Poesia edonon dago?

Ostiral arratsaldea. Lanera noa. Autobusean. Ibilbide laburra da, baina autobus aldaketa egin behar dut. Bi erabaki hartu ditut: poltsa txikia, bandolera moduan, eta liburu bat eramatea. Lehenengoaren ondorioz liburuxka izan beharko du bigarrenak.

Etxean irakurtzeko ditudan liburuei erreparatu ondoren, poesia plaquettea hartu dut. Artisau moduan inprimatutako koadernoa da, 300 ale autoreak berak sinatuak eta zenbakituak. Urbanoak dira poemak, gau girokoak batzutan, musikazalea dela nabari zaio tipoari. Ondo.

Gehien harritu nauena hasieran dagoen egile eskubideen oharra da, bukaeran irakurri dudana:

"Queda rigurosamente prohibida, sin autorización escrita de los titulares del Copyright, bajo las sanciones establecidas en las leyes, la reproducción parcial o total de esta obra por cualquier medio o procedimiento, comprendidos la reprografía y el tratamiento informático, y la distribución de ejemplares de ella mediante alquiler o préstamo público."

Haizea hartzea eta burua altxatzea derrigorrezkoak dira horrelako oharra irakurri ondoren. Bigarren autobusean nago jada. Nire aurrean neska gazte, alta, ederra dago. Aurpegira begiratu eta malko handi bat masailetik behera nola irristatzen zaion ikusi dut. Ez dut ezer esaten. Ez diot ezer galdetzen. Lotsagatik. Leihotik begira jarri naiz.

Bezperan Luistxo Fernandezi Irutxuloko Hitzan irakurritako Creative Commons euskaraz artikuluaz gogoratu naiz.

Zer irabazten du gure poetak horrelako ohar kriminala obraren atarian jarriz? Bai, badakit ohikoak direla antzeko oharrak, baina deigarria egin zait hain underground den arte-lanean irakurtzea.

Hausnarketa eskatzen du horrek. Bitartean, neskaren malko ederrarekin eta eguraldi eguzkitsuarekin geratuko naiz ni.

Oharra: Blog hau copyleft da.