Ordóñez (54) eta Ortiz (64)
Dear JOR,
Hamazazpi urte bete ziren atzo ETAk Gregorio Ordóñez, Donostiako zinegotzi popularra, erail zuela. Orduan ere, aurten bezala, astelehena zen. Aurten bezala, Sansebastianetako ajea pasa berritan geunden. Aurten ez bezala, orduan ETAk hil egiten zuen.
La Cepa jatetxean izan zen eta bertan egon ginen afaltzen egun batean Josemari, zu eta hirurok. Biekin afaldu nuen azken aldia izan zen. Gero, Artesana kafetegira joan ginen eta argazkia egin zigun Josemarik.
Izan ere, Ordóñez aipatu eta La Cepa etortzen zait gogora. Eta zu ere bai, noski. Oker ez banago, Egin Irratian egona zinen Ordóñezekin hainbat eztabaidatan, ezta?
64 urte, tio! Ez dakit Jamaikara iritsi ote zaizun Público gaizki dabilenaren albistea. Ikusteko dago ea zer gertatzen den, baina itxura txarra dauka auziak.
La Tuerkan egin zuten aurreko batean Público-ri buruzko saio berezia eta gauza interesgarriak entzuteko balio izan zuen. Aurretik Bilbon izandako euskal presoen aldeko manifestazioaz ere aritu ziren eta Juan Carlos Monederok ederki bota zuen ezin diogula terrorismo biktimen auzia eskuinari soilik utzi.
Ez nuen Ordóñez ezagutu. Bere alderditik oso urrun nago, baina bera erail zutenean demokratikoki aukeratutako zinegotzia akabatu zutela ezin dut burutik kendu.
Haren hilketak, eta beste askorenak, gorrotoaren gurpila ederki koipeztatu zuten. Eta nire galdera da zertarako?
Alde horretatik, behintzat, panorama argitu da. Baina uste dut, berriro ere, elastikoa soinean eramateko garaiak bizi ditugula eta ni ez naiz inoiz gustura sentitu kamiseta jantzita. Are gutxiago, jantzi arazten nautenean.
Ah! Fraga ere hil da. 1976ko martxoaren 3koa ere ezin burutik kendu. Hori eta beste hainbat injustizia. Estatu-gizon gisa saldu digute. Demokrazia Espainiaratu zuena. Lotsa pizarra izango balute bederen.
Besarkada handia, Javiertxo.
P. S.: 64 urte beteko zenituzkeen gaur; Ordóñezek 54 uztailean.
Ordóñez (54) y Ortiz (64), este apunte en castellano.