Euskaldunak mendira joten du
Elurrarenak egin zuen arestian. Orain, berriz, elurra urtzeko sasoia da, elur-uraren garaia. Pirinioetako latsak inoiz baino urtsuago doaz maldan behera, sakan estu-mestuen artetik, noiz erreketan barrena zabalduko zain eta, itsasorantza, ibaiak nagusituko.
Pirinio hurbilean, Nafarroan nahiz Huescan, haratago joan beharrik gabe, rafting, kayak, barrankismoa edo hidrospeed (bodyboarden antzerako, baina errekan) praktikatzeko hainbat abagune dago, Eska (Erronkari), Irati (Aoiz), Veral (Anso), Subordán (Echo), Gállego (Murillo) eta Ara (Ordesa) erreketan zehar.
Lagun-taldeek eta familiek rafting moldea izaten dute gustukoen, sei, zortzi edo hamar persona elkarrekin joateko aukera eskaintzen du-eta, gaztetxo eta guzti, lehen eta bigarren arrisku-mailan behintzat.
Oker ez banago, zazpi arrisku-maila daude eta, laugarrenetik gora, nolabaiteko eskarmentu eta teknika handiak behar izaten dira, erreka-olatuak dezente galantak eta pasarteak mehar samarrak izan baitaitezke.
Zenbaitek besterik uste arren, euskal jendea nagusi izan ohi da inguru hauetan. Auskalo zein ote arrazoia, baina, ahuntzen pare, euskaldunak mendira joten du nonbait.
Badatoz...
Badoaz...
Nahi eta ezin...
Hurrengoan hobeto. Lehorrago, behinik behin.
Aldi berean, erreka berean (Gállego), gazte-txapelketa. Lehiakide-zerrenda Aitzolez, Aintzanez, Beñatez eta Malenez josita dago.