Poesia ahotan
Asteazkenean Unai Elorriaga izan genuen kultur etxean eta ostiralean Pako Aristi. Unai Un tranvía en SP” liburuari buruzko gaztelaniazko literatur solasaldira etorri zen eta Pako, berriz, Erakusleihoa programaren baitan gonbidatu genuen Libreta horiko prolemak emanaldiarekin.
Hasi baino lehen: Libreta horiko poemak olerki-liburuari buruz hitz egitera etorri zen Pako. Komunikabideak nahastu egin dira emanaldiaren izenburuarekin. Batzuk uste izan dute prentsa-oharrean akats bat zegoela eta emanaldia Libreta horiko poemak gisa aurkeztu dute. Beste batzuk Libreta horiko problemak izan behar zutela erabaki dute. Ba ez, ondo zegoen prentsa-oharra: Libreta horiko prolemak.
Eguraldi txarra egiteaz aparte, KMn musika eta literaturari buruzko jardunaldiak izan dira astean zehar. Asteazkeneko ekitaldiaren ordutegia ere gaizki azaldu da. Hala eta guztiz ere, 35 bat lagun bildu ziren Unairen solasaldian. Emakume askok parte hartzen du tertulia honetan eta emakume gehiago etorri zen Unairekin berba egitera. Gustura atera zirela uste dut.
Hala ere, poesiari buruz hitz egin nahi nuela hasi naiz eta oraindik ez dut ezer esan horri buruz: Pako Aristi gonbidatu genuen Erakusleihoa egitasmora. Pakok musiko baten laguntzaz bere poema-liburu horri buruzko komeri batzuk azaldu nahi zituen. Musikoa Mikel Markez zen. Bien artean landu zuten ostiraleko emanaldia. Hala ere, Markez gaixotu eta Jexus Mari Lopetegi laguntzaile zuela agertu zitzaigun urrestildarra.
Pakoren teoria da poesiak liburuan izan behar duela indarra. Irakurleak bere bakardadean poesiarekin topo egin eta "danba!" asmatu behar duela benetazko poesia onak. Azken bolada honetan poesia ikuskizun bihurtze horrekin ez dago bera oso konforme. Biluztearen aldekoa da.
Arrazoi izango du. Edo ez. Ni ez naiz poesia irakurle. Poesiara musikaren bidetik iristen naiz. Hau da, ez dakit zein musikok ez dakit noren poesia kantu bilakatu duelako nik erositako auskalo zein diskotan.
Jabier Muguruzaren eta Patxi Zubizarretaren 28 letra 7 nota emanaldi bat ikusi nuenean irudiaren laguntza bota nuen faltan. Ez da poesia zentzu hertsian: Patxik testu bat irakurtzen du bidaiaren inguruan eta Jabierrek, ohiko musikoen laguntzaz, kantak abesten ditu.
Harkaitz Canori ere entzuna diot testua, musika eta irudiak nahasten duen Hirisladak ikuskizunean gero eta argazki gehiagorekin ari direla lanean. Berak ere biluztearen aldeko apustua egingo lukeela ulertu diot.
Oñatin irailaren erdialdean poesia topaketak egon ziren. Bertan, irakurtaldi soila egin zuten Canok, Tere Irastortzak, Emma Couceirok eta Kataluinako poeta batek. 100 lagun bildu ziren hura entzutera. Egia da zailago egiten dela biluztasun horrekin testua entzutea.
Unai Elorriaga idazlea prosa poetikoa egitearen alde azaldu zen asteazkenean. Solaskide batzuk aipatu zioten poesia txertatua dagoela gaztelerazko lehen liburu horretan. Berak baietz erantzun zuen. Pozik seguruenik.
Pakok aurreko bi poesia liburuekin 800-850en bat ale saldu zituela aipatu zuen. Aitortu zuen agian egokiago da, zeren eta hemen inork ez du argi eta garbi esaten zenbat ale saltzen dituen.
Libreta horiko poemak liburuko lehen emanaldia zen pasa den ostiralekoa. 2200 aletik gora saldu dituela bota zuen. Gauzak horrela badirudi bere tesia ondo oinarritua dagoela.
Hala ere, bost poema irakurri zituen Pakok. Batzuk Lopetegiren gitarraren laguntzaz, beste batzuk gabe. Ikusleen artetik bost epaile gonbidatu zituen horiek epaitzera. Aristiren teoria, hala ere, ez zen gailendu: berak uste omen zuen aurretik musikarekin batera irakurritakoak irabaziko zutela. Ez. Berak uste zuen sozialenak gailenduko zirela. Ez. Berak uste zuen intimoenak baztertuko zituztela. Ez.
Ez, ez eta ez. Baina ondo pasa dut nik bi egunetan.
