Amaitu dira oporrak

Apirilaren 6an hartu genuen abioia Tenerifera joateko. Larunbat gauean bueltatu ginen eta bihar betiko martxari heldu behar berriro.

Euskaldun asko ikus-entzun ditut hotelean. Eta euskara asko entzun dut, eta ez bakarrik haurrekin hitz egiteko orduan. Lehenengo aldia da, gainera, saltzaileek "agur" eta "eskerrik asko" esaten digutela edo "jaun-andreok", hoteleko gaueko animazio batean entzun genuen bezala.

Are gehiago, Puerto de la Cruz herriko saltzaile batek galdetu zidan ea zer esan nahi zuen "batasuna" hitzak. Su-etenaren ondorio agian.

Dena dela, denetarik dago munduan eta azken herri horretan bertan neska bat hurbildu zitzaigun bertako jatetxe bat gomendatzeko. Erretolika polita zuen ontasunak behar bezala saltzeko, baina dena izorratu zuen bukaeran: "Y lo más importante… que somos españoles". Zer? Oker zabiltza, andrea! Horrela jai duzu gurekin. Jatetxe batean zerbitzua eta janaria dira garrantzitsuenak, espainolak edo euskaldunak izatea, bost.

Portzierto, Euskal Herriko jatetxeek, karta euskaraz jartzeko gai ez diren horiek batez ere, ikasi beharko lukete zonalde turistiko hauetan dauden jatetxeengatik. Edozein jatetxek zuen Aronan karta 9, 10 edo 11 hizkuntzatan.

Gaurkoz nahikoa da, neuronak hor nonbait baitaude (abioian, agian).