Prentsari begira

Atzo, gosaldu ondoren, ABC, El Mundo eta El País periodikoak irakurri nituen gainetik, baina eguneko albistei erreparatuta:

Calvo Sotelo presidente hil berriari eskainitako tarte luzeak, hala moduzko alabantza eta losintxa nekatuak eta nekagarriak alde guztietatik (zentrokoa, UCDkoa, zelako izanen da).

Real Madrid ahalguztidunak irabazi zuen igandean liga titulua. Eta zuzenean ikusi nuen taberna batean, mallorquinez mintzatzen ziren gizonak buila batean, pozik, gin-tonica eskatzen garaipena ospatzeko. Harrigarria egin zitzaidan, baina ez da hain harrigarria, itxuraz, zeren eta nagoen tokitik gertu jaio zen igandean ere Bartzelonan garaile izan zen Rafael Nadal tenislari bikaina eta bera ere madridista da, nahiz eta osaba Bartzelonako futbolaria izan bere garaian.

Ikusi nuen ere Mariano Rajoy (edo Raxoi) nola egurtzen duten Pedro Jota-renean. Gero, telebistan, ikusi nuen Calvo Soteloren hileta-karabana osatzen, Madrilgo bi agintariren erdian, alkatea eta Komunitate Autonomoko buruaren erdian, bakoitza berera, hitz erdirik esan gabe.

Gehien harritu ninduena, berriz, José María Ridao zutabegilearen artikulu luzexka Europar Batasunak onetsi nahi duen legeria dela-eta. Zortzi milioi atzerritar legoke kanporatze bidean, Sarkozyk eta Berlusconik  sustaturiko arauak aurrera eginez gero.

Lerro hauek sareratu ditut SaXarxa izeneko lokutorio batean. Alhuzemaseko ordua dago, besteak beste, lokaleko lau erlojuetatik batean. Ez da oso abila izan behar jakiteko jabea bertakoa dela. Bai, Ahmed bertakoa da. Berarekin gogoratu naiz Mariak bidali didan gartzelan hilda agertu den Abdel Ouahid Ahadouch presoaren albistea irakurri dudanean.

Bukaeran ikusi dut jada hamar mila hildako ekarri dituen desastre (natural) berria. Hamar mila, jode!!!