onak izan arren, ibilbideak gora behera askokoak irten zaizkigu, desnibel handiegiak egun bakarrerako eta gainera jarraian... baina egia esateko nahiko erraz egin ditugu eta arazo larregi barik.

Bereziki Frantzia aldeko aterpeek harritu gaituzte. Hango afariekin nahiko beldurtuta joan ginen gure taldeekidetako batzuk orain dela urte batzuk egindako beste ibilaldi batzuetan izandako esperientziak kontuan izanda, baina guztiz aurkakoa izan da, aterperik onenak Frantziakoak izan dira afari kontuei dagokionez, eta bat aukeratzekotan Chalet du Clot: jende atsegina, logela ona, kokalekua zoragarria eta afari-gosariak mundialak.

Gavarnieko zirkua

Eta ikusitakoa zer? Zaila da deskribatzea... Arremouliteko aterpearen aurreko lakua gainean Arriel gailurra zuela, Gaubeko aterpea aurrean Vignemaleren horma ikusgarriarekin, Gavarniko aterpea bertako zirkura begira eta eibartar lagunak zituen langilearekin, Respomuso eta Bachimañako inguru ederrak, iboiak, lakuak, aintzirak, potzuak eta errekak.

Etapa bakoitzeko argazkiak eta nondik norakoak ikusi eta irakurri nahi badituzue hemen dituzue.

Datorren urtean ere egingo dugu beste zerbait. Lizarraldek esan ohi duen bezala, biba gu!

Neu Gran Fachako gailurrean, nere lehenengo 3000koa

Etxeko kajoi baten gordeta duzun telefono zaharrari 2. bizitza emateko modua GPS gisa erabiltzea da. Horretarako mapak eta ibilbideak bertan kargatzea besterik ez duzu egin behar.

Batari eta besteari programa nola erabiltzen nuen erakutsi ostean, oinarrizko jarraibideekin bideo batzuk egitea okurritu zitzaidan eta azken egunotan horixe egin dut.

Nik OruxMaps erabiltzen dut telefonoa GPS gisa erabiltzen dudanean (Play Storetik deskargatu daiteke 4 € inguru ordainduta edo webgune ofizialetik apk gisa). Play Storen dagoen "Mapas de España" ere erabili daiteke, OruxMapsen klon bat da, baina oinarrian funtzionamentu berbera du.

Hemen dituzue bideoak:

Eibartarrak zerrendan aipatu zen orain dela gutxi Sarteiren gaur egungo egoera kaskarra (informazio gehiago javitxooren blogean) eta gaur, beste lantxo baten aitzakian, inbestigazio lanetan aritu gara lagun batzuk. Hona hemen han egindako argazkiak.

Sartei - Sagartegieta

Sartei - Sagartegieta atzetik

Sartei - Sagartegieta - Armarria

Sartei - Sagartegieta - barrutik

Sartei - Sagartegieta - barrutik

Sartei - Sagartegieta

Sartei - Sagartegieta - barrutik

Sartei - Sagartegieta - barrutik

Sartei - Sagartegieta - barrutik

https://eibar.org/blogak/erral

https://eibar.org/blogak/erral

https://eibar.org/blogak/erral

Sartei - Sagartegieta - Kortako leihoa

Sartei - Sagartegieta - Kortako habeak

Sartei - Sagartegieta - Kortako habeak

Sartei - Sagartegieta - Kortako habeak

Sartei - Sagartegieta - Kortako leihoa

Sartei - Sagartegieta - atzetik

Kokapena

Ikusi mapa handiagoa

Ohikoa nuen laranja zukua eta kafesnea hartzetik beste era baterako gosarietara pasatu naiz azken urte hauetan. Lehenengo gailetak kendu, gosaritako "zerealak" gehitu, ondoren xigortutako ogia, gero nik neuk egindako ogia, gero zukua kendu eta fruta osoa sartu, eta azkenaldian muesli hau.

Mueslia zereal, fruitu lehor, ezti eta esne edo jogurtarekin jan ohi den janaria da, normalean gosari edo askari gisa jaten dena. Orain arte, inoiz supermerkatuetan erosi izan dut muesli paketeren bat: olo malutak izan ohi dituzte osagai nagusi gisa eta hainbat fruitu lehor. Beti gosaritako "zerealen" antzera jan izan nuen muesli hori: esnearekin nahastu eta aurrera. Hala ere, grazia handirik ez zidan egiten: ez ziren kurruskariak eta nahiko arina-edo iruditzen zitzaidan.

Bircher Muesliaren nire bertsioa hozkailura sartu berri

Orain dela aste batzuk, ordea, mueslia beste era batera jateko modua ikasi nuen. Oraindik noizean behin, YouTubeko Easy German kanaleko bideoak ikusten ditut (alemaniera ikasten hasi nintzen, baina utzi egin nuen orain dela 4 edo 5 urte), eta hango bideo baten emakume batek "Bircher mueslia" gosaldu zuela esan zuen. Bircher-Benner abizeneko mediku batek "asmatu" omen zuen errezeta, ez zuen dirudienez gosaritarako asmatu, baina horrela erabiltzen omen du jendeak. Oinarrian hauxe omen da jatorrizko errezeta (horixe dio Wikipediak):

• Hamabi orduan uretan edukitako olo malutak
• Sagar oso bat (azal eta mutxikin eta guzti) guztiz birrinduta.
• Limoi erdi baten zukua (horrela sagarra ez da oxidatuko)
• Intxaurrak, edo urrak, zati txikietan
• Esnegaina eta eztia, edo gozatutako esne kondentsatua.
• Prestatzeko, olo malutak eta esnegaina eta eztia nahastu eta gainera guztiz birrindutako sagarra bota limoi zukuarekin batera, eta zerbitzatzeko orduan gainetik urrak bota.

Ikusi jatorrizko errezeta hau egiteko pausuak bideo honetan, gutxienez nahasketaren konsistentzia ikusteko. Hala ere, ehundaka errezeta ezberdin aurkitu ditzakezu Interneten. Gehienek aldaketatxoren bat egiten diote Bircher-Benner medikuaren errezetari. Nik, bati eta besteari irakurri ostean, hauxe erabili dut azken aste hauetan:

• Olo malutak
• Limoi baten azala eta zukua
• Sagar oso bat
• Madari oso bat
• Kalabaza pipak
• Ekilore pipak
• Esne pixka bat

Guztia ontzi handi baten nahasten dut eta hozkailuan sartzen dut. Hurrengo goizerako olo malutek eta pipek likidoa hartu egiten dute eta guztia nahasketa eder bihurtzen da. Gosaltzeko nahasketa horretatik bi edo hiru goilarekada eder hartzen ditut eta zerbaitekin nahasi: batzuetan esne hotz gehiago botatzen diot, bestetan zatitutako urrak edo intxaurrak gehitzen dizkiot gainetik edo fruta fresko pixka bat (marrubi edo ahabi batzuk, laranja zati batzuk, ...), edo gazta freskoa ere bai. Ahoan zerbait kurruskaria izan nahi baduzu, granola pixka bat ere bota diezaiokezu (etxean egindakoa adibidez).

Jamie Oliver sukaldariaren bertsioa ere probatu nuen, nahasketari esnea bakarrik bota beharrean, esnea, platano bat eta kakao hautsa batera birrinduta egindako irabiakia gehitzea. Hau ere ederra.

Probatu eta esango didazue!

San Blas opilek bi lan nagusi dituzte: opila bera eta gaineko zuria. Osagaiak zati bakoitzarentzat bereiziko ditut

Opilentzako osagaiak

• Kg 1 irin. Nik "Harina de Repostería Gallo" erabiltzen dut, baina besteek ere balio dute.
• 500 gramo azukre.
• 4 arrautza oso eta 4 arrautza gorringo. Arrautzak ahalik eta handienak erabili, dendan tamaina ezberdinekoak egoten dira, XL tamainakoak dira egokienak.
• 100 gramo bigundutako mantekilla.
• Anis esentzia potetxo bat. Eibar eta inguruetan San Blas egunaren inguruan, eta batzuetan urte guztian zehar ere bai, supermerkatuko kaxan saltzen dituzte. Botiketan ere saltzen omen zuten lehen.
• "Royal" erako legamia, bi goilerakada txiki.
• Gatz apur bat.

Opilak egitea

Opilak egiteko lehenengo lan mahai gainean irinarekin sumendi bat osatu behar da. Ez erabili irin guztia, utzi 100 bat gramo erabili gabe. Sumendiaren erdira gainontzeko osagai guztiak bota eta dena ondo oratu guztia bateratu arte. Orea pixka bat umela igartzen baduzu, gehitu gutxinaka gutxinaka bota gabe utzi duzun irina. Horrela oreak behar duen beste irin hartuko du. Azkenean mahaian itsasten ez den ore bat osatu behar duzu. Orea prest dagoenean, ordu laurden inguruz mahai gainean trapu batekin estalita utzi.

Atsedenaren ostean 450 gramo inguruko lau zati egin (gutxi gora behera) eta arrabolarekin edo eskuarekin luzatu eta nahi duzun forma eman. Kontuan izan gero labean sartu beharko duzula, beraz labean duzun lekua ondoen aprobetxatzeko moduko forma eman. Ohikoa da opilek koska batzuk izatea kanpoaldean.

San Blasak laberako prest

Labea 200 ºCtara berotu eta ondo berotuta dagoenean opilak bertara sartu. Ez dago labean edukitzeko denbora finkorik, orearen egoera eta labearen araberakoa baita, beraz kolore pixka bat hartzen hasi arte-edo eduki ditzakezu. Ondoren labetik atera eta gaineko zuria eman.

Gaineko zuria egiteko osagaiak

• 500 gramo azukre
• 4 arrautza zuringo

Azukrea glace erakoa bada hobeto, hobeto urtuko da-eta. Glace azukrea erosi nahi ez baduzu, edalontzi erako irabiagailu edo birrintzaile batetik pasatu hauts era hartzeko.

Ontzi bat maria bainuan jarri eta bertan bi osagaiak gehitu. Eskuzko irabiagailu bat hartu eta gelditu gabe nahasketa irabiatu azukre guztia ondo urtu arte. Poliki-poliki nahasketa sendotzen hasiko da eta kolore zuri bizi-bizia hartuko du. Zerbaitegatik nahasketa zirina gelditzen bazaizu edo ez badu kolore zuria hartzen, azukre gehiago bota eta ondo nahasten jarraitu. Normalean 15-20 minutu inguru hartzen du gaineko zuria egiteak.

Opilak gaineko zuriarekin estali

Egiteko gelditzen den gauza bakarra labetik atera berri diren opilak gaineko zuriarekin margotu edo estaltzea da. Oso garrantzitsua da opilak labetik atera berri margotzea, horrela gaineko zuria berehala lehortuko delako.

Opilak denbora batez parrila baten gainean utzi hozten joan daitezen eta ondoren mahai gainean utzi. Parrila baten jarriz gero, azpitik ere ondo lehortuko dira. Normalean gauetik goizera gaineko zuria ondo lehortzen da.

San Blasak gaineko zuria eman ostean lehortzen

Eta zuk, nola egiten dituzu zure San Blasak?

Iaz egin nuen bezala, hemen 2019ko nire mendien zerrenda eta bakoitzean ateratako argazkietako batzuk.

Lac Long de Liat

100 mendien leihaketak dioen bezala, 20 bakarrik kontatu ditut, zerrenda guztia mendiak.eus webgunean ikusi daiteke:

• 2019-03-02 Gazteluaitz, 917
• 2019-03-23 Cuervo / Arrieta, 1000
• 2019-03-24 Murumendi, 868
• 2019-03-30 Oketa, 1031
• 2019-03-31 Puttarri, 1299
• 2019-04-06 Belabia, 971
• 2019-04-07 Uzturre, 730
• 2019-04-20 Herniozabal, 1011
• 2019-04-21 Artzanburu, 1365
• 2019-04-28 Mugarriluze, 1111
• 2019-05-01 Oindi, 548
• 2019-05-04 Adi, 1457
• 2019-05-25 Astxiki, 785
• 2019-06-01 Jara, 812
• 2019-06-09 Alluitz, 1034
• 2019-06-15 Ogoño / Atxurkulu, 305
• 2019-06-16 Urtemondo, 791
• 2019-06-24 Larrunarri / Txindoki, 1342
• 2019-09-14 Baio, 1197
• 2019-11-16 Dulantz, 1243

Pare bat nabarmentzekotan Alluitzen buzoia jartzen izan ginenekoa dago. Hemen klubaren webgunean ondo azalduta irteeraren arrazoia. Irteerak oihartzuna izan zuen, gainera, Durangaldeko Anboton agertzeaz gain Euskadi Irratian ere elkarrizketa egin zidaten kontu honen harira :)

Bestalde Dulantzen izan ginenean Urbasan zehar elurretan egun ederra pasatu genuen, hotza baina ederra. Hurrengo baten hango ingurumariak eguraldi onarekin eta laino gabe ikustera joan beharko dugu.

Sant Maurici lakua eta atzean "Els Encantants" gailurrak

Horietaz gain beste irteera "handi" batzuk ere nabarmendu nahiko nituzke: klubarekin Pirinioetan (Aran bailaran) eta Europako Mendietan izan nintzen. Pirinioetan Tuc de Marimanha (2679 m.) eta Mauberme (2881 m.) igo genituen. Europako Mendietan, aldiz, Morra de Lechugales (2443 m.) eta Samelar (2229 m.), besteak beste. Abuztuan, lehenago azaldu nuen bezala, Carros de Foc izeneko ibilbidea egiten izan ginen Catalunyako Pirinioetan, han ibilbidea egiteaz gain, hainbat gailur ere egin genitue : Montardo (2833 m.), Ratera (2861 m.) eta Saburó (2912 m.).

Morra de Lechugales gailurreko buzoia

2020rako...

Eta 2020rako... ba ez dakit, datorrena etorri dadila. Hasteko urtea Urkon hasi dugu. Ea 2019a bezalakoa datorren 2020 hau. Mendian ikusiko dugu elkar.

 

Aigüestortes eta San Maurizioko parke nazionalaren lurretan dauden aterpetxeetako zaindariek Carros de Foc izeneko ibilbidea asmatu zuten orain dela urte dexente, euren aterpetxeetatik zehar pasatzen zen ibilbide bat osatuz eta hainbat egunetarako naturarekin kontaktua erraztuz.

Cap deth Porteko lakua

Helburua aterpetxe guztietatik pasatzea da, bakoitzean pasaporte erako orri baten zigilua jartzen da horrela guztietatik pasatu zarela ziurtatuz. Hasiera eta bukaerako aterpetxea berberak izan behar dira. Gure kasuan Estany Long izeneko aterpetxetik hastea pentsatu genuen, nahiz eta bertan lorik egin ez. Hona hemen gure ibilbidea:

• 1. eguna: Palanca de la Molinako aparkalekua (Boi) - Ventosa i Calvell aterpetxea
• 2. eguna: Ventosa i Calvell aterpetxea - Restanca aterpetxea
• 3. eguna: Restanca aterpetxea - Saboredo aterpetxea
• 4. eguna: Saboredo aterpetxea - Ernest Mallafré aterpetxea
• 5. eguna: Ernest Mallafré aterpetxea - Josep María Blanc aterpetxea
• 6. eguna: Josep María Blanc aterpetxea - Colomina aterpetxea
• 7. eguna: Colomina aterpetxea - Palanca de la Molinako aparkalekua (Boi)

Colominako lakua

Hona hemen egin genuen bidea GPX track bezala. Ibilbidean zehar, aterpetxetik aterpetxera gailurrik egin gabe joan daiteke, baina etapa batzuk laburrak zirela-eta, gailur batzuk egin genituen: Montardo (2833 m.), Ratera (2861 m.) eta Saburó (2912 m.). Gainera Peguera (2984 m.) igotzen saiatu ginen baina ez ginen gailurrera heldu bidea garbi ikusi ez genuelako.

Toki zoragarria da parke nazional hau. Bista ikusgarriak, mendiak, harriak eta ura. Ura toki guztietan: errekak, lakuak, potzuak, aintzirak, urtegiak...

Estany de la Frescal

Argazki eder askoak ere egin daitezke bertan, berdin da goizean goiz, egunean zehar edo arratsaldez. Eguzkiak eta paisaiak lagundu besterik ez du egiten horretan.

Eta aterpetxeak denetakoak aurkitu ditugu. Azkena, Colominakoa gustatu zitzaigun batez ere: guztiz berrituta, ikuspegi paregabea eta tratu ezinhobea. Hala ere, ez ziren atzean geratu Saboredoko aterpe txikia edo lehenengo eguneko Ventosa i Calvell.

Beste noizbait bisitatzeko bezalako tokia, zalantza gabe. Argazki gehiago hementxe dituzue.

Aneto Montardo gailurretik