Hegal egiten (IV)

Amorante

Diskoa aurkeztu zuen Amorantek (Iban Urizar musikaria) pasa den ostegunean Donostiako Garoa Kultur Laben. Aste pare bat lehenago edo, El Niño de Elchek Dabadaban emandako kontzertuan giroa berotzea tokatu zitzaion, baina jendeak ez zion gehiegi lagundu bere ahaleginean. Ni berandu iritsi nintzen eta ez nintzen sartu haren proposamenean.

Ostegunean, berriz, justu kontrakoa izan zen: jendeak lagundu zuen eta ez zitzaidan zaila suertatu haren proposamenean murgiltzea. Harkaitz Canoren letraren bat, osaba xelebrearen beste bat, Ibanek berak idatzitakoak... horrela joan zen saioa. Loop station-a erabiliz (uste dut hori dela Elgoibarko instrumentu tradizional horren izena), handik eta hemendik ibili ginen, batzuetan mendian barna, beste batzuetan Mediterraneoan (une batean, auskalo zergatik, Rachid Taha etorri zitzaidan burura). Ez galdetu zergatik mendian kokatzen naizen hura entzuten dudanean.

Laburbilduz, Amoranteren musikak merezi du. Hona hemen disko berria (Amorante izenekoa). Gehiago nahi izanez gero, behean duela urtebete Zarautzen emandako Paperezko Kontzertuaren bideoa.

Poltsiko Antzerkiko Jaialdiaren 25. urteurrena

25 urte bete ditu aurten Donostiako Poltsiko Antzerkiak. Bere garaian jaialdiaren asmoa zen hiriko auzoetako taberna eta beste hainbat lokaletara eramatea antzerkia, publiko berriak lortzeko asmoz. Gaur egun ere antzeko-parezido.

Normalean, maiatzean egin izan da, baina aurten (nire ustez irizpide onarekin) otsailera aurreratu da. Maiatzean gauza gehiegi dago hirian eta tabernetako giro goxoa gehiago eskertzen da neguan.

Otsailaren 11n hasi zen eta 27an amaituko da (gala batekin). Taberna asko gainezka egon dira eta esango nuke berdin izango dela azken egunera arte. Urte askotarako, Poltsiko!

Derbia

Ez naiz taberna girotik aparte ibiliko. Igande arratsaldean Realak Athleticen zelaian jokatu zuen derbia. Auzoko taberna batean ikusi nuen. Nire ustez, Realak merezita irabazi zuen Bilbon, oso partida serioa jokatuz.

Baina gehien harritu ninduena tabernako giroa izan zen. Hainbat lagunek kristorenak botatzen baitzituzten, tabernan bertan umeak zeudela ahaztuta. Horrelako egunetan nik neuk pentsatzen dut futbola ez dela haurrentzako ikuskizuna.

Eskerrak bezperan beste zerbait ikusi nuela Zubietan: Sanse Amorebietaren kontra. Giro lasaia, futbola gertutik, jokalari eta entrenatzaileen oihuak, belar usaina. Besterik ez. Ez da gutxi.

Belén Gopegui eta politika

Elkarrizketa gaurko DVn Alberto Moyanok (Donostian egon baita gaur literatur solasaldi batean). Gauza batekin geratu naiz:

"Hace un año lo político parecía estar recobrando el impulso propio de los momentos históricos cuando la política se convierte en el arte de lo imposible; hoy, parece, se vuelve a los cauces tradicionales de la política como arte de lo posible".

Volando voy (IV), este apunte en castellano.