Xabier Aranburu hil da
Ez da inondik ere lar erraza gaur egun azaltzea zein gizarte-funtzio garrantzitsu bete zuen Xabier Aranburuk trantsizio garai hartan. Bera izan genuen, nolabait, kazetaritza frankistaren eta 1976 urtetik aurrera loratu zen euskal kazetaritza berriaren arteko zubia. Berak ordezkatu zuen, inork ordezkatzekotan, bi belaunaldi arras berdinezen arteko zubigintza.
Kontu izan, Xabier berak bildutako (Euskera XXII, 1977) datuen arabera, garai hartan Euskal Herriko egunkarietan lanean ari ziren 178 kazetarietatik zazpik (%3,9) baino ez zekitela euskaraz hitz egiten.
Xabierren eskutik, lehen euskal erakundeen (Euskaltzaindia, Eusko Ikaskuntza, Euskalerriko Adiskideen Elkartea, Durangoko Liburu Azoka, ikastolak etab.) gaineko informazio normaldua estreinako heldu zen erdal egunkarien orrialdeetara eta, halaber, euskal albisteak noiz helduko irrikaz zain zegoen irakurleen begietara.
Auskalo zergatik Euskaltzaindiak urgazle izendatu ote zuen Xabier Aranburu 1975 urtean. Baina seguru gero ez zela izan harek euskaraz egindako kazetari-lan urriarengatik, euskara eta euskal kultura gizarteratzearen mesedetan egindako lan eskergarengatik baino.
Agur eta ohore aitzindari, maisu eta adiskide izan genuen Xabier handiari.
Xabier Aranburu, Durangoko Liburu Azokan (1975)
Xabier Aranburu, Juanito San Martinen atzekaldean, kazetari-lanak egiten, Donemiliaga Kukulako Yuso monasterioan (1974). Txostena irakurtzen, Alfontso Irigoien euskaltzaina eta, erdian, Luis Villasante, euskaltzainburua