Ohorea ohore
Bai, egia da bai, era honetako erabaki hauekin espainiar Justiziak ondotxo frogatzen duela oraindik ere ez duela bere baitan trantsizio demokratikorik egin; egia den bezala nekez ukatu daitekeela zein neurri handitan politikak baldintzatzen duen justizia. Baina hau esan eta gero, gogoratu ere gogoratu behar da Auzitegi Gorenak ezin izango zuela inoiz hartutako erabakirik hartu, Diputatuen Kongresuak alderdiak legez kanporatzeko Legea onartu izan ez balu 2002ko maiatzaren 23an. PSOE eta PP alde, noski, eta Eusko Alderdi Jeltzalea, Ezker Batua eta Eusko Alkartasuna, kontra.
Orain gogoratzekoa ere bada, aipatu hiru alderdiek Eusko Legebiltzarrean (2002.09.12) proposatu zutela Alderdi Legearen kontrako helegitea aurkeztea eta ez zela proposamen hori onartu, PSE, PP eta... Batasuna bera kontra azaldu zirelako.
Batasunak, helegitea aurkeztearen kontrako botoa eman ezezik, legerik ez betetzeko eta “intsumiso” jokatzeko eskatu zion Eusko Jaurlaritzari. Hau da, Batasunak –ETAren beldur-- bere buruaren alde ezer eginez eta, hori bai, besteei zehatz asko esan zer egin beharko luketen eta zer ez. Are gehiago, zeharo harropuztuta, Arnaldo Otegik hitzez hitz orduan esan zuenez: "Es un honor estar fuera de la legalidad española". Bapo, ba ez gero ohore horri sekula etsi.
Ohorea ohore, tentaldi guztietarik erabat salbu dagoen ohore bakarra, Atutxa, Bilbao eta Knörren ohorea da. Bestalde, bost axola neri une honetan epaileen ustezko ohorea. Baina legea indarrean jarri zuten PSOE eta PP, “zenbat eta txartoago hobe” delakoaren apostua egin zuen ETA, eta sekula berak zer egin behar ez duen ez dakien Batasuna... ohorez behintzat, benetan urri.
