Te voy a meter la polla en la boca...

Donostian inauguratu zen atzo Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren XVI. Astea. Astearekin batera, iaz abiatu ziren Fantasiazko eta Beldurrezko Komiki Jardunaldiak. Aurten, beraz, 2. edizioa. Ez naiz bereziki oso zinemazalea eta genero hau gutxiago gustatzen zait, gainera. Dena den, Euskadi Fantastikoa I erakusketa paratu dugunez gurean, atzo, iaz bezala, gaueko inaugurazio jaialdira hurbildu nintzen. Ekitaldia Bataplan diskotekan ospatu zen. Gutxitan joaten naiz horrelakoetara. Pintxo batzuk jan, zerbeza batzuk edan eta ezer gutxi. Gau giro aparta aprobetxatzeagatik, terraza estalira atera ginen. Barruan egon beharrean, Santa Klara uhartea eta Mediterraneoko badia baten antza gehiago zuen Donostiako itsaso hari begira hobeto geunden.

Gaua pasa ahala, gero eta jende gehiago joan zen biltzen. Halako batean, tipo bat pasa zen gure aldamenetik. Patrikako telefonoa eskuetan irten zuen. Norbaitekin ari zen berbetan. Apuntearen izenburua daraman esaldia botaz pasa zen gertutik. Belarria behartu gabe ere entzun genuen bere ateraldia.

Harritu, ez ginen asko harritu. Zer nahi duzue esatea! Frikilandian geundelako, batez ere. Baina, ezaguna egiten zitzaigun haren aurpegia. Zein ote da Inglaterrako Charles printzearen parekide hau? Nor da bikotekideari telefonoz hain esaldi samurrak oihukatzen dizkiona?

Azkenean, minutu batzuk pasa ondoren, etsita, zinema produktore kabroi bat izango zelakoan, amaitutzat eman genituen gure kezkak. Akabo.

Akabo? Ez. Harrikoa egiten ari nintzen gaur, bazkaldu ondoren. Irratia piztuta. Ez dakit zergatik, baina aurpegi haren jabea nor zen etorri zait burura. Izen-abizenak jarri dizkiot gizon hari.

Noski baietz. Badakit nor den! Kazetaria da. Klaroooo! Zinema eta telebista kritikak idazten dituen kazetari espainola.

Tatxan-tatxaann!

Bai, bera da.

Izen-abizenak jartzen ditut hemen bi gauzengatik: lehena, bera ez delako enteratuko; bigarrena, enteratzen bada ere, ez delako apuratuko.

Estimatzen dut tipoa.