Aterpea eta Brecht-Laboa-Iban
Gaur ere beste hirukote batekin nator. Bertol Brechten letrari musika jarri zion Mikel Laboak eta Gaberako aterbea dagoeneko euskal kantu klasiko dena sortu. New Orleans-eko anabasa gogoan, hortik abiatu zen atzo Amagoia Iban Berria periodikuan sinatu zuen Jiran. Txapela kentzeko modukoa iruditu zitzaidan. Hor azpian utzi dut.
Bide batez: ez al dago sarean Laboaren lanak modu egokian eta disketxearen webgunean baino modu osoagoan jasotzen duen webgunerik? Ez dut aurkitu.
Bai aurkitu dudala Musikaz Blai webgunean Laboa eta beste euskal kantarien letra mordoa. Hona hemen Gaberako aterbea
Aterpea
Kontatu didate, New Orleansen, Superdome pareko Liberty karrikaren kantoian, uda gorrian, behartsu batek une oro, jendeari otoi eskatzen, aterpea bilatzen duela biluzirik daudenentzat. Laboak aspaldi kantatu zuen: mundua ez da era hortan aldatzen, pertsonen hartu-emanak ez dira hobekitzen, zama aroa ez da hola laburtzen, baina pertsona batzuek ohea dute; aterpean ur hotzik ez, eta, beraiei zihoakien malura, karrikan ari da.
Kontatu didate, New Orleansen, etxalde erraldoi bateko atarian, uholde gorrian, dirudun batek etengabe, jendeari otoi eskatzen, laguntza espero zuela bere jabetzak ez galtzeko urak eraman zuen artean. Eta kontatu didate, New Orleansen, bateko eta besteko kaleetan, herio urdinean, soldaduek tiroka jendeari erantzunez harrapariak uxatzen dituztela hilotzak kaimanen bazka bihurtu diren une hauetan. Bushek beste behin kantatu du: egoera ez da hortan aldatzen, pertsonen hartu-emanak ez dira hobekitzen, zama aroa ez da hola laburtzen, baina pertsona batzuek beste gau batez jabetza dute; banketxean haize hotzik ez, eta, beraiei, zihoakien negua, karrikan hasi da.
