Garagoittiko Orakulua

Gure kabezerako filosofo kaletarran berbei jarrittuta, gidabaimena eta automobillari buruzko gogoeta espiritualak konpartidu doguz. Jozulinekin ostera, euskaldunak beti penetan egotian arrazoia deskubridu dogu. Bertsiño jokuan, Sunshine of your love errepasau dogu barriro, Clapton-Knopfler (inprobisaziño amaittueziñezkuakin) eta Dread Zeppelinen mokor dantziakin. Azkenik, Antonio Oregi “Zabale” plaentxiar karismatikuak gaitzak sendatzeko erremedixuetaz berba egin desku.

Click To Play

Inpresionau egin jestak bart 1937ko Eibarko pelikula irudixak ikustia Asierrenian. Hainbestetan ikusittako argazkixak, miatzian miatzez, aspaldiko ezagunak bihurtu jatazak; antxiñan desaparezidutako herri horren ikuspegi bakarrak, hutsune eta guzti. Haitzuluan modura; fokuan argipian ikusten dirazen kale eta eraikiñak agertzen dittuk bakarrik, fotografuan eritzixan argazkixak merezi zittuezenak; Arrandikale moroko kale zehiak ostera, iñok ez jittuan argittu. Halako milla txoko, Ojanguren eta Castrillon argazkixetako eraikiñen atzian imajiñau dittudazenak.

Baiña hori beste gaixa dok: pelikulatxo horretan (lau minuto eskas) eskuma-esker ikusten dirazenak betiko ikuspegixak dittualako, ezer be barririk barik. Halan be, kriston zirraria emoten jok, adibidez ixilttasunangaittik: filma abots barik hartu zalako dok, jakiña; baiña pentsau laeikek soiñu naturala ez zala izango oso desbardiña. Ixilttasun sepulkrala; luperixaren bat edo beste, eskonbruetan; txori despistauen bat; tente geratutako etxien sakeua... Keiak be atentziñua deitzen jok: hain delikaua, herixotzian gaiñetik oharkabian lez pasatzen... Eta aspaldittik ezagututako argazkixak, baiña mobimentuan. Etxuat amorrurik sentidu, golpistak gora ta behera ikustian, eta UGT-ri harrapautako banderia barrez eusten ikustian; garrulo gaixuak, txontxongilluak.

Arrarua amorrurik ez igartzia. Izan be, garuna pizkat erabiltzeko edadia izan nebanian, eta pasautakua ulertu nebanian, bai nekan-eta amorrua. Kontatzen zestezen kale eta leku polittak ezin ezagutu izatiana, etxekuei lapurtu eta zapaldutakua bengatzeko gogua... Fantasia asko izaten najittuan, ume guztien modura; eta euretako baten, Urkoko hegixan ametralladoriakin egoten nintzuan, Legarre goixan dagon porlanezko abixan –gero jakingo neban benetako gerrako abixia dala, orrattiokan-. Bertatik, Eibar bonbardeatzera zetozen hegazkiñak tirokatzen najittuan: nere tebeuetako bala trazadoriak fuselajeko latoi xaflak kentzen zetsezen; motorren ron-ron-rona ixildueragitten neban; hegazkiñak ketan jausten zittuan, bata bestian atzetik; suzko perretxikuak egitten jittuezen Galdaramiñon kontra... berunezko malkuak zittuan nik jaurtittakuak, inpotentziaz besterik egin ezin dabenanak.

Baiña ez, oiñ etxagok amorrurik. Egixa esan, ezin juat zihetz definidu gerra aurreko herrixa irudikatzian sentitzen doten emoziñua. Maittasunan antzerakua dok.

Eta pelikula horretan, inpaktantiena Portaleko Etxian irudixa izan dok, Iparkale behetik gora ikusten danekua. Biharbada horixe izango dok azken urtietan gehixen erreproduzidu izan dan gerrako argazkixetako bat. Pelikulan, golpista batek zine kamariakin hartzen jok irudi ber-bera; ixa Ojanguren eta bestien argazkixen lakoxia. Desbardinttasun bakarra jagok: goiko partian, argi indarrezko kable bat agertzen dok, kili-kolo, dantzan, hondatuta, hilda. Irudi honekin argazki historiko horrek errealidadera eztanda egin jok, nere barruan. Beste pauso bat.

 lana lan hau Creative Commons-en baimen baten mende dago.

Click To Play

Click To Play

2003ko bidai horri buruz hamen idatzi neban.

 En resumidas cuentas, we’ll aldarricate once again the maximum of “first reuse, then recycle”, that any son/daughter of neighbour should apply to his/her head to be a real echologyst. This time we’ll give an urtenbid for that quotidian trouble of oil-asses remaining in forgotten godalets in obscure corners of many kitchens. First of all, let’s abyss that this counseil won’t fit the premies of free tanga users; these, because of the high amount of residual oil produced, will better use the service of the next Garbigune, which will provide them with egokies residual-oil-cans that, bide batez esand, will full in less time than a cock sings. Instead of that, our aholks are directed to those that seldom fry; people like us, whose guay-way of healthy cooking generes such a little amount of residual oil that (asses to asses) too many months are needed to fill a ziztrin bottle to take to the Garbigune. A real fuck, ¿don’t you think my friends? So, afile your videograbators and ear to the parch.

I won’t include here any photographs of the process; despite of the good quality of the prime materials of this recipe, hondakins’ irudies can give bad impression, and dessanimate you to employ this good aholk. So images will be obviated.

It’s needed to say that this recipe’s osagays are aldacors at all, depending on the cooking made in last days and our imagination. So, instead of giving zehatz aholks, I’ll simply describe what this etxekoandros has done last day he employed this method.

Orraitiock, how I’m rolling. Hey so, if I start beyngoss.

A last note: frying oil is usually used once and again, but osasun experts gomend not to reuse it more than two times. The reason for this is that some oil particles degenere when sometting it to high temperatures, becoming kaltegarry for health.

The process of this ellaborated recipe of mayonnaise is complicated and requires some days because each part of it must be done step by step. We can start, for example, on Monday; we’ll issur 250 cc of ekhilore oil in the frying pan. Then, we’ll prepare some french fries, and after that break some egg’s and fry them; besides of eating such a delicious dish, we’ll have prest the first part of the recipe: the parfum de pomme de terre et oeuf.

Next day, you’ll have prest some fish slices; in this example, we have prepared them with wheat flour and water, in such a tempura way. We take the same oil that we used the day before, and fry the fish in it; after that, we have already completed another garrantzits part of this laborious process: the huile de poisson.

This aromatised oil must be reserved appart, and gorded until its temperature gets down. Remember that we have used it twice, so the cancerigenal particles haven’t still appeared and this oil is entirely healthy. The little particles of fish’ cover can be iragazzed (for tickeys-mickeys) or, as I did, left in the godalet’s ass of the godalet to strenghten the parfum of the final product.

And here comes the thirth day: ¡we are about to finish! Now we just have to do a simple mayonnaise sauce with this oil. ¼ egg, ¾ oil, salt, a tooth of garlic, vinegar (in this case, a delicious home-made one with the rest of Kalamuck Parlament’s aurkeztion’s piscolabis’ high-class wine), irabiate it all, ¡and it’s ready!

Now you have this fine platter prest to be tasted. The amount of sauce uses to be too large to be eaten at once (that’s the reason because free tanga users can’t probest this recipe; unless they are able to consum 4 litres of mayonnaise a week), and era berying home made mayonnaise shouldn’t be gorded for more than two days. So we suggest to use it for seasoning some brave potatoes first, and liquidate it next day cooking, for example, a russian ensaladill.

Zeresanik be ez doing, that this fine sauce can be variated in a multiple sort of recipes, according to the abillezie of the cook: mayonnaise au huile de poulet avec parfum de chorizo, mayonnaise au huile de thon...

¡Bon appetit!

This idazky has been started in Vitoria-Gasteiz at 6.00 in the cold morning of the 19 of March, and finished in the Madrid bus, zeharching Castille lands, at 7.49. Now this intergalactic bus should let me blog it zuzenly by its wifi share.

Click To Play

***
"Azkuen Ipoin Bildumia" Arrakala Irratijan 2004 eta 2007 urtien artian grabautako ipoin txorta bat da. Resurreccion Maria Azkuek bere "Euskalerriaren Yakintza" liburu kolekziñuan (4 tomo), tomo bat osorik eskintzen detsa ipoiñei, eta berau izan da ekoizpen honetarako erabilli dogun oiñarrixa. Azkuek jatorriko euskalkixan jaso zittuan ipoiñak, 1910 inguruan. Guk hórrek euskalkixok mantendu doguz, herri bakotxeko doiñu eta hizketak ahal danik eta fidelen errespetatuta.

Click To Play

"Azkuen Ipoin Bildumia" Arrakala Irratijan 2004 eta 2007 urtien artian grabautako ipoin txorta bat da. Resurreccion Maria Azkuek bere "Euskalerriaren Yakintza" liburu kolekziñuan (4 tomo), tomo bat osorik eskintzen detsa ipoiñei, eta berau izan da ekoizpen honetarako erabilli dogun oiñarrixa. Azkuek jatorriko euskalkixan jaso zittuan ipoiñak, 1910 inguruan. Guk hórrek euskalkixok mantendu doguz, herri bakotxeko doiñu eta hizketak ahal danik eta fidelen errespetatuta.

Antxiñan, heu izan hintzan hamen jaun da jabe. Hainbeste miresten dogun txakolin mahasti “tradizionalak” Erdi Aroko explotaziño komertziala baiño ez zittuan izan. ¿Ze begiz ikusi bihar ete juagu terrazak eta pareta zaharrak jaten dittuanian? Untzaz lagunduta, gizaki lotsabakuak kendutakua baiño errekuperatzen ez habil.

Gaur etxuat hausnarketa goiztiarrik egiñ. Halan be, Asierrek erregalautako burditxuakin Karraspixora etorri nok. Hondar landa zabalak, ur ertzetik, Asierrek aholkatutako ioi negatibodun lurruna hartzen. Txakurtxo lotsatixekin jolasten. Antxiñan ni neu olgetan ibiltzen nintzan Kurlutxuko atxetan jarritta (eta bertan wifi seiñale bat harrapauta, orraittiokan!). Ines eta Armandon hillobixan azpittik pasiatzen, pake haundiz eta neguko euzkixan eragiñez begixak erdi itxitta.

¡Izarren hautsa!

Nikola ointxe esnatu dok, eta neri begira jagok. Begixak itxitta bai, eta giza soiñuak plazerrez hartzen: pareta garbitzen dagon garabixa; portuko baporren baten “torron-torrona”; arioplanua, ointxe pasau dana; eta danakin nahastian, “wall of sound” enxebria osatzen, hegaberak eta olatuak.

Goize zoriontsua, bai. Aberatsak gaittuk Niko.

Click To Play

lana lan hau Creative Commons-en baimen baten mende dago.

***
"Azkuen Ipoin Bildumia" Arrakala Irratijan 2004 eta 2007 urtien artian grabautako ipoin txorta bat da. Resurreccion Maria Azkuek bere "Euskalerriaren Yakintza" liburu kolekziñuan (4 tomo), tomo bat osorik eskintzen detsa ipoiñei, eta berau izan da ekoizpen honetarako erabilli dogun oiñarrixa. Azkuek jatorriko euskalkixan jaso zittuan ipoiñak, 1910 inguruan. Guk hórrek euskalkixok mantendu doguz, herri bakotxeko doiñu eta hizketak ahal danik eta fidelen errespetatuta.