Martin

Atzo enteratu nintzen Martin Ugalde hil zela. Gaur irakurri diot Sustrai Colinari Berrian apenas ezagutzen zuela gizona, zenbait anekdota eta Andoainen dagoen Kultur Parkeari izena ematen ziolaz aparte.

Nik ere apenas dakit Ugaldez. Gaur goizean irratia piztu eta notiziya entzun dudanean, Antza eta besteen atxiloketarekin batera, Ruperren Martin Larralde kantua etorri zait burura.

Ruperren Dabilen Harria diskoaren laguntzaz egin dut autoan lanerako bidea.

Euskal aberiaren kapitulu berri bat.

Martin Larralde

Larre berdeak, etxe zuri teila gorriak, jendarme auto bat bidean bildots artean pasatzen. Etxe elizetan otoitzak betiko otoitzak neguko kearen antzera lehun igotzen. Martin Larralde ez da sekula itzuli baina itzuli balitz arantzak barrurantza itzuliak lituzkeen sagarroia bezala)... Itzuli izan balitz, zer? Gaur igandea da, larre berdeak, etxe zuri teila gorriak, jendarme autoa bidean bayonne 17 panopetik. Jendea familia erretratuetan bezala, larritasuneraino perfumaturiko arima erakutsiz doa mezara. Inork ere ez du dena ohitura, dena errua, dena barkamena) oroimenaren korapiloa deslotzen. Inork ere ez du koblakaririk behar... Martin Larralde honelako egun batez hil zen galeretan begiak zabalik etzanda, agian, zerua itsaso zikin bat dela esanez.