Bidean . . .

Larunbatean Bilbo alderantz joan ginen. Gughenheim-en Murakami eta Cai Guo-Quiang-en erakusketak hilabete honetan bukatzen dira, eta pasa baino lehen joatea komeni.

Arratsalde partean Bilboko alde zaharrean geunden, taberna baten kanpoan tragoxka bat hartzen. Gurean ohikoa den kaleko saltzaile afrikar bat etorri zen hainbat gauza eskainiz. Ez genuela ezer behar esan genion, berak temati jarraitu zuen, eta gutako batek esan zion krisian gaudela.

Erantzun borobila bota zigun: "ba al daukazu janzteko arroparik? jateko janaririk? edota lo egiteko etxerik? Ba orduan ez dago krisirik!" Horixe bota eta haserre antzean joan zen.

Eta iruditzen zait arrazoia zuela lagun afrikarrak. Gehiegira ohitu ote garen. Komunikabideetan badiote krisia dagoela guztiok gaude bekokia uzkurtuta, beldur, ea hurrengo zaparrada noiz etorri, ea hurrengo albiste txarra noiz etorri.

Hilabete bukaerara larri iristen denari edota lanik gabe geratu denak pikutara bidaliko luke tipoa, baina arrazoi zuelakoan nago. Zer esango ote lukete Afrikako herrialde gehienek gure langabezia tasa izatea eskainiko bagenie?

Urte hasieran Joxe Aranzabalek Stefan Zweig-en Memorias de un europeo liburua goraipatu zuen. Joxeren gomendio gustatu zitzaidanez, eta bere iritzia baloratzen dudanez, liburua erosi nuen, nola ez, interneteko denda batean. Desioa eta erosketa, bata bestearengandik oso gertu daude interneten (horretaz idatzi dut MacMikel blogean).

Liburua aste honetan bukatu dut eta pozten naiz irakurri izanaz. Hogeigarren mende hasierako historia gehiago ezagutzeko aproposa iruditu zait. Joxeren artikulua berriz ere irakurtzeko gogoa sartu zaidanaz Farora jo dut. Iruzkinetan Zweig-en beste liburu batzuk gomendatzen dituzte Iban Zaldua eta Aitor Arregik. Eta erosi egin ditut liburuok, noski.

Honek beti dakarkit gogora Interneteko hainbat webgune eta dendek bezeroen iritziei dieten beldurra. Ez dira jabetzen hobe dela bezeroa ondo informatzea izan ditzakeen zalantzak aldentzeko. Iritziek produktua benetan bere gustokoa izango ote den jakiten lagunduko diote. Iritzi hauek ez daude hor altruismoarengatik, gehiago saltzen laguntzen dietelako baizik. Hau bikain egiten dute Amazon (La Casa del Libro-k ere), Booking edota TopRural-ek.

Hori bai, argi dago lagunenak gehiago baloraten ditugula. Ea liburu berriok ere gustuko ditudan.

Ez dakit Donostian jauzi den elurteak norbaiten garuna guztiz izoztu ote duen (edota inuzente eguneko adarjotzeren bat ote den). Errealak "el loco" Abreu fitxatu behar omen du. Honengatik da famatua gizon hau:

Espero dut oker egotea eta gizon honek Necatik baino emaitza hobea ematea. Errealaren historiari ea fundamentuzko zerbait ematen dion eta ez hor goiko horren moduko ezer. Hortxe bestela Zamoraren Gijongo gola, Satrusek Iribarri sartutakoa edota Arconadaren Zaragozako gelditua.

Alde instituzionalaz, hobe ez hitzegitea. Baretu dira urak eta jendea bere onera itzuli da. Gipuzkoako botere faktikoek berriz kontrolatzen dute kluba.

Perlatxo hau osabak bota zuen atzo Donostiako Astelena jatetxean zegoen haur-zalaparta zela eta. Gaur lanera itzultzean maiz egin dut barre famili-bazkarian botatako esaldia oroituz. 

Oporrak luzeak izan dira eta denetarik egin ahal izan dut: leporaino betetzeko bazkari eta afariak, bidaiatxoa, eskia eta gaixotzea.

2008ko azken asteburua Kantabrian pasa genuen, Castro ondoko Islares Aisia hostal eta spa-n. Leku polita. Pena merezi du. Neguko eskaintza berezi bati esker merke pasa genituen bi gau. 105 eurotan logela, gosariak eta talasorako bi sarrera. Asteburu pasa joateko leku ederra iruditu zait. Santoña eta Laredon pasiada ederrak eman genituen.

Kantabriatik bueltan, Bermeon bazkaldu genuen eta Gernikan bueltatxoa eman. Chillidaren "Gure aitaren etxea" ikusteko gogoa neukan. Hablando con Chillida (Martin Ugalde) irakurri nuenetik maitasun berezia diot gizon horri. Tamalgarria benetan eskultura pintadaz zikindua egotea, margotu ditzatela beraien aiten etxeko paretak!

Argazkiak.org | Gure aitaren etxea - Eduardo Chillida © cc-by-sa: mikel

Pasa den larunbatean berriz eskiatzera joan nintzen Valdezcaray aldera. Baziren ia 8 urte ez nuela eskiatzen. Jendez lepo zegoen arren gustora ibili ginen. Belaunek kezkaten ninduten, baina eztarria ekarri nuen izorratuta, gaitzerdi, hori lehenago sendatzen da eta! Hori bai, Gernikakoan bezala, ikusgarria zenbat zabor zegoen eski estazioan, erretzaileen arrastoak edonon, parkina zikin-zikin egina eskiatzaileak joan ostean, ...

Herodes, herria zurekin!

Herodes, judutarren errege. Barrerik ezin atera ordea Gazan gertatzen ari dena ikusita. Barre, agian ironikoa, historiari begiratu eta pairatutako holokaustoaz horrenbeste kexatu eta besteena ikusten ez dutenengatik.

Telebista ez dago hila eta telebistan iragarkiak jartzea ezta ere. Dakizuen moduan, nere alter ego blogariak autoen inguruan jarduten du, tartean, Alfa Romeo etxearen azken autoaz, Alfa MiTo delakoaz (eta hemen ere bai). Irailaren azken egunetan, Alfa 147-a ordezkatzen duen auto honen iragarkiak botatzen hasi ziren telebistan. Iragarki politak ziren, deigarriak.

Google Insights for Search-en begiratuz ikus dezakegu egun horietan bilaketa ugari egin zirela Alfa MiTo eta antzerako terminuetaz. Telebistan ikusia, interneten bilatu nahi zuen jendeak.

Pasa ziren asteak, eta telebistatik iragarkiak kendu zituen Alfa Romeok eta Alfa MiTo eta tankerakoen bilaketak lehengora itzuli dira.

Duela urtebete egin nuen Done Jakue edo Santiago bidea. Egunotan sarri irakurri ditut nere blog zaharreko pasarteak. Gaur urtebete nere zazpigarren eguna nuen, Rabanal del Camino eta O Cebreiro arteko etapa. Oso egun polita izan zen, bi mendate igo nituen, Cruz de Ferro eta Cebreiro bera. Gainera Galizian sartu nintzen.

Bidai bat egiten duen edozeini gomendatzeko modukoa da blog batean idazten joatearena. Edota koaderno sinple batean. Agian argazkiek beraiek baino oroitzapen politagoak sortzen dizkidate irakurritako pasarteek.

Agian ez dut asmatuko konparaketa egiterakoan, ezin direlako era absolutuan burutu, baina atrebituko naiz. Ez dakit nola, gaur Saski Baskoniaren (aka Tau Ceramica saskibaloi taldea) webgunean sartu naiz (kontuz, euskarazko atalak begiak, eta zerbait gehiago, mintzen ditu). Webgunea polita iruditu zait, hasera-haseratik hurrengo partiduko sarrerak saltzera enfokatua, eta informazio pilarekin. Baina arreta klubak egin nahi duen "Baskonia kirol hiria"-an jarri dut. Sartu webgunean eta irakurri zenbat gauza egin behar dituzten (kirol instalakuntzak, hainbat igerileku, tabernak, ileapaindegiak, ...).

Futbolean ohikoa da kirol hiriak entrenatzeko besterik ez egitea. Baskoniak ez dakit entrenatzeko ere erabiliko duen, baina ideia bikaina iruditu zait diru gehiago lortzeko. Zenbat futbol zelai daude Zubietan? Zenbat lirateke nahikoak Errealaren talde guztiak entrenatzeko?

Badakit kirol hiri hau egiteko Gasteizko udaletxearen eta Arabako aldundiaren laguntza izugarria jasoko zuela, baina ez zuen Errealak ere halakoa jaso Zubietan (eta beste hainbestetan)?.

Gainera, ekimen honi Boulevard merkatalgunean duten denda, bolera eta taberna gehitu behar zaio.

Jakin nahiko nuke klubaren diru iturrietan zer-nolako pisua duten horrelako ekimenek. Baina ziur hobe dela horrelako zerbait egiten ahalegintzea ezer ez egitea baino (Txinako dendak aipatu behar nituen baina ez nago umoreko).

Zorionak Josean Kerejeta, klubaren presidente lazkaotarrari, eta bere taldeari.

Doritos enpresak ideia xelebrea izan du. Interneten nabigatzen dugunean iragarki gehiegi ikusten ditugula eta hauek kentzeko sistema asmatu du. Ikusi bideoa (ingelesez):

Firefoxeko Adblock-en tankerakoa, baina iragarkiak kentzeaz gain, gure argazkiak jartzeko aukerarekin.

Ez dut uste Doritos bezalako enpresa handi bati (Wikipedian ikus dezakegun bezala Pepsi-rena da) horrenbeste inporta zaionik Interneten erabiltzaileok sofritzen dugun zarata. Baina mugimendu interesgarria da gainerako iragarleak, arreta-lehiakide guztiak, ezabatzeko. Bidebatez, horren modan dagoen ahoz ahoko efektua lortzen du.

Iturria, Comandoefe

Ederra Javier Cañadaren blogean irakurritakoa:

SEO is using deodorant instead of washing. SEO is masking bad coffee
with sugar. SEO is cramming instead of studying. SEO is using pain
killers instead of going to the dentist. SEO is taking weight loss
pills instead of exercising. SEO is a comb-over. SEO is Scientology.
SEO is Paris Hilton. SEO is the Zune. SEO is the morning-after pill.
SEO is astroturf. SEO is not the real thing. SEO is cutting corners.
SEO is not the solution. SEO is bullshit.

Hauxe idatzi duenak dio SEO-a kaka bat dela, baina berak horixe bera egiten du, SEO lana, argitaratu duen artikuluak lortuko dituen lotura guztiengatik. Ba nik ez diot loturarik oparituko ;-)

Eguneraketa (2008-10-29)

Gaurkoan SEO-aren inguruko beste artikulu interesgarria. Marek Fodor, Atrapaloko CEO-ak dioenez, SEM eta SEO garrantzitsua da, baina garrantzitsuena marka lantzea da, zuzenean gurera datozen bisitariak geroz eta gehiago izatea.

Duela aste pare bat Sustaturi esker jakin nuen azken ekonomia Nobel saridunak bloga zeukala. The Conscience of a liberal da Paul Krugman-en bloga. Tarteka irakurtzen nabil. Ez da erraza, milioi bat euroko sariak sekulako indarra eman dio eta egunero ateratzen ditu hainbat artikulu.

Sentsazioa daukat ez dela lehen aldia matraka hau, edo antzerakoa, entzuten dudana. Gainera, Krugman-ek aipatzen du 2004.eko hauteskundeetan antzerako zerbait esan zutela, orduan, George Soros-i (Kerry-ren alde diru mordoa emandakoa) bota zioten munduko finantza merkatuen beherakadaren errua.

Mundu mailako kontserbadoreak batzen dituen beste ezaugarri bat daukagu eskuartean. Konspiranoikoak dira. Ez dira galtzaile onak. Galtzen dutenean, konspirazioengatik galtzen dute, ez besterik. Mundua sinplea da.