Normaltasun berriak ituna behar du

Arlo pertsonalean, aitortu beharko dugu gutako bakoitzak ere zerbait egin beharko duela, ezin dugula beti zain egon noiz besteek arazoak konponduko dizkiguten. Hausnartu beharko dugu, zein den hiritarrik onena izateko errezeta. Hau da, eskalearena den edo emailearena. Ondo dagoela eskaleen zerrendako lehen postuetan agertzea, baina ez dela kalterako izango begiratzea, behingoz, zein postutan ote gauden emaileen rankinean?

Gizarte-esparruan, berriz, etorkizunera begira, argi eta garbi adierazi, guk aurreko belaunalditik jaso dugun bezainbateko gizarte aberats samarra utzi nahi ote diegun gure ondokoei… ala ez.

Baiezkotan, besteak beste, Europa mailako industriari eta teknologiari heldu beharko diegu buru-belarri, herri langile, lehiakor eta berritzaile izaten. Honetarako, enpresarien, sindikatuen eta erakundeen arteko gizarte-ituna behar dugu. Enpresariek onartu beharko dute, enpresak dirua irabazteko baino zerbait gehiagorako direla; sindikatuek, euren egin beharretakoa dela lanpostuak bermatzea eta enpresek iraun dezaten laguntzea; eta erakundeek aitortu, produktibitatea ez dela enpresa pribatuen kontua soilik, laurogeigarren hamarkadan sortutako erakunde guztiek ez dutela gaur balio, eta orain balioko luketen beste batzuk eragin beharko direla.

Amaitzeko, hiru iruzkin:

-- 1. Emakumeek gizonezkoek beste irabazi nahi badute, industrian sartu beharko dute normaltasunez.

-- 2. Belaunaldi gazteak normaltasun berrian inplikatu nahi baditugu, gizarte helduak ulertu beharko du ezin duela bere ongizatea oinarritu gazteen etenik gabeko prekarietatean. Eta...

-- 3. Guztiok aurrera egingo dugu, inor ez badugu bide bazterrean ahaztuta uzten.

Denon arteko ituna behar dugu. Itunik gabe ez da normaltasun berririk sekula izango.

Euskadi Irratia – Albiste faktoria