Telefono europarrak ez du gehiago inor konektatuko

Memoriari zorrik izango ez badiot, 2002an izan nuen nik Tampereko Teknologia Parkea bisitatzeko aukera eta, besteak beste, Nokiaren Berrikuntza Zentrua bertatik bertara ezagutzekoa. Garai hartan Finlandia zen europar teknologiaren galaxiarik adierazgarriena eta Nokia, berriz, izarrik distiratsuena.

Jaurlaritzaren nahiz Legebiltzarraren industria sailetako taldekideak euskal kriseilua eskuan generamala hurreratu ginen Finlandiara eredu bila eta ahoa bete hortz itzuli ginen han erakutsi zizkigutenak ikusi ostean. Benetan zer erakutsi, zer irakatsi eta zertaz harrotu zuten telefono mugikorra eta "nokia" ia-ia sinonimoak ziren garai hartan. Inork esan izan baligu, orduan, hamabi urte geroago Nokiak merkatutik alde egin behar izango zukeela, izkirimiri sinesgaitz bezain barregarritzat jo izango genuke.

Baina geroztik, ezustean, Nokiaren garapena maldan behera joan da, arrapaladan joan ere. Ez zen smartphoneen belaunaldiari erantzuteko gauza izan eta, konturatu orduko, hamar bider murriztu zen akzioen kotizazioa. Ondorioz, Microsoft-ek menpeko hartu zuen lehenik, osoa erosi gero eta, azkenik, batere errukirik gabe, merkatutik bota.

“Connecting People”. Berrikuntzari eta nazioarteko lehiakortasunari eutsi ezinik pikutara joan da mundu guztia elkarrekin konektatu nahi izan zuen garapen europarra. Europar etorkizunaren alegoria larria ote?