Naturaren aurreiritzirik eza
Ez baldin badakizu, laguntze aldera ezarriko dizut leku berean ugaldu ohi direla inondik ere txori urtarrak ez diren beleak, txio arruntak, buztanikara zuriak, belatzak, zapelatzak eta karnabak edo kardantxiloak. Asmatzen?
Ez? Ba, horrez gainera, gogoan izan bertaraino hurreratu izaten direla sarri basurdeak, orkatzak eta azeriak… Eta, orain, asmatzen? Ezta oraingoan ere?
Nahiz asmatu ez, edonork sumatu dezake horrelako leku gutxi izan daitekeela Kantauri isurian eta, Bizkaian ari garenez, Urdaibai baino ezin dela izan. Baina ez, 2004tik hona Eusko Jaurlaritzaren aginduz urtero egin izaten den erroldaren arabera, hogeitaka espezietako animalia horiek guztiek (150 inguru ale) Barbadun ibaia eta Muskizko hondartzaren artean pasatu ohi dute negua, Petronorren findegi barruan alegia.
Nolatan ote? Ba, besteak beste, animaliek ez dutelako gizakiaren aurreiritzirik, ezta ikuspegi estetikorik ere. Animaliak ugari inguratzen dira, besteak beste, bertan bakea eta lasaitasuna aurkitzen dutelako, ur geza eta kutsadurarik eza, janaria eta gordelekua. Petronorren findegian hiru kilometro karratuko urmaelak daude, edozein larrialditan ur gezarik sekula falta ez dadin, eta hantxe igaro ohi dute negua lasai asko elkarrekin, findegiaren burdinazko hesi barruan, alga eta lezkadi artean arrain txiki jana egiten.
Urteroko errolda IKT (Nekazal Ikerketa eta Teknologia) elkarteak egiten du, Lanius Ornitologia Elkartearen laguntzaz, eta emaitzek zenbait aurreiritzi hausten dute. Esaterako, Petronorren findegiko lezkadiak Bizkaiko enara-babeslekurik handienak dira eta, Bizkaia osoan, kopetazuri finek findegiaren baitan baino ez dute habia jartzeko besteko leku aproposik aurkitzen. Euren aukera da, jakina, eta zerbaitegatik izango da.
Lertxun hauskara, Petronor findegiko urmaelean
Iazko uztailaren 30ean segurtasun kamerak hartutako argazkia. Hiru azeri eta orkatz bat elkarrekin, burdinazko hesi barruan