Marroia, jatorrizko larru-kolorerik benetakoena
Futbolean, txirrindularitzan zein arraun-taldeen artean behatu besterik ez dago konturatzeko kolore zuriak, gorriak, urdinak, berdeak edo horiak direla nagusi eta, marroiak esaterako, benetan urri.
Milaka dira Europan futbol-elkarteak eta, guztien artean, marroiz janzten den talderik bakarrenetakoa, Hanburgoko St. Pauli. Jarraitzaileek agirian aitortzen dute ez dela kolorerik politena baina jatorrizko koloreari eusten diote harro, eta ez betidanik horrela izan delako soilik, baita nolabaiteko ideologia ezkertiarrari eusteagatik ere, sortu hanburgoar kaietako langileek sortu baitzuten XX. mendearen hasieran. Nonbait, zamaketariak larru marroiz janzten ziren lanean jarduteko eta, lanetik futbolean aritzeko zuzenean joan ohi zirenez, arropez aldatzeke ekiten omen zioten jolasteari.
Ez dago, ordea, Ipar Itsasoraino joan beharrik antzerakorik aurkitu ahal izateko. Izan ere, Getariako zein Zierbenako arraunlarien elastikoak ez dira marroiak merkatuko hainbat kolore-laginetan politenetakotzat jo dutelako, betidanik horrela izan delako baino. Eta ez noizbaiteko erabaki estetikoaren fruitu, euren arbasoek lanerako erabili ohi zituzten larruzko jantzi marroien ondorioz baizik.
Hanburgoko St. Pauli futbol-taldea portuko zamaketariek sortu zuten 1910 urtean, baina ordurako bandera bat baino gehiago irabaziak ziren Zierbenako (1882) nahiz Getariako (1895) arraunlariak, marroiz jantzita gainera, garai haietan ohitura zenez, arrantzan zein portu inguruko zereginetan. Zierbenako Arraun Elkartearen argazki zaharretan begiratu besterik ez dago.
Ez, Getariako edo Zierbenako arraunlarien elastikoen larru-kolore marroia ez da segurutik, gaurko begietara, kolorerik erakargarriena, baina bai, ordea, jatorrena eta benetakoena. Garai batean, behintzat, ohikoena, aproposena eta peto-petoena.