Munillaren alde
Munilla bera harritu samarrik dago astindu den eztabaidaz: Ni ez naiz horrenbesterako aitortu du irribarrez gaur goizean Euskadi Irratiak egindako elkarrizketan. Nik ez dakit horrenbesterako den ala ez baina ni ere harrituta nago haren izendapenak kristau ez direnen artean sortarazi duen zalapartaz.
Nago, ez ote gauden guztiz ezberdinak diren arloak nahasten: gizarte-konpromisoa, kristautasuna, morala eta politika dena elkarrekin kokteleran sartu, eragin eta ondotik darion nahaste-borrasteaz nahi dugu, antza, gizona epaitu ezezik, baita aldez aurretik erruduntzat jo ere.
Munilla kontserbadorea ala progresista, eskuindarra ala ezkertiarra ote den… nik erantzungo nuke denetarik dela. Txairo eta behartsuekiko guztiz aurrerakoia eta moral kontuetan taliban-talibana. Kristautasunik ez dio (oraindik) inork ukatu eta politikaz, berriz, edozer izan daiteke, kontrajarritzat jotzen ditugun bi esparru horiek biltzen dituen edozein alderditakoa bai behintzat, eta barrena laupabost badira gurean.
Ez esan gero hori ezinezkoa denik. Munilla donostiarra da baina poloniarra ere izan zitekeen. Ez luke batere trabarik egingo Solidarnosc-en tradizioaren baitan eta hobeto konponduko litzateke Woytilarekin Ratzingerekin baino.
Aita jatorriz etorkina eta ama Donostiako merkatuan barazkiak saltzen zituen Aizarnazabalgo baserritarra, umetan nola-hala albaindutako euskara gaztaroan bere kautan landu duen mutil adoretsua dugu Munilla. Apaiz-lanetan hasi berri, Zumarragako langile etorkin-auzoko garaje ziztrin barruan gurutze handitzarra jarri eta eliza ireki zuena… Baita gero ganorazkoagoa eraiki ere, auzo-lanean, EAJren eta PSEren dirulaguntzaz, Munillak Zumarragako udalari gizarte-zerbitzutan aurrezten ziona dezente gehiago zelakoan.
Munilla dugu haurren katekesiaz eta aisialdiaz (futbol-partidak antolatu eta erreferiarenak egin), HIESak jotako gaixoez eta lanik gabeko familiez arduratuz hazi eta hezitako koadjutore gaztea, bere ohea hainbat yonkiri utzitakoa. Esan gabe doa ez dudala nik imajinatzen Rouco Varela kardinala bere ohea yonkiei uzten.
Bada Munillari leporatzen dionik “por libre” ibili izana. Joño, eta “por libre” ibiltzea noizdanik da herri honetan bekatu? Ala “meritu” hori alde batekoei soil-soilik onartu behar al zaie?
Kontua da, ordea, zenbaiten ardura besterik dela, alegia, Munillak presoen alde behar beste egingo ote duen ala biktimei “orain arte baino gehiago” lagunduko ote dien. Baina Munilla gotzaina epaitzeko beste neurkinik ez dutenek, auskalo aurrerakoiak ala atzerakoiak ote diren baina, behar bada, ez dute zerurik merezi. Ez behintzat Kristorengan sinesten dutenek itxaro duten zerurik.
Ezta nereak ere.