Sekulako gazteriarik instalatuena
Martin Auzmendik ikaragarri gordin eta garratz azpimarratu du: Jakin badakigu indarrean dugun modeluak ez duela iraungo, baina inork ez du aldatu nahi. Hau da, nolabait pentsatuko bagenu bezala: gu gauden artean irauten baldin badu... gaitzerdi. Gero, gerokoak.
Segurutik gaur egungo aitona-amonok ez dugu asmatu. Segurutik seme-alaba bigun samarrak hazi eta hezi ditugu. Baina seme-alaben seme-alabei kostatuko zaie gero euren aurrekoen ongizate-maila lortzea. Ez behintzat premia gorriaren katarsirik ezagutzen ez duten artean.
Alain Touraine soziologoak benetan irakurtzea merezi duen artikuluan dioenez: Gure ahalmenik eza --ekonomian, politikan zein kulturan— ez da krisialdiaren ondorioa, beronen sortzaile nagusia baizik. Errealitate honetaz jabetzen ez bagara eta ez badugu isiltasuna hautsiko duen hitzik aurkitzen, krisia are sakonagoa izango da eta Mendebaldeak bere abantailak galduko ditu. Orduan beranduegi izango da krisia baretzeari ekiteko, ordurako krisia bera izango baita patua.